Το χρέος και τα χρέη

06.12.2016
Πολιτική

Η κυβέρνηση πανηγύρισε χθες το βράδυ για την επιτυχία της μείωσης του χρέους.

Δηλαδή το ότι θα πληρώσουμε, σύμφωνα με τους κυβερνητικούς υπολογισμούς, 45 δισ. λιγότερα μέχρι το 2060. Δηλαδή μεσοσταθμικά από το 2019 μέχρι το 2060 θα πληρώνουμε περίπου 1 δισ. τον χρόνο λιγότερο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή, που το καλοκαίρι του 2015 πήρε ένα δάνειο 85 δισ. ευρώ πανηγυρίζει, που στα επόμενα 45 χρόνια θα αφαιρεθεί ένα κομμάτι 45 δισ. ευρώ, από τους τόκους αυτού του δανείου.

Δεν γνωρίζω που θα πάει το 1 δισ. λιγότερο μετά το 2019. Πάντως μισό δισ. το 2016, το 2017 και το 2018 πηγαίνει στην εξυπηρέτηση των μισθών των μετακλητών υπαλλήλων, το μισθολογικό κόστος των οποίων είναι περίπου 150 εκ. τον χρόνο και δεν έχει καμία σημασία, αν ήταν λιγότεροι ή περισσότεροι το 2014.

Διότι αν μειώνουμε το χρέος, για να το κάνουμε μετακλητούς υπαλλήλους, δηλαδή παιδιά της αιμομικτικής σχέσης των κομμάτων με το κράτος, δεν έχει καμία σημασία η μείωση του χρέους.

Για την ακρίβεια δεν είναι μείωση αλλά αντιμετάθεση. Αντί να τα χρωστάμε στους «ξένους» τα χρωστάμε σε δικούς μας.

Δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάλαβε ότι δε συγκρίνουμε το 2016 με το 2014 σε απόλυτα νούμερα διάρκειας 365 ημερών. Και οι πράξεις του το 2016 συγκρίνονται με τις υποσχέσεις του 2014.

Η αυτόβουλη ανάληψη της υποχρέωσης για διακοπή προσλήψεων μετακλητών υπαλλήλων και προσλήψεων με ευέλικτες σχέσεις εργασίας είναι ηθικό χρέος των κομμάτων στην κοινωνία.

Κι αυτό έπρεπε να το προβλέψει η τρόικα;