Πάνος Μουζουράκης: «Χίλιοι καλοί χωράνε… και κάνα δυο μέτριοι» - Free Sunday
Πάνος Μουζουράκης: «Χίλιοι καλοί χωράνε… και κάνα δυο μέτριοι»

Πάνος Μουζουράκης: «Χίλιοι καλοί χωράνε… και κάνα δυο μέτριοι»

Με νέο δίσκο στις αποσκευές του, πριν ξεκινήσει για την καλοκαιρινή του περιοδεία, ο Πάνος Μουζουράκης μας εξηγεί γιατί πρέπει να παίρνουμε ρίσκα.

Το νέο άλμπουμ σας «Μονόλογος για δύο» κυκλοφορεί από τη MINOS EMI με την υπογραφή του Μανώλη Φάμελλου. Πείτε μας γι’ αυτό…

Η αισθητική του Μανώλη, από τη σύνθεση και τον στίχο μέχρι την ενορχήστρωση και την παραγωγή, δεν είναι κάτι που το βρίσκεις εύκολα. Πέρα από την προσωπική του δισκογραφία, που από μόνη της λέει τα πάντα, θαύμασα την ευελιξία του στον ήχο όταν έκανε ενορχήστρωση στον δίσκο της Αρετής Κοσμίδου, όπου είχα τη χαρά να μοιραστώ κι εγώ ένα τραγούδι με την ιδιαίτερη αυτή, βελούδινη φωνή. Ακολούθησε το «Χρυσό Αβγό», που έγινε από τα αγαπημένα μου τραγούδια, και αμέσως επήλθε η πρόταση από μέρους μου να αναλάβει την ενορχήστρωση του επόμενου δίσκου μου. Και από μέρους του επεκτάθηκε αυτή η πρόταση για σύνθεση και στίχο, που δέχτηκα φυσικά με μεγάλη χαρά. Σε αυτόν τον δίσκο δεν χρειάστηκε ιδιαίτερος κώδικας επικοινωνίας. Ήταν τρομακτική η εμπειρία στην πρώτη ακρόαση που κάναμε τα τραγούδια που έγραψε. Το πόσο πολύ είχε πετύχει το ύφος και το είδος που μου αρέσει, εξελίσσοντάς τα ένα βήμα πέρα από μένα και αφήνοντας και περιθώριο για κάτι ακόμα πιο καινούργιο για μένα, χωρίς όμως αυτό να ακούγεται ξένο. Σε αυτόν τον δίσκο υπάρχει πολλή μουσική και στίχος. Κάθε τραγούδι σκιαγραφεί έναν διαφορετικό άνθρωπο ή πολλές διαφορετικές πτυχές του ίδιου ανθρώπου, με πολύ έντονο καταλύτη συμπεριφοράς τον Έρωτα και το Εγώ. Επίσης, υπάρχει σε αυτόν τον δίσκο και το δεύτερο ντουέτο μας με την υπέρλαμπρη φωνάρα και φίλη μου Μαρίζα Ρίζου. Το ντουέτο αυτό «κουβαλάει» και τον τίτλο του δίσκου: «Μονόλογος για δύο».

Με ποια κριτήρια επιλέξατε τα τραγούδια του CD;

Το δικό μου κριτήριο ήταν το πλατύ μου χαμόγελο ικανοποίησης για την ικανή ποίηση. Η διαλογή δεν έγινε από ένα πλήθος τραγουδιών που προϋπήρχαν στα συρτάρια του Μανώλη. Γράφτηκαν 12 καινούργια διαμάντια, εκ των οποίων τα 11 συμπεριλήφθηκαν στον δίσκο. Και το ένα που έμεινε απ’ έξω θεωρώ ότι ήταν από δική μου αδυναμία.

Στις 10 Ιουλίου, στην Τεχνόπολη, τι να περιμένουμε;

Να περιμένετε να αρχίσει η συναυλία, μετά αφήστε το πάνω μας. Μία εξαιρετική οκταμελής παρέα μουσικών, οι Mouzicians, υπό τη διεύθυνση του Παύλου Καλτουρουμίδη, και δύο ταλαντούχα αγγελούδια, η Μυρτώ Ναούμ (φωνή) και η Δήμητρα Μπουλούζου (φωνή και βιολί). Με υλικό από τον καινούργιο δίσκο αλλά και τους παλιότερους, αναμεμειγμένο με αγαπημένες μουσικές από το ελληνικό και αγγλόφωνο ρεπερτόριο. Θα γυρίσουμε Ελλάδα και Κύπρο για να χαρίσουμε αγάπη και να εισπράξουμε αγάπη.

Είστε από τους καλλιτέχνες που αγαπάνε τις συναυλίες. Ένας δίσκος, ένα τραγούδι, αποκτά νέα, διαφορετική υπόσταση όταν παρουσιάζεται ζωντανά;

Πάντα θεωρούσα ότι αποδίδω καλύτερα σε ζωντανές εμφανίσεις παρά υπό τις συνθήκες του στούντιο. Το στουντιακό ηχογράφημα είναι επίσης μια γοητευτική διαδικασία, αλλά φέρει το βάσανο της αναζήτησης του τέλειου, που ποτέ δεν θα υπάρχει απόλυτα για τα αφτιά σου. Και όσο το σκαλίζεις, τόσο χάνει το πηγαίο και στιγμιαίο, που αυτό θα το βρεις σε μια ζωντανή συναυλία, μακριά από το αποστειρωμένο και ασφαλές περιβάλλον του «πάμε άλλη μια φορά, ένα take για τον δίσκο».

Τι σας δίδαξε η συμμετοχή σας στο «Voice»;

Πάρε ρίσκο, ευχαριστήσου την εμπειρία, προσπάθησε να μείνεις αληθινός και την επόμενη φορά κάν’ το καλύτερα.

Πόσους τραγουδιστές μπορούμε να αντέξουμε; Συνεχώς «βγαίνουν» καινούργιοι…

Χίλιοι καλοί χωράνε… και κάνα δυο μέτριοι.

Θέλω να σας πάω σε ένα άλλο επίκαιρο θέμα που ταλαιπωρεί τον καλλιτεχνικό χώρο και ειδικά τους δημιουργούς μουσικής, την ΑΕΠΙ. Θεωρείτε πως είναι και θέμα κουλτούρας της ελληνικής κοινωνίας το πώς αντιμετωπίζει την πνευματική ιδιοκτησία και την ίδια την τέχνη;

Δεν νομίζω ότι είναι θέμα κουλτούρας. Είναι ίσως θέμα έλλειψης ευμάρειας. Για παράδειγμα, ενώ στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης και στην Αμερική (απ’ όσο ξέρω) διώκεται έμπρακτα το να κατεβάσεις μια ταινία παράνομα από το διαδίκτυο, στην Ελλάδα υπάρχει νόμος προστασίας προσωπικών δεδομένων που αίρεται μόνο σε περίπτωση κακουργήματος. Αυτό αφήνει ένα βολικό παραθυράκι-μπαλκονόπορτα ώστε να αερίζεται λίγο η δύσκολη κατά τα άλλα πραγματικότητα του φίλου που μέσα στα μνημόνια, τους ΕΝΦΙΑ και τα κόκκινα δάνεια όχι μόνο δεν το θεωρεί παράνομο αλλά και δικαίωμά του να μπορέσει να ξεχαστεί δυο ώρες με μια ταινία που για αλλαγή δεν θα χρειαστεί να πληρώσει. Οπότε στο μυαλό μου δεν ευθύνεται ο χρήστης. Για να κατηγορήσουμε την κουλτούρα ή τη νοοτροπία θα έπρεπε να ισχύουν οι ίδιες ελευθερίες ή οι ίδιοι περιορισμοί σε όλο τον κόσμο.

Στον χώρο της μουσικής τα πράγματα είναι ακόμη πιο σκληρά. Η κρίση στη δισκογραφία χτύπησε πολύ πριν από το 2008. Στην αρχή ήταν τα παράνομα CD, μετά κάτι Napster, μετά torrent κ.λπ., και όσο προσπαθούσαν να βρουν μια λύση γι’ αυτά, η λύση ήρθε από μόνη της και λεγόταν YouTube. Ο κόσμος πλέον δεν χρειάζεται να αγοράσει δίσκο. Μπαίνει και τον ακούει. Κανένας δεν βάζει λεφτά, και όλοι είναι χαρούμενοι. Εκτός από τους δημιουργούς. Και δεν μιλάω για μένα, που έχω γράψει 20 τραγούδια και το βασικό μου εισόδημα είναι από τις ζωντανές μου εμφανίσεις. Μιλάω για τον στιχουργό και συνθέτη, που έχει γράψει άπειρα από τα αγαπημένα σου τραγούδια και μπορεί να μην ξέρεις καν το όνομά του αν δεν έψαξες να το βρεις κάτω από τον τίτλο του τραγουδιού του αγαπημένου σου ερμηνευτή. Αυτόν που βιοπορίζεται από αυτό και τώρα κινδυνεύει να χάσει τη μοναδική πηγή εσόδων του.

Κατανοώ τη δυσπιστία των χρηστών απέναντι σε μια ανώνυμη εταιρεία διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων, λόγω των σκανδαλωδών πρόσφατων αποκαλύψεων, αλλά δεν θα ήθελα να χρησιμοποιείται αυτό σαν δικαιολογία για να διεκδικήσουμε άλλο ένα δωρεάν προνόμιο στην πλάτη των δημιουργών.

Υπάρχει κάποιο μυστικό στην επιτυχία; Πώς δηλαδή ένας καλλιτέχνης καταφέρνει όχι να ξεχωρίσει, αλλά να διαρκέσει; Υποθέτω πως το ταλέντο μόνο δεν φτάνει…

Αν σας πω το μυστικό, θα πάψει να είναι μυστικό.

Τι είναι επιτυχία;

Ένα μυστήριο!!!

Μόλις κερδίσατε ένα φανταστικό μουσικό ταξίδι στον χρόνο, για να ακούσετε από κοντά και να επικοινωνήσετε με όποιον μουσικό θέλετε. Πού θα πηγαίνατε;

Στο μακρινό μέλλον, για να βρω το τραγούδι που εντέλει θα ενώσει τον κόσμο, θα φέρει ειρήνη για πάντα και μόνιμη αγάπη στις καρδιές μας. Ώστε να το φέρω στην εποχή μας, να επισπεύσω την αλλαγή και να πάρω και τα εύσημα.