Οι ταλαιπωρημένοι επιβάτες κέρδισαν τους σκληρούς απεργούς - Free Sunday
Οι ταλαιπωρημένοι επιβάτες κέρδισαν τους σκληρούς απεργούς

Οι ταλαιπωρημένοι επιβάτες κέρδισαν τους σκληρούς απεργούς

Ένας νέος, απρόβλεπτος παράγοντας δείχνει να υπεισήλθε στη διαχείριση της, κατά τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, «μητέρας όλων των μαχών», δηλαδή της πολιτικής σύγκρουσης για τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου Χατζηδάκη για τις εργασιακές σχέσεις.

Πρόκειται για την κοινωνική αντίδραση, η οποία πήρε διαστάσεις κοινωνικού αυτοματισμού την Πέμπτη 3 Ιουνίου στο λιμάνι του Πειραιά, με αφορμή την απεργία που είχε προκηρύξει η Πανελλήνια Ένωση Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΝΕΝ).

Δεκάδες επιβάτες, οι οποίοι περίμεναν να ταξιδέψουν από τον Πειραιά σε νησιά των Κυκλάδων, επέβαλλαν στην ηγεσία της ΠΕΝΕΝ, ενός παραδοσιακά ισχυρού συνδικάτου με ιστορικούς δεσμούς με την Αριστερά, να μετατρέψει την 24ωρη απεργία σε τρίωρη στάση εργασίας.

Η ΠΕΝΕΝ, η ηγεσία της οποίας ήταν στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ αλλά μετά τη στροφή του 2015 μετακινήθηκε στον χώρο της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, είχε κηρύξει την απεργία μαζί με άλλα ναυτεργατικά σωματεία για τις 3 Ιουνίου εναντίον του νομοσχεδίου Χατζηδάκη, είδε ξαφνικά να μένει μόνη, καθώς τα υπόλοιπα σωματεία προτίμησαν να μεταθέσουν την απεργία για τις 10 Ιουνίου μαζί με τη ΓΣΕΕ, το ΠΑΜΕ και τα εργατικά κέντρα της Αθήνας και του Πειραιά.

Η ΠΕΝΕΝ, παρά το ότι έμεινε μόνη, αποφάσισε όχι μόνο να συνεχίσει την απεργία, αλλά και να αγνοήσει τη δικαστική απόφαση με την οποία στις 2 Ιουνίου, και μετά από αίτηση του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας (ΣΕΕΝ), η απεργία κηρύχθηκε παράνομη.

Μάλιστα, στην ανακοίνωση της 2ας Ιουνίου αναφερόταν ότι η απόφαση «δεν αλλάζει στο ελάχιστο τον απεργιακό-αγωνιστικό μας σχεδιασμό»!

«Η απάντησή μας είναι μία, πίστη στο προλεταριακό διαχρονικό σύνθημα: Νόμος είναι του δίκαιο του εργάτη», κατέληγε η ανακοίνωση.

Σύμφωνα με τον ΣΕΕΝ όμως, οι μηχανισμοί επιβολής του «δικαίου του εργάτη» ως νόμου είχαν έλλειμμα νομιμοποίησης, καθώς ο ΣΕΕΝ απέδιδε την επιτυχία των προηγούμενων απεργιών της 24ης Σεπτεμβρίου και της 2ας Οκτωβρίου 2019, οι οποίες επίσης είχαν κηρυχθεί παράνομες με δικαστικές αποφάσεις, στο ότι είχαν συγκεντρωθεί «τρίτα άτομα (ούτε επιβάτες, ούτε πληρώματα) στους καταπέλτες και γενικότερα στον χώρο αναχώρησης, παρακωλύοντας την ασφαλή λειτουργία των πλοίων, τα οποία δεν κατέστη δυνατόν να αποπλεύσουν».

Και μάλιστα διαβεβαίωνε ότι τα πληρώματα δεν συμμετείχαν στην απεργία, ενώ απέδιδε την επιτυχή παρακώλυση στην παντελή έλλειψη αστυνόμευσης.

Όντως παρόμοιες εικόνες μικρών οργανωμένων ομάδων που εμπόδιζαν τον απόπλου πλοίου στο λιμάνι του Πειραιά καταγράφηκαν το πρωί της 3ης Ιουνίου, ενώ υπήρχαν και μπλοκ της ΟΡΜΑ (Οργάνωση Μαχητικού Αντιφασισμού) και ο πρόεδρος της ΠΕΝΕΝ ευχαρίστησε «εργατικά σωματεία, συλλογικότητες, σχήματα και πολλούς δεκάδες αγωνιστές του κινήματος που έμπρακτα με τη συμμετοχή τους εξέφρασαν την αγωνιστική τους αλληλεγγύη στον αγώνα της ΠΕΝΕΝ».

Μάλιστα, ήταν οι συνδικαλιστές της ΠΕΝΕΝ εκείνοι οι οποίοι ζήτησαν από την αστυνομία να παρέμβει για να προστατεύσει την περιφρούρηση της απεργίας, την οποία είχαν αποφασίσει η Ένωση και οι συλλογικότητες, αν και είχε κηρυχτεί παράνομη. Χωρίς ανταπόκριση, αλλά το ζήτησαν.

Η πίεση των συγκεντρωμένων επιβατών είχε ως αποτέλεσμα την υπαναχώρηση του ΔΣ της ΠΕΝΕΝ, που μόλις δύο ώρες μετά την έναρξη της απεργίας ανακοίνωσε τη μετατροπή της απεργίας σε στάση εργασίας και τη μετάθεσή της για τις 10 Ιουνίου, για να αποφευχθεί η ταλαιπωρία, όπως είπε ο κ Νταλακογιώργος. 

Όμως δεν ήταν μονάχα η υπαναχώρηση της ΠΕΝΕΝ αλλά και η αποδοκιμασία της απεργίας από το ΚΚΕ διά του ΠΑΜΕ, το οποίο όχι μόνο πήρε αποστάσεις, αλλά και απέφυγε ακόμη και να καταδικάσει την κήρυξή της σε παράνομη μετά από την προσφυγή των πλοιοκτητών.

Μάλιστα διευκρίνιζε ότι η ΠΕΝΕΝ δεν συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ και προσέθετε ότι «τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ δίνουν καθημερινά τη μάχη για την επιτυχία της απεργίας στις 10 Ιούνη».

Παρόμοιες αποστάσεις πήρε και ο ΣΥΡΙΖΑ, στις επίσημες παρεμβάσεις στελεχών του οποίου δεν υπήρξε ούτε μία που να αφορά την απεργία της ΠΕΝΕΝ, ενώ τα φιλικά στο κόμμα μέσα ενημέρωσης κατέγραψαν εκτενώς τις εξελίξεις, χωρίς όμως να καταγγέλλουν την κυβέρνηση και την εργοδοσία ή τη δικαστική απόφαση.

Η κυβέρνηση από την πλευρά της επέλεξε να αναδείξει το πιο κρίσιμο σημείο, το οποίο αποδείχτηκε το πιο αδύναμο της κινητοποίησης και οδήγησε στην υπαναχώρηση της ΠΕΝΕΝ, δηλαδή την ταλαιπωρία του κοινού.

Το κυβερνητικό αφήγημα είναι ότι «όλα αυτά τα αντιμετωπίζει το νομοσχέδιο που έρχεται άμεσα στη Βουλή», και ότι «το δικαίωμα στην απεργία είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο αλλά είναι και δικαίωμα του κοινωνικού συνόλου να μην ταλαιπωρείται».

Πρόκειται για μια διατύπωση, η οποία θεωρείται ότι ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των πολιτών για ομαλότητα και κανονικότητα στην καθημερινότητά τους, ανάλογη με αυτήν που επιζητούν στις πορείες στα κέντρα των πόλεων.

Όμως συνδικαλιστικοί κύκλοι επισημαίνουν ότι ο υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτική Γιάννης Πλακιωτάκης ήταν πολύ επιφυλακτικός στις διατυπώσεις του και προτίμησε να είναι διδακτικός:

«Η επιλογή ενός σωματείου να κινηθεί εκτός του πλαισίου της νομιμότητας, συνιστά λανθασμένη πρακτική, που στρέφεται κατά των επιβατών και δεν υπηρετεί το συνδικαλιστικό κίνημα», είπε ο κ. Πλακιωτάκης, ο οποίος απέφυγε να κινητοποιήσει δυνάμεις καταστολής, όπως είχαν ζητήσει οι πλοιοκτήτες, για να διασφαλιστεί ο απόπλους των πλοίων.

Ουσιαστικά, δηλαδή, ήταν η αντίδραση των επιβατών που οδήγησε την απεργία σε αποτυχία κι όχι η εφαρμογή των προβλέψεων του νόμου.

Όμως αυτή η διάσταση εντείνει την πίεση και στην κυβέρνηση και στην αντιπολίτευση, καθώς μια ταλαιπωρημένη κοινωνία στέλνει το μήνυμα ότι δεν είναι διατεθειμένη να επιβαρύνει την καθημερινότητά της για κανένα παιχνίδι κομματικών σκοπιμοτήτων.

Η επιβεβαίωση αλλά και η εξειδίκευση, όπως και το εύρος του μηνύματος αναμένονται την επόμενη Πέμπτη 10 Ιουνίου, όταν η απεργία κατά του νομοσχεδίου Χατζηδάκη δεν θα περιοριστεί στα πλοία.