Δύο δίκες και μία αθώωση για τον εμπρησμό της Marfin

Ελπίζουμε αυτή τη φορά να πράξουν το καθήκον τους για την πλήρη διαλεύκανση της τραγωδίας, ανέφερε ο ΣΥΡΙΖΑ στην ανακοίνωσή του με την οποία απέρριπτε την πρόσκληση Μητσοτάκη να παραστούν στην τελετή για τον εντοιχισμό της πλακέτας στη μνήμη των τριών θυμάτων της Marfin.

Στην ίδια ανακοίνωση η αξιωματική αντιπολίτευση επισήμαινε ότι «δέκα χρόνια μετά την τραγωδία, στο τιμόνι του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη βρίσκονται με επιλογή του κ. Μητσοτάκη οι ίδιοι άνθρωποι που διαχειρίστηκαν τότε την υπόθεση, χωρίς να εντοπίσουν και να οδηγήσουν τους ενόχους στη Δικαιοσύνη».

Αναφερόταν δηλαδή στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, και στον υφυπουργό, Λευτέρη Οικονόμου.

Οι παρατηρήσεις του ΣΥΡΙΖΑ πάσχουν από το σύνηθες πρόβλημα των ανακοινώσεων της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Συνδέουν διαφορετικές φωτογραφίες του ίδιου αντικειμένου.

Διότι όντως την εποχή της επίθεσης στη Marfin, στις 5 Μαΐου 2010:

• Υπουργός Προστασίας του Πολίτη ήταν ο κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, η θητεία του οποίου στο συγκεκριμένο υπουργείο έληξε, τρεις μήνες αργότερα, στον πρώτο ανασχηματισμό της κυβέρνησης Παπανδρέου, τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου.
• Αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. ήταν ο νυν υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη, Ελευθέριος Οικονόμου, οποίος παρέμεινε στην ίδια θέση μέχρι τον Δεκέμβριο του 2011.

Όμως η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ παραλείπει να αναφέρει ότι οι υπηρεσίες της ΕΛ.ΑΣ. όντως εντόπισαν κάποιον και τον οδήγησαν στη Δικαιοσύνη ως ένοχο, απλώς η Δικαιοσύνη τον αθώωσε.

Ας δούμε την υπόθεση αναλυτικά, σύμφωνα με τις διαθέσιμες πληροφορίες:

Τον Απρίλιο του 2011 υπουργός Προστασίας του Πολίτη ήταν πλέον ο κ. Χρήστος Παπουτσής με υφυπουργό τον κ. Μανώλη Όθωνα, νυν διευθυντή του γραφείου της προέδρου του ΚΙΝΑΛ, Φώφης Γεννηματά.

Λίγες εβδομάδες πριν από την πρώτη επέτειο της επίθεσης στη Marfin, στην πολιτική, και όχι μόνο, επικαιρότητα κυριαρχούσε η υπόθεση της Κερατέας και οι συγκρούσεις ανάμεσα στα ΜΑΤ και τους κατοίκους για την κατασκευή ΧΥΤΑ.

Με αφορμή τα επεισόδια, κάποιος έστειλε μια ανώνυμη επιστολή στην αστυνομία, στην οποία αποκάλυπτε ότι τρία πρόσωπα που εμπλέκονται στα επεισόδια στην Κερατέα είναι εκ των υπευθύνων της επίθεσης στη Marfin.

Με βάση την επιστολή, στο τέλος Απριλίου, η ΕΛ.ΑΣ. με ειδική επιχείρηση προσήγαγε και ανέκρινε τους τρεις.

Έρευνες στον αναρχικό αντιεξουσιαστικό χώρο

Ακριβώς στην πρώτη επέτειο, ο ένας από τους τρεις, ο κ. Νίκος Λιάπουρης, με επιστολή του χαρακτήριζε αβάσιμες τις κατηγορίες και διέψευδε κάθε ανάμειξή του, κάνοντας λόγο για «διαπόμπευση»: «Οι αστυνομικοπολιτικοί εγκέφαλοι που μετά από έρευνες ενός έτους επιλέγουν συνειδητά να με εμπλέξουν σε αυτή την υπόθεση –επιδιώκοντας τη σπίλωση και τη διαπόμπευσή μου– γνωρίζουν πολύ καλά (έχοντας εξετάσει 90 κάμερες και 70 αυτόπτες μάρτυρες) ότι δεν πήρα μέρος σε καμία επίθεση, είτε στη Marfin είτε στον Ιανό».

Μάλιστα, ο κ. Λιάπουρης αποδοκίμασε και την ίδια την επίθεση, κάνοντας λόγο για ενέργεια που πήγε πίσω τον «πολιτικό χώρο» του και «κυρίως το ορμητικό κοινωνικό ξέσπασμα ενάντια στην υπογραφή του μνημονίου».

O κ. Λιάπουρης αναφερόταν στον αναρχικό χώρο, από τον οποίο προερχόταν και ο δεύτερος ύποπτος, ο κ. Θόδωρος Σίψας, ο οποίος ανέφερε σε δήλωσή του: «Δεν έχω καμία σχέση με την επίθεση και τον εμπρησμό της τράπεζας Marfin που είχε σαν αποτέλεσμα το τραγικό γεγονός των τριών νεκρών και δεν θα μπορούσα ποτέ να συμμετέχω σε μια τέτοια πράξη, που δεν μου αναλογεί ηθικά, πολιτικά και προσωπικά, και επίσης αυτές δεν είναι πρακτικές του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού χώρου. Ποτέ δεν θα έκανε κάποια επίθεση για να βλάψει εργαζόμενους, όπως σε αυτή την περίπτωση».

Ο κ. Σίψας κατηγορήθηκε για «ανθρωποκτονίας εκ προθέσεως τελεσθείσας σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, κατά συναυτουργία και κατά συρροή τετελεσμένης και εν αποπείρα, της εκρήξεως εκ της οποίας επήλθε θάνατος και κίνδυνος για ανθρώπους και ξένα πράγματα, της κατασκευής και κατοχής εκρηκτικής βόμβας και της απρόκλητης φθοράς ξένης περιουσίας διά εκρήξεως από πρόσωπο που είχε καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου του».

Η δικαστική του εμπλοκή ξεκίνησε όταν διέβη για πρώτη την πόρτα του ανακριτή, την 1η Φεβρουαρίου 2012, επί πρωθυπουργίας Παπαδήμου, και ολοκληρώθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2016, επί ΣΥΡΙΖΑ, με την ομόφωνη αθωωτική απόφαση από το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας.

Κατά την ακροαματική διαδικασία δεν υπήρξε κανένας μάρτυρας που να τον αναγνώρισε ως δράστη των επιθέσεων, ενώ με ειδική πραγματογνωμοσύνη αμφισβητήθηκε η ταυτοποίηση φωτογραφιών του Θ. Σίψα με έναν εκ των δραστών του εμπρησμού της τράπεζας.

Πρακτικά, υπάρχει μια ολόκληρη δικαστική διαδικασία, με την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ στην ανακοίνωσή του αποφεύγει να ασχοληθεί, αν και, όπως προέκυψαν τα πράγματα με τη δικαστική απόφαση του 2016, θα μπορούσε να καταλογίσει στον τότε αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. και σημερινό υφυπουργό όχι ανικανότητα αλλά σκευωρία και ενοχοποίηση αθώων.

Η δίκη της Marfin

Λίγες ημέρες μετά την απόφαση για τον εμπρησμό της Marfin, στις 5 Νοεμβρίου 2016, πέθανε ξαφνικά από ανακοπή ο ιδιοκτήτης της εταιρείας σε ηλικία 63 ετών.

Ο κ. Βγενόπουλος είχε αποδοκιμαστεί όταν είχε προσπαθήσει να επισκεφτεί το κατάστημα της Marfin στη Σταδίου αμέσως μετά τον εμπρησμό και είχε διαψεύσει ότι είχε πιέσει τους υπαλλήλους να μην απεργήσουν, ενώ λίγες ημέρες αργότερα, στις 18 Μαΐου 2010, είχε ανακοινώσει την οριστική διακοπή της λειτουργίας του.

Το καλοκαίρι του 2013 καταδικάστηκαν τέσσερα στελέχη της τράπεζας για ανθρωποκτονία εξ αμελείας, επειδή «μπορούσαν να προβλέψουν και να αποτρέψουν το αποτέλεσμα, αλλά εκείνοι δεν έλαβαν κανένα μέτρο πυροπροστασίας ή εκκένωσης του κτιρίου».

Σε αυτό ακριβώς το κτίριο τοποθετείται η πλακέτα μνήμης για τους τρεις ανθρώπους που χάθηκαν πριν από δέκα χρόνια και παράλληλα, με εντολή του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, η ΕΛ.ΑΣ. θα ψάξει από την αρχή αυτούς που εμπλέκονται στην επίθεση, όπως την περιέγραψε στο δικαστήριο του Οκτωβρίου 2016 ο αυτόπτης μάρτυρας Ηλίας Προβόπουλος: «Ο κύριος όγκος της πορείας ήταν στο Σύνταγμα. Εγώ βρισκόμουν στο πατάρι του Ιανού και παρακολουθούσα. Ξαφνικά, μέσα στην πορεία εμφανίζεται μια ομάδα ανθρώπων, ντυμένοι όλοι ίδια και με μαντίλια. Αυτή η ομάδα χωρίστηκε στα δύο και η μια πάει στη Marfin, ενώ η άλλη έρχεται στον Ιανό. Στο βιβλιοπωλείο επιτέθηκαν με βαριοπούλα και αμέσως μετά έριξαν μολότοφ και πήρε φωτιά, που καταφέραμε να τη σβήσουμε. Ήταν μια ομάδα των 11 ατόμων, στην οποία ήταν και μια κοπέλα ξανθιά. Η ομάδα έχει αρχηγό, ο οποίος φοράει ένα μαντίλι κόκκινο για να αναγνωρίζεται και φαίνεται να δίνει εντολές. Υπήρξε και υποστηρικτική ομάδα, που τους προμήθευσε με μαντίλια, πέτρες κ.ά. Όλοι φορούσαν μαύρα, ενώ ο αρχηγός φορούσε τζιν. Μέσα από τον φακό βλέπω έναν ψηλό να σπάει την τζαμαρία και να πετάει ένα καινούργιο, μάλλον, υλικό στην τράπεζα και να παίρνει αμέσως φωτιά… φόρεσαν μαντίλια τη στιγμή που ξεκίνησε η επιχείρηση… είδα τρία άτομα, τα είδα να βγάζουν από τα σακίδια γάντια και να τα φοράνε. Φορούσαν τα ίδια ρούχα… μου έκανε εντύπωση αυτό. Οι δύο επιθέσεις έγιναν με τρία λεπτά διαφορά».