Η ΔΕΗ, ο ΕΟΠΠΥ, οι συμβασιούχοι και τα ασυμβίβαστα βουλευτών και υπουργών

Το πρόβλημα το οποίο ανέκυψε με τη νομιμότητα της εκλογής της υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης, κυρίας Όλγας Γεροβασιλη, δεν είναι προσωπικό της πρόβλημα.

Το πρόβλημα των ασυμβίβαστων είναι απότοκο του προβλήματος του τεράστιου κράτους, οι διαχειριστές του οποίου, η πολιτική εξουσία υποκρίνεται ότι προσπαθεί να βάλει όρια σε όσους μπορούν να το επηρεάσουν, δηλαδή …στην πολιτική εξουσία.

Και αυτοί, αυτονόητα, είναι πολλοί, επειδή είναι πολλοί οι τομείς λειτουργίας του κράτους που ελέγχονται από την πολιτική εξουσία.

Δυστυχώς τα όρια τα θέτουν αυτοί οι οποίοι θίγονται από αυτά, δηλαδή, και στις δύο περιπτώσεις, η ίδια η πολιτική εξουσία, Αυτή έχει κάνει το θέμα των ορίων τόσο περίπλοκο, επειδή από τη μία δεν θέλει να μειωθεί η επιρροή της στο κράτος, από την άλλη πρέπει να δείξει στην κοινωνία ότι έχει καθαρά χέρια ενώ συγχρόνως της κλείνει το μάτι ότι μπορεί να παρέμβει πελατειακά, «αν υπάρχει ανάγκη».

Η μόνη απάντηση για όσους ενοχλούνται από αυτήν την κατάσταση, είναι το μικρότερο κράτος.

Όσο λιγότερες δουλειές μπορεί να κάνει το κράτος, τόσο λιγότερο θα μπορεί ο πολιτικός να επηρεάζει τον κρατικό μηχανισμό και τόσα λιγότερα ασυμβίβαστα θα χρειάζονται και κανείς δεν θα καταλαβαίνει πότε αυτά τα ασυμβίβαστα δεν έχουν πλέον σημασία.

Όσο αλήθεια είναι ότι το κράτος έχει μικρύνει, άλλο τόσο αλήθεια είναι η σημερινή πολιτική εξουσία δίνει μάχη να ανακτήσει προνόμια και επιρροή παλαιότερων εποχών.

Είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις σήμερα, ο πρόεδρος και διευθύνων συμβουλος της ΔΕΗ, δηλώνει αντίθετος στη μείωση του κρατικού ελέγχου στην εταιρεία, στην οποία το κράτος χρωστά 330 εκ. ευρώ.

«Το κράτος επιβάλλεται αφενός να έχει υπό τον έλεγχό του τη διοίκηση της ΔΕΗ και αφετέρου να υποστηρίζει την εταιρική της λειτουργία», λέει ο κ.Παναγιωτάκης.

Ναι, αλλά η ΔΕΗ δεν είναι πλέον μονοπώλιο και όταν το κράτος, δηλαδή η κυβέρνηση, παίζει στην ενέργεια για «να υποστηρίζει την εταιρική της λειτουργία», ευλόγως αντιμετωπίζει όλους τους άλλους παίκτες, ως ανταγωνιστές και δεν μπορεί να έχει εγγυητικό ρόλο.

Ο πειρασμός να χρησιμοποιήσει τους εργαζόμενους στην επιχείρηση ως εκλογικό στρατό, είναι εύλογος.

Όσο εύλογο είναι και το ενδεχόμενο να χρησιμοποιηθούν ως εκλογικός στρατός ο ΕΟΠΠΥ ή οι συμβασιούχοι των δήμων.

Για όσους δεν έτυχε να γνωρίζουν, η μονιμοποίηση 600 συμβασιούχων του Δήμου Θεσσαλονίκης, που απεδέχθη η διοίκηση του Δήμου, υπεγράφη από τον ΓΓ της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, ανάμεσα την Τετάρτη, ανάμεσα στους δύο γύρους των δημοτικών εκλογών του 2014, στις οποίες η ίδια διοίκηση διεκδικούσε την επανεκλογή της. Και επανεξελέγη. 

Η μάχη για λιγότερο κράτος, είναι μάχη για περισσότερη δημοκρατία και δεν θα τελειώσει το 2017, όσο αίσιο και ευτυχές κι αν είναι.

Διότι τα πολιτικά συμφέροντα από το να είναι ο ΕΟΠΠΥ, η ΔΕΗ, οι συμβασιούχοι, παιδιά της πολιτικής εξουσίας είναι πολλά και ο πειρασμός δεν αφορά μόνο το πολιτικό προσωπικό της κυβέρνησης.