Παπανδρέου–Τσίπρας: Δύο για μία δύσκολη ρεβάνς από την ιστορία και τον Μητσοτάκη - Free Sunday
Παπανδρέου–Τσίπρας: Δύο για μία δύσκολη ρεβάνς από την ιστορία και τον Μητσοτάκη

Παπανδρέου–Τσίπρας: Δύο για μία δύσκολη ρεβάνς από την ιστορία και τον Μητσοτάκη

Σε έναν μακρόθεν διάλογο στον οποίο αναδείχθηκαν οι συμπτώσεις των απόψεων τους για το μέλλον επιδόθηκαν την Τετάρτη και την Πέμπτη ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, και ο υποψήφιος πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής, Γιώργος Παπανδρέου.

Την Τετάρτη, στη δήλωση της ανακοίνωσης της υποψηφιότητας του, ο κ. Παπανδρέου ανέλαβε τη δέσμευση, αν κερδίσει, να γίνει το Κίνημα Αλλαγής «καταλύτης για τη διαμόρφωση μιας προοδευτικής πρότασης διακυβέρνησης».

 

Λιγότερες από 24 ώρες μετά, μιλώντας στο συνέδριο της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Τσίπρας χρησιμοποιεί το ίδιο ακριβώς λεκτικό σχήμα για να αναφερθεί στην επόμενη κυβέρνηση μετά τις εκλογές:

 

«Αιχμή του δόρατος για τη νίκη στις επόμενες εκλογές, για μια προοδευτική διακυβέρνηση που θα δώσει ελπίδα και προοπτική στη νέα γενιά του τόπου».

 

Στη δήλωση του, ο κ. Παπανδρεου, αποφεύγοντας να αναφερθεί στα μέλη ή τους φίλους του ΠΑΣΟΚ, είχε απευθύνει πρόσκληση σε αυτούς που συμμερίζονται τις αρχές της προοδευτικής διακυβέρνησης, αυτούς δηλαδή στους οποίους μιλούσε ο κ. Τσιπρας την επόμενη:

 

«Καλώ όλους τους δημοκράτες και προοδευτικούς πολίτες, να μετατρέψουμε αυτή τη διαδικασία σε γιορτή Δημοκρατίας και συμμετοχής», είχε πει ο πρώην πρωθυπουργός, σε μια έμμεση αλλά σαφή αναφορά στην πρώτη εκλογή του, με καθολική ψηφοφορία, το 2004, όταν ως μόνο υποψήφιο τον είχαν ψηφίσει 1 εκ. πολίτες, σε κάλπες που είχαν χαρακτηριστεί «μπαζωμένες» στην ΠΑΣΟΚική αργκό της εποχής.

 

Μέχρι στιγμής δεν έχει διευκρινιστεί αν στον όρο «προοδευτική διακυβέρνηση»οι δύο πρώην πρωθυπουργοί δίνουν το ίδιο περιεχόμενο.

Όμως είναι βέβαιο ότι και οι δύο διεκδικούν μία ρεβάνς από την ιστορία, η οποία, αμφότεροι είναι πεπεισμένοι, ότι τους αδίκησε.

Ο μεν Παπανδρέου που δεν κατάφερε να ολοκληρώσει τη θητεία του επειδή είχε τη γενναιότητα να βάλει τη χώρα σε μνημόνια και τον έριξαν, ο δε Τσίπρας που αν και είχε βγάλει τη χώρα από τα μνημόνια, τον έριξε το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο.

 

Το ερώτημα όμως που δεν μπορεί να απαντηθεί, ακόμη και αν ο Γιώργος Παπανδρέου κερδίσει την εσωκομματική μάχη, είναι αν υπάρχει χρόνος για τη ρεβάνς και των δύο.

 

Ο μεν Παπανδρέου γεννημένος το 1952, που ήδη βιώνει το τελευταίο έτος της 7ης δεκαετίας της ζωής του, έχει περιορισμένο χρονικά πολιτικό ορίζοντά γιατί στις μεθεπόμενες εκλογές, όσο fit κι αν είναι, θα είναι πάνω από 75, ενώ η ρεβάνς του Τσίπρα δεν μπορεί να είναι παρά μόνο από τον Μητσοτάκη, τον οποίο έχει χαρακτηρίσει ως τον «μεγαλύτερο πολιτικό απατεώνα που έχει περάσει από την χώρα».

Όμως τα δεδομένα της στιγμής είναι αποθαρρυντικά και για τους δύο. Ο μεν Παπανδρέου, ακόμη και αν κερδίσει τις εκλογές στο ΚΙΝΑΛ, θα ηγείται ενός μικρού κόμματος που κινείται σε μονοψήφια ποσοστά, ο δε Τσίπρας υστερεί έναντι του κύριου πολιτικού αντιπάλου του, δηλαδή του Μητσοτάκη, σε όλα τα προσωπικά χαρακτηριστικά ενώ το κόμμα του υπολείπεται στην καλύτερη περίπτωση περισσότερο από όσο είχε χάσει στις εκλογές του 2019 και ο ίδιος γνωρίζει ότι στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ διασώζεται επειδή ήταν αυτός που οδήγησε το κόμμα αυτών που «δεν θα ήξερε ούτε ο θυρωρός τους», κατά την παλαιά ρήση του Γιώργου Κατσιφάρα, στην εξουσία και στις απολαβές της.

 

Παράλληλα, ο Γιώργος Παπανδρέου γνωρίζει ότι τα εκλογικά αποτελέσματα και οι δημοσκοπήσεις δεν δείχνουν μόνο ότι το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ είναι πλέον ένα μικρό κόμμα, αλλά και ότι ο βασικός προσανατολισμός των ψηφοφόρων του είναι αντι-ΣΥΡΙΖΑ.

Ο βαθμός συμφωνίας των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ με την κυβερνητική πολιτική διατηρείται από την αρχή της θητείας Μητσοτάκη σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα, που σε ορισμένα θέματα ξεπερνούν και τα 3/4 του εκλογικού ακροατηρίου του κόμματος, ενώ οι απόψεις για κεντροαριστερές συνεργασίες, με τις οποίες φλερτάρισε και η απερχόμενη πρόεδρος Φώφη Γεννηματά, έχουν περιορισμένη απήχηση και χρειάζονται ειδικοί και πολύ λεπτοί χειρισμοί για ναμην έχει σοβαρές διαρροές το κόμμα σε περίπτωση που αναδεικνύονταν σε κυρίαρχη πολιτική άποψη.

Σε αυτό το τμήμα των ψηφοφόρων του κόμματος ξαναγεννήθηκαν αναφορές του Ιανουαρίου του 2015, όταν ο Γ. Παπανδρέου ίδρυσε το ΚΙΔΗΣΟ, το οποίο δεν κατάφερε να πάρει το 3% και να μπει στη βουλή, αλλά απείλησε να κόψει από το ΠΑΣΟΚ, υπό τον Ευάγγελο Βενιζέλο τότε, την είσοδο στη Βουλή. 

 

Άλλωστε, όπως επισημαίνουν παλαιά στελέχη, τον Ιανουάριο του 2015 ΠΑΣΟΚ και ΚΙΔΗΣΟ μαζί πήραν 7,15% και τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου το ΠΑΣΟΚ, υπό την κυρία Γεννηματά, πήρε 6,29% ενώ στη συνέχεια ο Γιώργος Παπανδρέου είχε εμφανώς εξαιρεθεί από το σκόπευτρο του κ. Τσίπρα, Μάλιστα, πριν λίγους μήνες, τον προηγούμενο Μάιο, ο ΣΥΡΙΖΑ υποχρεώθηκε να διαψεύσει δημοσίευμα ότι έχει υποβάλλει αίτηση να ενταχθεί στη Σοσιαλιστική Διεθνή, της οποίας προεδρεύει ο κ. Παπανδρέου, επειδή το ΠΑΣΟΚ είχε βάλει βέτο στην ένταξη του στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα.

 

Όμως, ούτε στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ομόφωνη η άποψη για τον Γιώργο Παπανδρέου. Ένα μέρος του κόμματος ανησυχεί γιατί δεν γνωρίζει τα αντανακλαστικά που θα επιδείξουν όσοι εντάχθηκαν στο κόμμα από το ΠΑΣΟΚ, είτε σε παλαιότερες φάσεις, όταν διεγράφη ο Άκης Τσοχατζόπουλος, είτε σε πιο πρόσφατες μετά τη συμφωνία των Πρεσπών, η οποία έτυχε της θερμής υποστήριξης του Γιώργου Παπανδρέου.

 

Ανησυχούν επίσης για το ενδεχόμενο η προοπτική της συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με το ΚΙΝΑΛ του Γιώργου Παπανδρέου να χρησιμοποιηθεί ως πρόσχημα για να λειανθούν αριστερές θέσεις του κόμματος. Και για αυτόν τον λόγο περίμεναν να δουν τις διατυπώσεις του κ. Τσίπρα στην ομιλία του στη νεολαία.

Οι θέσεις λένε ότι τους ικανοποίησαν, οι δημοσκοπήσεις όχι.