ΔΕΘ 2008-2016: Από το «Βατοπέδι» στο «βοσκοτόπι» - Free Sunday
ΔΕΘ 2008-2016: Από το «Βατοπέδι» στο «βοσκοτόπι»

ΔΕΘ 2008-2016: Από το «Βατοπέδι» στο «βοσκοτόπι»

Οι δημοσκοπήσεις που είδαν χθες το φως της δημοσιότητας και οι οποίες έγιναν αμέσως μετά  τη συνέντευξη Τύπου του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη θυμίζουν έντονα το πολιτικό τοπίο που δημιουργήθηκε στην χώρα μετά την παρουσία του Κώστα Καραμανλή στη ΔΕΘ του 2008. 

Είναι προφανές ότι το ουσιαστικό πολιτικό πρόβλημα που είχε ο Καραμανλής το 2008 δεν ήταν το Βατοπέδι του Ρουσόπουλου και αυτό το οποίο έχει ο Τσίπρας το 2016 δεν είναι το βοσκοτόπι του Καλογρίτσα. Τόσο το «Βατοπέδι», όσο και το «βοσκοτόπι» είναι η αποτύπωση της ανησυχίας συμφερόντων μέσα στους συνασπισμούς των κυβερνητικών δυνάμεων από την δεσπόζουσα θέση που κάποιοι ανταγωνιστές τους τείνουν να αποκτήσουν.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η κατάσταση στο εσωτερικό να γίνεται διαλυτική και οι επικεφαλής να έχουν μία διαρκώς αυξανόμενη αδυναμία να κυβερνήσουν.

Την εβδομάδα που πέρασε, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ υπέστη τρεις ήττες στρατηγικού χαρακτήρα, διότι αφορούσαν τομείς στους οποίους η άσκηση εξουσίας, χρησιμοποιείται για την εμπέδωση της κυριαρχίας και την υποταγή.

Το χρήμα

Ο πρώτος τομέας είναι οι τράπεζες και συγκεκριμένα η τράπεζα Αττικής, η οποία είχε χρησιμοποιηθεί από την κυβέρνηση ως εργαλείο άσκησης πολιτικής με εξυπηρετήσεις και χρηματοδοτήσεις οι οποίες εξασφάλιζαν ροή χρήματος. Είναι αμφίβολο αν άλλη ευρωπαϊκή κυβέρνηση είχε τη δυνατότητα τέτοιας επιρροής σε τραπεζικό οργανισμό.

Η δυνατότητα αυτή χάθηκε για την κυβέρνηση με την απόφαση της Τράπεζας της Ελλάδας να διακόψει τις χορηγήσεις της τράπεζας και να στείλει το φάκελο με τις χρηματοδοτήσεις στη Δικαιοσύνη. Είναι πολύ δύσκολο αν όχι αδύνατο να βρεθεί άλλο τέτοιο ελεγχόμενο κανάλι ροής χρήματος. 

Η Δικαιοσύνη

Ο δεύτερος τομέας ήταν η δυνατότητα που απέκτησε ο Ισίδωρος Ντογιάκος να είναι υποψήφιος για τη θέση του προϊσταμένου της εισαγγελίας, παρά την καταδίκη του σε πειθαρχική ποινή, δύο μέρες πριν τη διαδικασία: 
Δεν έχει καμία μα καμία σημασία:
  • ούτε αν η καταδίκη του κ. Ντογιάκου ήταν επιλογή της κυβέρνησης για να αποκλειστεί ο κ. Ντογιάκος, κάτι που διαψεύδει ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Ν. Παρασκευόπουλος.
  • ούτε αν ο κ. Ντογιάκος θα εκπέσει από το αξίωμα του προϊσταμένου επειδή έχει καταδικαστεί σε πειθαρχική ποινή.
Σημασία έχει ότι η κοινωνία πήρε την εικόνα ότι ο αποκλεισμός του κ. Ντογιάκου ήταν επιθυμία της κυβέρνησης, την οποία δεν κατάφερε να υλοποιήσει και υπαναχώρησε. Μάλιστα τώρα λέγεται ότι ετοιμάζεται νομοπαρασκευαστική πρωτοβουλία για να μην αποτελούν κώλυμα εκλογιμότητας στην θέση του προϊσταμένου, πειθαρχικές ποινές, όπως αυτή που είχαν επιβληθεί στον κ. Ντογιάκο.

Η όλη εξέλιξη υπονομεύει σοβαρά την βασιμότητα της από κυβερνητικούς κύκλους καλλιεργούμενης πεποίθησης ότι η κυβέρνηση ελέγχει τη Δικαιοσύνη και έχει τη δυνατότητα να στέλνει ελεγκτικούς μηχανισμούς στη σύζυγο του διοικητή της ΤτΕ, μόλις αυτός κάνει κάτι που δεν της αρέσει.

Ή ακόμη να δίνει με ανακοίνωση του ΓΓ του Υπουργείου Δικαιοσύνης κατεύθυνση στην εισαγγελία της Θεσσαλονίκης να απειλήσει με ενεργοποίηση του αντιρατσιστικού νόμου για τα προβλήματα με το σχολείο στο Ωραιόκαστρο και αυτό να γίνεται πάραυτα.

Μπορεί να πέρασε τις επιλογές της στην ηγεσία της Δικαιοσύνης αλλά ποιος μπορεί να βεβαιώσει ότι το Συμβούλιο Επικρατείας, όταν εξετάζει στις 30 Σεπτεμβρίου τις προσφυγές κατά του νόμου για τις τηλεοπτικές άδειες, δεν θα γνωρίζει ότι σε δημοσκοπήσεις η ΝΔ, προηγείται με 7-8 μονάδες;

Η εξουσία

Ο τρίτος τομέας ήταν η ακύρωση από πλευράς των δανειστών της εξαγγελίας του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ για ακατάσχετο λογαριασμό στις επιχειρήσεις και πάγωμα ασφαλιστικών οφειλών.

Θα ήταν αδιανόητο να διακινδυνεύει ο πρωθυπουργός να συντρίβεται το θεσμικό του κύρος από την άρνηση υπηρεσιακών παραγόντων, άλλα έτσι έγινε. Ο πρωθυπουργός έστειλε στην κοινωνία το μήνυμα ότι ο ίδιος και η κυβέρνηση του, δεν κυβερνούν. Διότι δεν ήταν μονό αυτές οι εξαγγελίες. Ο Υπουργός Εργασίας π.χ. είχε έτοιμο το νομοσχέδιο για την ανάκληση των ρυθμίσεων που ο ίδιος είχε περάσει από τη Βουλή όταν οι εκπρόσωποι των «θεσμών» απέρριψαν τις ιδέες του και μάλιστα του έστειλαν πίσω ακόμη και τη ρύθμιση με την οποία οι καφετζήδες σε μικρά νησιά μπορούν να ασφαλίζονται στον ΟΓΑ και όχι στον Οργανισμό Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών.

Είναι προφανές ότι οι ήττες αυτές δεν είναι ζήτημα κύρους απλώς. Η κυβέρνηση χάνει εργαλεία άσκησης πολιτικής, τα οποία πολύ δύσκολα θα αντικαταστήσει. Αν μπορεί να τα αντικαταστήσει στην τρέχουσα χρονική συγκυρία στο συγκεκριμένο διεθνές πλαίσιο στο οποίο λειτουργεί η χώρα.

Η αυτοκριτική 

Οι δημοσκοπήσεις που ακολούθησαν την παρουσία του Κ. Καραμανλή στη ΔΕΘ κατέγραψαν την πολιτική κατάρρευση που ένα χρόνο μετά, τον Οκτώβριο του 2009, οδήγησε τη ΝΔ στο χαμηλότερο μέχρι τότε ποσοστό της ιστορίας της, το 33%.

«Δεν έχω κανένα πρόβλημα να το επαναλάβω: Ήταν λάθος μου, δικό μου λάθος, έκανα λάθος πέρυσι», έλεγε στη συνέντευξη  τύπου στη ΔΕΘ του 2009, ένα μήνα πριν από τις εκλογές του 2009, ο Κώστας Καραμανλής.
Κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ αναρωτιούνται χαμηλόφωνα αν ο Αλέξης Τσίπρας θα έχει την ευκαιρία να κάνει τέτοια αυτοκριτική του χρόνου.