Νάσος Αθανασίου: Μόνο ο Τσίπρας μπορεί

Για απώλεια της σοβαρότητάς της, σχετικά με το προσφυγικό, μέμφεται την Ευρώπη ο βουλευτής Αττικής του ΣΥΡΙΖΑ Νάσος Αθανασίου, υπογραμμίζοντας ότι η Ελλάδα έχει κάνει για το ζήτημα περισσότερα απ’ όσα ολόκληρη η Ε.Ε., αλλά και τονίζοντας ότι οι αντοχές της χώρας δεν είναι ανεξάντλητες.

Παρά τις δεσμεύσεις για ανοιχτά σύνορα που η Ελλάδα έλαβε στην τελευταία σύνοδο κορυφής της Ε.Ε., ουδεμία από τις γειτονικές χώρες φαίνεται διατεθειμένη να τις τηρήσει. Αντιθέτως, βλέπουμε κινήσεις «για εμάς χωρίς εμάς». Τι συμβαίνει, κατά την άποψή σας;

Συμβαίνει κάτι πολύ θλιβερό για όσους πιστέψαμε βαθιά στη δημιουργία μιας Ενωμένης Ευρώπης: η Ένωση έχει χάσει τη σοβαρότητά της. Συμβαίνει και κάτι άλλο παράλληλα: Οι μόνοι που ασχολούνται σοβαρά με τη ρίζα του προβλήματος είναι ο Τζον Κέρι και ο Σεργκέι Λαβρόφ. Οι άλλοι άγονται και φέρονται σαν φτερά στον άνεμο. Οι υπουργοί Εξωτερικών των ΗΠΑ και της Ρωσίας έφτασαν κοντά στο να επιτύχουν ειρήνευση πάνω στα ίδια τα χώματα που βάφονται με αίμα. Αυτή είναι η μοναδική μόνιμη λύση. Όσο για την άμεση καθημερινή διαχείριση του προσφυγικού προβλήματος, πρέπει να παρατηρήσουμε ότι οι αποφάσεις της συνόδου κορυφής, οι απόψεις των περισσότερων, των παλαιότερων και ισχυρότερων χωρών, ταυτίζονται με τις απόψεις της Ελλάδας. Προφανώς, ορισμένες χώρες, κυρίως οι νεότερες στην Ε.Ε., δεν έχουν εμπεδώσει την ευρωπαϊκή νοοτροπία, νομοθεσία και ταυτότητα. Έχουν διαφωνίες, τις οποίες υποστηρίζουν με μονομερείς ενέργειες. Η ίδια η κ. Μέρκελ κατηγόρησε ορισμένες από αυτές για «αντιευρωπαϊκή συμπεριφορά». Όταν όμως αυτές οι χώρες προσχώρησαν στην Ε.Ε., αποδέχτηκαν το κοινοτικό κεκτημένο και ακριβώς γι’ αυτό το κεκτημένο επιθυμούσαν να γίνουν μέλη της. Εμείς τότε τις υποστηρίξαμε. Οπότε ανακύπτει το ερώτημα: μήπως δεν πρέπει να προχωρά καμία «διεύρυνση» αν δεν έχει προηγηθεί «εμβάθυνση»; Το θέμα θα τεθεί πάλι εκ των πραγμάτων.

Διαβλέπετε σχεδιασμό για μετατροπή της χώρας σε ένα απέραντο, ας πούμε, hot spot, με πρόσφυγες και μετανάστες εγκλωβισμένους εδώ, ενώ η Ευρώπη θα… σφυρίζει αδιάφορα;

Δόλος υπάρχει, σχεδιασμός όχι. Ο δόλος είναι ψηφοθηρικού χαρακτήρα, διότι στον ευρωπαϊκό Βορρά υπάρχουν ακροδεξιά ακροατήρια. Όπως και να ’χει, υπάρχει αντικειμενικά η πιθανότητα οι εισροές να είναι μεγαλύτερες από τις εκροές, οπότε μεγάλος αριθμός μεταναστών και προσφύγων θα εγκλωβιστεί στην Ελλάδα παρά τη θέλησή του και παρά τη θέλησή μας. Η δυναμική παρέμβαση του πρωθυπουργού, όπως διαδηλώθηκε την περασμένη Τετάρτη στη Βουλή, μπορεί να αποτρέψει αυτό το ενδεχόμενο με βάση τους κανόνες της Ε.Ε.

Θεωρείτε ότι υπάρχει πρόβλημα διαχείρισης του προσφυγικού ζητήματος από την κυβέρνηση;

Θα κάνω μια εκτίναξη που ίσως σας εκπλήξει: Η Ελλάδα και η Ιταλία είναι οι μόνες χριστιανικές χώρες που απέμειναν στην Ευρώπη. Στην πράξη, όχι στη θεωρία. Τούτο προκύπτει αβίαστα από τη συμπεριφορά τους απέναντι στους πρόσφυγες. Σε μερικές εβδομάδες, κατά το Μεγάλο Σάββατο, θα ακούσετε τη φράση «δος μοι τούτον τον ξένον». Το λέει ο Ιωσήφ στον Πιλάτο για να του παραδώσει προς ταφή το σώμα του Χριστού. Ξένος ήταν και ο Ιησούς. Το ξέχασαν, όμως, ορισμένοι λιμανιώτες επίσκοποι. Τέλος πάντων, τούτο ας το συλλογιστούν κάποιοι γραμματείς και φαρισαίοι που κατηγορούν τον Τσίπρα ότι δεν κάνει τον σταυρό του. Τον κάνει αλλιώς. Όπως ο Γιώργος Σεφέρης, που έγραφε στην αδελφή του: «Βλέπεις, Ιωάννα, υπάρχουν και κάποιοι που προσεύχονται με τον δικό τους τρόπο». Τώρα, ως προς τη διαχείριση του προβλήματος, θα πω ότι η Ελλάδα κάνει όσα ούτε ολόκληρη η Ευρώπη κατόρθωσε. Τούτο δεν μπορεί να διαρκέσει για πολύ ακόμη. Οι αντοχές δεν είναι ανεξάντλητες. Νομίζω ότι Παρίσι και Βερολίνο καταλαβαίνουν ότι η Ευρώπη πρέπει να αποφύγει την αυτοκτονία της.

Για να περάσουμε στην άλλη κρίση, που σοβεί εδώ και εβδομάδες, θεωρείτε ότι η συνάντηση του πρωθυπουργού με εκπροσώπους των αγροτών είχε κάποιο αποτέλεσμα;

Αλίμονο αν δεν είχε σημαντικό αποτέλεσμα, διακηρυγμένο ή όχι. Δεν επιδιώκω να λάμψω, αλλά πρέπει να καταγράψω την προσωπική μου άποψη: η κυβέρνηση οφείλει να βάλει πριν από τον αγρότη… το παιδί του αγρότη! Περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο την οικογένεια της υπαίθρου την ωφελεί να βγάλει από τους ώμους των παιδιών της το βάρος του δημόσιου χρέους. Ως υπουργός Γεωργίας, ο συμπαθής κ. Χατζηγάκης έδωσε στους πατέρες αγρότες μισό δισεκατομμύριο ευρώ, χρεώνοντας τα παιδιά τους, που τότε πήγαιναν στο δημοτικό, με δεκάδες χιλιάδες ευρώ για δάνεια που δεν πήραν! Η Ε.Ε. ζητεί τώρα πίσω τα περισσότερα από εκείνα τα 500 εκατομμύρια. Σήμερα αυτά τα παιδιά έχουν μεγαλώσει, ανεβαίνουν στα τρακτέρ, και διαμαρτύρονται γιατί δεν έχουν να πληρώσουν εκείνα τα «σπασμένα». Το κλείσιμο της αξιολόγησης, δηλαδή η υπερψήφιση του ασφαλιστικού και του φορολογικού, ξαλαφρώνουν τους ώμους αυτών των παιδιών. Θα το καταλάβουν κάποτε και οι πλέον δύσπιστοι. Το αποτέλεσμα ενός καλόπιστου διαλόγου είναι πάντοτε ένας συμβιβασμός, ο οποίος δεν ικανοποιεί απολύτως καμία πλευρά, αλλά προάγει το κοινό καλό, τα συμφέροντα της χώρας συνολικά. Κανένας δεν δικαιούται να αναζητεί μια νησίδα ευημερίας σε μια θάλασσα δυστυχίας. Οι αγρότες έχουν τόσα δίκια όσα και οι υπόλοιποι Έλληνες.

Σας προβληματίζει το γεγονός ότι σχεδόν όλοι οι κλάδοι και φορείς αντιτίθενται στο σχέδιο της κυβέρνησης για τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού;

Η ελληνική πολιτική πρέπει να διαρρήξει τις σχέσεις της με την Παλαιά Διαθήκη. Τα λεφτά δεν πέφτουν σαν μάννα από τον ουρανό. Ήρθε η ώρα να αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του. Ευτυχώς για την κυβέρνηση Τσίπρα, η παιδική χαρά που επικρατεί σήμερα στην αξιωματική αντιπολίτευση δεν της επιτρέπει να αντιληφθεί τα πελώρια επικοινωνιακά και ψηφοθηρικά οφέλη που μεσοπρόθεσμα θα αποκόμιζε αν υπερψήφιζε τις προτάσεις Κατρούγκαλου για το ασφαλιστικό. Υπολογίζουν τους λίγους που φωνάζουν πολύ και αγνοούν τους πολλούς που σιωπούν μειδιώντας. Το πρόβλημα δεν πρόκειται να φύγει αν το καταψηφίσεις. Επιστρέφει αμέσως χειρότερο. Άλλωστε δεν είναι λίγες οι φορές που η ιστορία απέδειξε ότι η καταψήφιση αποτελεί πράξη δειλίας και όχι αντίστασης. Ρωτώ: Αυτοί που θεωρούσαν άκρως αναγκαία τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού θα την καταψηφίσουν; Υπάρχει Όσκαρ καιροσκοπισμού; Νόμπελ υποκρισίας; Το ασφαλιστικό είναι μέρος της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές. Πρέπει να πείσουμε κι εκείνους, στους οποίους μας οδήγησαν κάποιοι που παριστάνουν τώρα τους τιμητές…

Πότε θεωρείτε ότι το ασφαλιστικό θα έρθει στη Βουλή προς ψήφιση; Πιστεύετε ότι θα λάβει την ψήφο όλων των βουλευτών των κομμάτων της κυβέρνησης;

Εμείς θέλουμε να ολοκληρωθεί το συντομότερο η αξιολόγηση και ζητούμε οι δανειστές να πάψουν να καθυστερούν με διάφορες δικαιολογίες. Η ψήφος όλων των βουλευτών της πλειοψηφίας είναι δεδομένη, αλλά θα έπρεπε και η αντιπολίτευση να συμβάλει, όπως έχει καθήκον απέναντι στους Έλληνες. Η συμφωνία με τους δανειστές ψηφίστηκε από πέντε κόμματα, όχι από δύο.

Την ίδια στιγμή βλέπουμε να αναζωπυρώνεται η συζήτηση για κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Πόσο πιθανό θεωρείτε ένα τέτοιο ενδεχόμενο;

Τη θέλουν αυτή την κυβέρνηση για να λύσουν προβλήματα ή για να ρίξουν έμμεσα τον Τσίπρα; Για να σώσουν την Ελλάδα ή τον εαυτό τους; Δεν είναι η λεγόμενη οικουμενική κυβέρνηση ο καλύτερος κρυψώνας των σκανδάλων; Τέλος πάντων, σε ένα τέτοιο φανταστικό σενάριο, η συμφωνία όλων των προοδευτικών και δημοκρατικών κομμάτων για να ανατραπούν οι πολιτικές της λιτότητας θα έπρεπε να προηγηθεί μιας συμφωνίας κυβερνητικής συνεργασίας. Η κυβέρνηση δεν είναι αυτοσκοπός. Εφόσον θα πάμε σε αναλογικότερο εκλογικό σύστημα, η συναίνεση και η συνεργασία μεταξύ όμορων πολιτικών χώρων είναι περίπου υποχρεωτικές. Ισχύει κι αλλιώς. Μια συμφωνία για απλή αναλογική ενθαρρύνει τις συναινέσεις και συνεργασίες γύρω από συγκεκριμένους πολιτικούς στόχους. Για να είμαστε εντελώς ξεκάθαροι: Μόνο ο Τσίπρας μπορεί να βγάλει τη χώρα από τα δύσκολα. Μέχρι σήμερα δεν έχει φανεί κανένας άλλος.

Από την άλλη πλευρά, ο πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης απέκλεισε το ενδεχόμενο συμμετοχής του κόμματός του σε μια τέτοια κυβέρνηση. Το σχόλιό σας;

Εγώ βλέπω δύο Νέες Δημοκρατίες. Μία με πνεύμα «Μπαϊρακτάρη» και μία με πνεύμα «πάμε σαν άλλοτε». Σε ποια να ακουμπήσω για να σχολιάσω;

Εκτιμάτε ότι υπό την πίεση των γεγονότων μπορεί να υπάρξουν πολιτικές εξελίξεις, όπως, για παράδειγμα, νέα προσφυγή στις εθνικές κάλπες;

Προσφυγή σε εκλογές είναι μη ορθολογική επιλογή. Δεν λύνει κανένα πρόβλημα. Αντιθέτως, δημιουργεί νέα. Δεν αλλάζεις το πλήρωμα του πλοίου στη μέση της φουρτούνας. Ο νους του απλού λογικού ανθρώπου δεν το χωράει.