Φιμώνοντας τον αγγελιοφόρο των κακών

Στο κενό έπεσε η προσπάθεια του ηθοποιού Πέτρου Φιλιππίδη να αποτρέψει τη δημοσίευση καταγγελιών που τον αφορούσαν προσωπικά ζητώντας από τα μέσα ενημέρωσης με εξώδικες δηλώσεις που υπογράφουν οι δικηγόροι του να μη δημοσιεύουν καταγγελίες που τον αφορούν.

«Με την παρούσα καλώ να απέχετε από οποιαδήποτε άμεση ή έμμεση χρήση, αναπαραγωγή ή αναφορά του ονόματός μου, της εικόνας μου και της φωνής μου σε σχέση με περιστατικά που είναι δεκτικά προσβολής της προσωπικότητάς μου και της επαγγελματικής διαδρομής μου, πριν αυτά καταγγελθούν σε αρμόδιες αρχές, ώστε να μου δοθεί νόμιμα το δικαίωμα να απαντήσω σε αυτές» ανέφερε ο ηθοποιός σε δήλωσή του η οποία εστάλη στα μέσα ενημέρωσης τη Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου.

Όμως η προσπάθεια του κ. Φιλιππίδη κράτησε μόλις μία ημέρα. Διότι την επομένη η κ. Νάνσυ Μάρκου ανάρτησε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook τη φωτογραφία του εξωδίκου του ηθοποιού μαζί με την προσωπική της «εμπειρία» μαζί του.

«Με αφορμή το παρακάτω γράμμα, μοιράζομαι κι εγώ με τη σειρά μου την εμπειρία μου με αυτόν τον άνθρωπο» ανέφερε η κ. Μάρκου, η οποία δηλώνει «Art and Drama Therapy Instructor».

Η κ. Μάρκου, αφού περιγράφει την εμπειρία της, καταλήγει λέγοντας: «Άλλαξα χώρα για να ξεφύγω, αλλά οι σκέψεις τού τι γινόταν εκείνα τα βράδια στο θέατρο είναι ακόμα μαζί μου και δεν θα φύγουν ποτέ».

H ανάρτηση της κ. Μάρκου, η οποία αναπαράχθηκε στο σύνολο του Τύπου, δεν προκάλεσε την προαναγγελθείσα από τον κ. Φιλιππίδη διά των δικηγόρων του αντίδραση.

«Για όποιον δεν σεβαστεί αυτή την ειλικρινή και αυθόρμητη τοποθέτησή μου, επιφυλάσσομαι ρητώς παντός εν γένει νομίμου δικαιώματός μου» είχε αναφέρει o κ. Φιλιππίδης, αλλά δεν προχώρησε σε κάποια κίνηση, αν και η εισαγωγή του στο νοσοκομείο μπορεί να ερμηνεύσει τη μη υλοποίηση της απειλής.

Δύο μέρες μετά, ακολούθησε η κοινή καταγγελία στο Πειθαρχικό Συμβούλιο του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ) των κυριών Παπαχαραλάμπους, Δροσάκη και Αναστασοπούλου, οι οποίες ζήτησαν τη διαγραφή του κ. Φιλιππίδη από το ΣΕΗ για «προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας, αντισυναδελφική και αντιεπαγγελματική συμπεριφορά».

Η καταγγελία έτυχε ευρείας δημοσιότητας, αλλά δεν απαντήθηκε από τον καταγγελλόμενο. Προς το παρόν τουλάχιστον.

Παρόμοια τύχη είχε και η αντίστοιχη προσπάθεια του κ. Κώστα Σπυρόπουλου, ο οποίος την 1η Φεβρουαρίου, με δήλωση του δικηγόρου του, κ. Αλέξη Στεφανάκη, είχε καταστήσει σαφές ότι «απαγορεύεται ρητά η αναφορά του ονόματος και της εικόνας μου από ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς, έντυπο ημερήσιο ή περιοδικό Τύπο, ενημερωτικά ή ψυχαγωγικά sites».

Η διαφορά με την υπόθεση του κ. Φιλιππίδη ήταν ότι η δημόσια κοινή δήλωση των κυριών Τζένης Μπότση, Αγγελικής Λάμπρη και Λουκίας Μιχαλά, οι οποίες ανακοίνωσαν «δημόσια ότι υπήρξαμε θύματα πράξεων γενετήσιου χαρακτήρα από τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Κώστα Σπυρόπουλο», είχε προηγηθεί του εξωδίκου του δικηγόρου του.

Το πρώτο εξώδικο του κ. Σπυρόπουλου δεν απέδωσε, καθώς, όπως λέει ο ίδιος στο δεύτερο, που έστειλε στις 3 Φεβρουαρίου, «συνέχισαν ακάθεκτα την αναπαραγωγή ειδήσεων με το όνομα και την εικόνα μου. Μάλιστα, το κάνουν αυτό είτε με νέα άρθρα τους που με αφορούν και με στοχοποιούν ονομαστικά είτε παραθέτοντας στα νεότερα άρθρα τους συνδέσμους (links) οι οποίοι οδηγούν τον αναγνώστη σε παλαιότερες δημοσιεύσεις τους για την υπόθεση, όπου και πάλι αναφέρεται το όνομά μου και υπάρχει η εικόνα μου».

Η απειλή με την οποία έκλεινε η δεύτερη εξώδικη δήλωση του κ. Σπυρόπουλου ότι η δήλωση «απευθύνεται προς γνώση τους και για τις έννομες συνέπειες» δεν έφερε τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, καθώς η δημοσίευσή της συνοδευόταν από αναδημοσίευση των καταγγελιών που τον αφορούσαν, τόσο στην κοινή δήλωση όσο και στην τηλεοπτική συνέντευξη μίας εκ των τριών, της κ. Λάμπρη, η οποία είχε προηγηθεί.

Όμως μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει γνωστή ούτε έχει προαναγγελθεί πρόθεση του κ. Σπυρόπουλου να κινηθεί νομικά κατά όσων είχαν κάνει τις καταγγελίες. Μάλιστα θεωρεί ότι ο τρόπος της δημοσιοποίησης των καταγγελιών, δηλαδή το ότι «οι καταγγέλλουσες επέλεξαν σκοπίμως ως forum όχι το αστικό ή ποινικό δικαστήριο, όπως θα έπρεπε, αλλά το λαϊκό δικαστήριο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, των ραδιοτηλεοπτικών σταθμών και των μέσων μαζικής ενημέρωσης», τον εμποδίζει να ασκήσει τα δικαιώματά του στα δικαστήρια.

Για το θέμα υπήρξε πρόσφατα μία απόφαση της ΕΣΗΕΑ, η οποία, με αφορμή την αγωγή που είχε κάνει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, κατά του εκδότη της εφημερίδας «Παραπολιτικά», Ιωάννη Κουρτάκη, και του συμβούλου έκδοσης της εφημερίδας «Τα Νέα», Γιώργου Παπαχρήστου, είχε εκφράσει την αντίθεσή της στις αγωγές πολιτικών προσώπων κατά δημοσιογράφων.

«Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ, με αφορμή τις αγωγές του πρώην πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα κατά των δημοσιογράφων Ιωάννη Κουρτάκη και Γιώργου Παπαχρήστου, εκφράζει για μία ακόμη φορά την έντονη αντίθεσή του για τις ενέργειες πολιτικών προσώπων, που καταφεύγουν σε αγωγές κατά δημοσιογράφων, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για προβεβλημένα πολιτικά πρόσωπα, και επαναλαμβάνει την πάγια θέση του για την κατάργηση του τυποκτόνου νόμου 1178/81, ώστε να παύσει, επιτέλους, η βιομηχανία αγωγών, που μοναδικό σκοπό έχουν να πλήξουν την ελευθερία του Τύπου.

»Το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ τονίζει ότι τα θέματα που προκύπτουν από τη δημόσια κριτική, η οποία πρέπει πάντα να στηρίζεται στις αρχές του Κώδικα Δεοντολογίας του δημοσιογραφικού επαγγέλματος, όπως ψηφίστηκε από τη Γ.Σ. της ΕΣΗΕΑ το 1998, και του Παγκόσμιου Χάρτη Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας της ΔΟΔ, δεν πρέπει να επιλύονται στις αίθουσες των δικαστηρίων».

Προφανώς δεν είναι μόνο τα πολιτικά πρόσωπα που με βιομηχανία αγωγών επιχειρούν να πλήξουν την ελευθερία του Τύπου.