Από τον Αλέξη στην Έφη, μόλις 180 μοίρες δρόμος... - Free Sunday
Από τον Αλέξη στην Έφη, μόλις 180 μοίρες δρόμος...

Από τον Αλέξη στην Έφη, μόλις 180 μοίρες δρόμος...


«Το ΔΝΤ οφείλει να επιμείνει με παρρησία στη θέση του για πρωτογενή πλεονάσματα 1,5% μετά τη λήξη του προγράμματος, και όχι να πιέζει για πρόσθετα μέτρα λιτότητας».
«Οι εκπρόσωποι της Κομισιόν στις αίθουσες του Χίλτον, είναι διστακτικοί να υποστηρίξουν το ευρωπαϊκό κεκτημένο απέναντι στο ΔΝΤ».
Οι δύο αυτές δηλώσεις έγιναν περίπου ταυτόχρονα, χθες το απόγευμα. Η πρώτη είναι του πρωθυπουργού στην Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, η δεύτερη είναι της Υπουργού Εργασίας κυρίας Έφης Αχτσιόγλου, στα ραδιόφωνα.
Από την πρώτη προκύπτει ότι στην διαπραγμάτευση για τα ελληνικό πρόγραμμα το ΔΝΤ φοβάται τους εταίρους της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Από τη δεύτερη προκύπτει ότι σε αυτην την διαπραγμάτευση η Ευρωπαϊκή Ένωση φοβάται το ΔΝΤ.
Δεν έχει καμία σημασία, αν έχει δίκαιο ο κ.Τσίπρας ή η κυρία Αχτσιόγλου. Σημασία έχει ότι δεν μπορούν να έχουν δίκαιο και οι δύο, διότι αναφέρονται ουσιαστικά στο ίδιο πράγμα.
Αν κάτι προκύπτει από τις δύο δηλώσεις, είναι ότι η κυβέρνηση διαπραγματεύεται χωρίς σχέδιο.
Διότι δε μπορεί να υπάρχει σχέδιο στο πλαίσιο του οποίου τη μία φταίει το ΔΝΤ που φοβάται την ΕΕ και την άλλη η ΕΕ που φοβάται το ΔΝΤ.
Προφανώς το μόνο σχέδιο είναι «χάιδεψε τους τα αυτιά, πες τους ό,τι θέλουν να ακούσουν, άλλωστε φταίνε οι άλλοι».
Καλό και αποτελεσματικό και στις πολιτικές γραμματείες και στα ραδιόφωνα. Κι έτσι μετά έρχεται ο Τόμσεν και λέει αυτό, το οποίο προφανώς δε θα έλεγε αν δεν είχε να αντιμετωπίσει τη σχιζοφρένεια των διαρκώς αντιφατικών και αλληλοαναιρούμενων δηλώσεων.
Ότι την επιλογή για πλεονάσματα 3,5% την έκανε η κυβέρνηση.
Όσες εντυπώσεις κι αν έχεις κερδίσει στις γραμματείες και στα ραδιόφωνα αύριο τον Τόμσεν θα έχεις μπροστά σου κι όχι το ράδιο Αγουλινίτσα…
Και γι’ αυτό επικρέμεται μονίμως η απειλή νέων μέτρων, την οποία επιβεβαίωσε και ο Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Χουλαριάκης.
Αν ληφθούν, να πάμε όλοι μαζί στον Τόμσεν και να του πούμε: «Είναι δυνατόν να λαμβάνονται νέα μέτρα, από τη στιγμή που στις 13 Δεκεμβρίου 2016, και άλλοι τρεις υπουργοί και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ είχαν διαβεβαιώσει ότι δεν θα ληφθούν;»