Δικαιοσύνη ελληνικού τύπου

Συγκεκριμένα, θεωρούν ότι πρέπει να ισχύει και για τους ίδιους η φοροαπαλλαγή που ισχύει για τα εισοδήματα των βουλευτών (για το 25% των ακαθάριστων αποδοχών τους). Ετσι, με βάση εγκύκλιο που ήδη στάλθηκε από τη Γενική Γραμματεία Εσόδων στις εφορίες θα τους επιστραφούν από 2500 μέχρι άνω των 10000 ευρώ για φόρους τριετίας που κρίθηκε ότι δεν έπρεπε να έχουν καταβληθεί.

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι δικαστές εξαιρούνται από τα βάρη που επωμίζονται οι άλλοι πολίτες που δεν έχουν και το μαχαίρι και το πεπόνι, δηλαδή δεν μπορούν να αποφανθούν για τη νομιμότητα των περικοπών εισοδήματος και των φόρων που υφίστανται. Ούτε είναι η πρώτη φορά που η πολιτική τάξη δείχνει πρεμούρα να ικανοποιήσει αιτήματα της συγκεκριμένης επαγγελματικής ομάδας που μπορεί να ασκήσει πίεση μέσα από δικαστικές υποθέσεις μεγάλου ενδιαφέροντος για το δημόσιο συμφέρον.

Να μιλήσει κανείς για το timing, με τόσες σοβαρές αποφάσεις εκκρεμότητα; Να θυμίσει τη βραδύτητα απονομής Δικαιοσύνης και την τραυματισμένη αξιοπιστία των λειτουργών της Θέμιδας; Να αναφερθεί στο "κλίμα" που επικαλέστηκε ο πρόεδρος του ΣτΕ για να εξηγήσει τη μη απόφαση της ολομέλειας για το διαγωνισμό σχετικά με τις τηλεοπτικές άδειες; Μπορεί, άραγε, με τα αναδρομικά το "κλίμα" να βελτιωθεί;