Πέντε ενδιάμεσες στρατηγικές ήττες για Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ

To νέο αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ για την αύξηση του κατώτατου μισθού στα 800 ευρώ και την εφαρμογή του 35ωρου στην εργασία, χωρίς μειώσεις μισθών, αποτελεί τον βασικό συνεκτικό ιστό γύρω από τον οποίο ο πρόεδρος Αλέξης Τσίπρας, στην τριήμερη συνδιάσκεψη του κόμματος, που ολοκληρώνεται σήμερα, θα προσπαθήσει να οριοθετήσει τις πολιτικές πρωτοβουλίες του επόμενου διαστήματος έτσι ώστε να πιέσει την κυβέρνηση και να συσπειρώσει το κόμμα, το οποίο εμφανίζεται με μεγάλες απώλειες στην κοινή γνώμη.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις στελεχών του κόμματος που βρίσκονται κοντά στον πρόεδρο, οι συγκεκριμένες προτάσεις αποτελούν θέματα αιχμής για το ακροατήριο στο οποίο θέλει να απευθυνθεί ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και μπορούν να αποτελέσουν πεδίο εσωκομματικής συσπείρωσης για να περάσει το μήνυμα στην κοινωνία.

Όμως για μία ακόμη φορά, αντιμετωπίζονται με επιφυλακτικότητα στο εσωτερικό του κόμματος, όπου υπενθυμίζεται ότι τους τελευταίους δεκάξι μήνες της πανδημίας, ο ΣΥΡΙΖΑ με κεντρικές αποφάσεις προσπάθησε επανειλημμένα να απευθυνθεί στα ακροατήρια που τον ενδιαφέρουν, χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα και με τα δημοσκοπικά ποσοστά του να είναι σήμερα στο μισό της ΝΔ και στα 2/3 της εκλογικής του επίδοσης το 2019.

Συγκεκριμένα αναφέρονται σε πέντε εμβληματικές περιπτώσεις, χωρίς να περιλαμβάνουν αυτήν που θεωρούν πιο σημαντική, ότι δηλαδή ο κ. Τσίπρας απέτυχε να διατηρήσει την κάλυψη στον Παύλο Πολάκη και τις αντιεμβολιαστικές του απόψεις.

Πρόγραμμα «Μένουμε Όρθιοι»

Ήταν το πρόγραμμα, σε διάφορες φάσεις, το οποίο αποτέλεσε την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για αντιμετώπιση της πανδημίας, με συνολικό κόστος πάνω από τα 10 δισ., και προέβλεπε μέχρι και voucher για διακοπές.

«Είναι διατεθειμένος, έστω και τώρα, μετά την πρόταση της Ε.Ε. για το Ταμείο Ανάκαμψης, να αλλάξει πολιτική και να υιοθετήσει μέτρα στήριξης της εργασίας και των επιχειρήσεων, που έχει παρουσιάσει η αξιωματική αντιπολίτευση ή θα περιμένει την ύφεση να βάλει λουκέτο σε χιλιάδες επιχειρήσεις, την ανεργία να σκαρφαλώσει ξανά στα μεγέθη του 2014 και τότε να χρηματοδοτήσει με το πακέτο της Ε.Ε. μόνο όσους ισχυρούς θα έχουν αντέξει;» ρωτούσε στη Βουλή ο κ. Τσίπρας τον κ. Μητσοτάκη.

Έναν χρόνο αργότερα, καμία από τις απειλητικές προβλέψεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ δεν επιβεβαιώθηκε, καθώς ούτε λουκέτα μπήκαν ούτε η ανεργία αυξήθηκε, ενώ στις μετρήσεις οι θετικές γνώμες για τη διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση υπερτερούν των αρνητικών.

Τα δισεκατομμύρια δεν συγκίνησαν το ακροατήριο των φτωχών.

Το ΕΣΥ καταρρέει

«Πριν από λίγες εβδομάδες μάς καθησύχαζαν ότι υπάρχει μεγάλη επάρκεια σε κλίνες και ότι το ΕΣΥ ενισχύθηκε καθοριστικά. Και μέσα σε λίγες μέρες το ΕΣΥ καταρρέει», έλεγε στις 26 Νοεμβρίου, στην καρδιά του δεύτερου κύματος της πανδημίας, ο Αλέξης Τσίπρας.

Στόχος ήταν το ακροατήριο των κοινωνικά αδύναμων, το οποίο ανησυχούσε για το ενδεχόμενο να προσβληθεί από τον ιό και να μην ξέρει πώς θα σωθεί.

Ο κ. Τσίπρας και όλος ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγόρησαν την κυβέρνηση ότι τόσους μήνες δεν ενίσχυσε το δημόσιο σύστημα υγείας από άποψη, γιατί ήθελε να το ιδιωτικοποιήσει.

Το κύμα έφτασε στο αποκορύφωμά του μία βδομάδα αργότερα, το ΕΣΥ άντεξε χωρίς να καταρρεύσει, ενώ στο επόμενο κύμα, την άνοιξη, οι κλίνες εντατικής θεραπείας που χρησιμοποιήθηκαν ήταν κατά 33% περισσότερες, καθώς από 612 τον Δεκέμβριο έφτασαν τις 847 τον Απρίλιο.

Η προσπάθεια να ανησυχήσουν τα μικροαστικά στρώματα λόγω της αδιαφορίας της κυβέρνησης απέτυχε, ενώ ακόμη και ο τομεάρχης υγείας του ΣΥΡΙΖΑ, Ανδρέας Ξανθός, είχε αποφύγει να μιλήσει για κατάρρευση του ΕΣΥ.

Το ρίσκο των συγκεντρώσεων

Από τα μέσα Σεπτεμβρίου, πριν αρχίσει το δεύτερο κύμα της πανδημίας, είχε ξεκινήσει η συζήτηση σε σχέση με την κοινωνική νομιμοποίηση των κάθε είδους συναθροίσεων, στις οποίες ήταν προφανής η ευκολία στη διασπορά του ιού.

Ο ΣΥΡΙΖΑ υπερασπίστηκε το δικαίωμα του συνέρχεσθαι, ως υπέρτερο της υποχρέωσης να μη διασπαρεί ο κορωνοϊός, και από τις μέρες του Πολυτεχνείου και μετά κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι, με πρόσχημα την πανδημία, επιχειρεί να επιβάλει ένα αστυνομοκρατούμενο κράτος, ενώ την κάλεσε να σταματήσει να φέρνει νόμους, για να μη γίνονται διαδηλώσεις.

Το ακροατήριο-στόχος ήταν η νεολαία, η οποία στις μετρήσεις εμφανιζόταν επιφυλακτική απέναντι στην κυβέρνηση.

Αναλαμβάνω το ρίσκο, είχε πει στα μέσα Φεβρουαρίου ο κ. Τσίπρας, και αμέσως μετά ακολούθησαν εκατοντάδες διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα καθημερινά.

Παρ’ όλα αυτά, η κυβέρνηση δεν είχε κανένα πρόβλημα να περάσει όλα τα νομοθετήματα που εισήγαγε στη Βουλή, ανάμεσα στα οποία και η πανεπιστημιακή αστυνομία, ενώ στις μετρήσεις της κοινής γνώμης καταγράφηκε μία ευθεία αποδοκιμασία των συγκεντρώσεων λόγω του κινδύνου για τη δημόσια υγεία.

Η διάσωση του Κουφοντίνα

Ντροπή για τη χώρα να πεθάνει κρατούμενος επειδή έκανε απεργία πείνας, είχαν χαρακτηρίσει πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, τη υπόθεση Κουφοντίνα.

Η απεργία πείνας του εκτελεστή της «17Ν» συγκίνησε τα ακροατήρια της ακροαριστεράς, των αντιεξουσιαστικών ομάδων και των ενώσεων των δικαιωματιστών, τα οποία ο κ. Τσίπρας θεωρεί φιλικά απέναντί του. Άλλωστε, σε έναν εκ των υπερασπιστών του Κουφοντίνα έχει αναθέσει και προσωπικές του αγωγές, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Κινητοποιήθηκε ολόκληρο το κόμμα για να στηρίξει τη διεκδίκηση, από την οποία είχε ελάχιστα πολιτικά κέρδη, και μία μεγάλη αποδοκιμασία στις μετρήσεις της κοινής γνώμης, η οποία στο μεγαλύτερο μέρος της προσέλαβε την υπόθεση ως ταύτιση του ΣΥΡΙΖΑ με μειοψηφικές πολιτικές ομάδες. Η κορύφωση της ήττας ήταν η απόφαση του ίδιου του Κουφοντίνα να σταματήσει την απεργία πείνας, ενώ το ακροατήριο των δικαιωματιστών έδειξε να αξιολογεί ως πιο σημαντικές τις επιφυλάξεις που ακούστηκαν μέσα στο κόμμα, παρά τη συμπόρευση με τον Κουφοντίνα.

Η μητέρα των μαχών

Στον κ. Τσίπρα και την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας θεωρήθηκε ως η ιδανική «γέφυρα» με το ακροατήριο των πρώην συνδικαλιστών του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι κατάγγειλαν εργασιακούς μεσαίωνες, αν εφαρμοστούν οι ρυθμίσεις Χατζηδάκη.

Τελικά αποδείχτηκε ότι πολλοί στον ΣΥΡΙΖΑ δεν τους ήθελαν, ακόμη και αν έφερναν νέο κόσμο στις τάξεις του κόμματος.

Το χειρότερο όλων ήταν ότι όχι μόνο δεν έφεραν νέο κόσμο, πλην της συνδικαλιστικής τους παρέας, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισε λιγότερα από τα μισά άρθρα του νομοσχεδίου.

Παράλληλα, μόλις λίγες ώρες πριν από τη συζήτηση του νομοσχεδίου, η ΟΛΜΕ υποχρεώθηκε να υπαναχωρήσει από την απεργία στις πανελλαδικές, ενώ λίγες ώρες μετά την ψήφισή του χρησιμοποιήθηκε για να αποτραπεί η απεργία στις εξετάσεις για τα πρότυπα σχολεία.