Γιάννης Παναγόπουλος: «Η κυβέρνηση έχει γίνει εξπέρ στο να κατασκευάζει εχθρούς» - Free Sunday
Γιάννης Παναγόπουλος: «Η κυβέρνηση έχει γίνει εξπέρ στο να κατασκευάζει εχθρούς»

Γιάννης Παναγόπουλος: «Η κυβέρνηση έχει γίνει εξπέρ στο να κατασκευάζει εχθρούς»

Χαμηλές είναι οι προσδοκίες του προέδρου της ΓΣΕΕ Γιάννη Παναγόπουλου σχετικά με τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού από το βήμα της 82ης ΔΕΘ.

Παράλληλα, ο κ. Παναγόπουλος επισημαίνει τα μεγάλα «αγκάθια» που η τρίτη αξιολόγηση περιλαμβάνει όσον αφορά τα εργασιακά.

Τι περιμένετε να ακούσετε από τον πρωθυπουργό κατά την παρουσία του στην 82η ΔΕΘ;

Η αλήθεια είναι ότι δεν περιμένουμε τίποτα καινούργιο. Άλλωστε και αυτά που έχουν ακουστεί, όχι μόνο από τον πρωθυπουργό αλλά και από τους προηγούμενους στα εγκαίνια της διεθνούς έκθεσης, αποδείχθηκαν «ψεύτικα λόγια μεγάλα» και αυτό έχει ακυρώσει και τις εξαγγελίες διαχρονικά που γίνονταν από τη Θεσσαλονίκη. Νομίζω ότι κανένας Έλληνας δεν περιμένει να ακούσει τίποτα καινούργιο. Βεβαίως, αυτό που θα ήθελα να προσθέσω είναι ότι ενόψει της Θεσσαλονίκης οι προηγούμενες κυβερνήσεις συνήθιζαν να συναντώνται όχι μόνο με τους εργοδότες αλλά και με τους εκπροσώπους των εργαζομένων, όπου «αποκρυπτογραφούσαμε» ή μαθαίναμε κάποια εκ των σχεδιαζομένων να παρουσιαστούν. Δυστυχώς, για μία ακόμη φορά, παρά το υπόμνημα και το αίτημά μας, ο πρωθυπουργός αρνήθηκε να συναντηθεί με τα συνδικάτα, τόσο με αυτά της Βόρειας Ελλάδας όσο και κεντρικά με τη ΓΣΕΕ, και αυτό κατά τη γνώμη μας υποδεικνύει κάτι.

Τι υποδεικνύει;

Νομίζω ότι θεωρεί ότι τα συνδικάτα, που έχουν αντιπολιτευτεί όλες τις κυβερνήσεις, ιδίως τη μνημονιακή περίοδο, είχαν μια υποχρέωση να πειθαρχήσουν στα κελεύσματα της αριστεροδεξιάς συμμαχίας. Δεν είναι αυτός ο σκοπός των συνδικάτων. Ο σκοπός τους είναι να αναδεικνύουν τα ζητήματα, να προβάλλουν τις δικές τους λύσεις και να απαιτούν από τις κυβερνήσεις, και ως εκ τούτου κατατάχθηκαν στους εχθρούς. Άλλωστε αυτή η κυβέρνηση έχει γίνει εξπέρ στο να κατασκευάζει εχθρούς.

Αυτές τις μέρες συζητείται στη Βουλή ένα σχέδιο νόμου του υπουργείου Εργασίας σχετικά με τα εργασιακά. Θα ήθελα την άποψή σας και τη θέση σας γι’ αυτό.

Έστω και χωρίς να μας το παρουσιάσει, κάναμε μια συνάντηση με την υπουργό, όπου προσπάθησε προφορικά να μας ενημερώσει, χωρίς να μας δώσει εγκαίρως τον νόμο. Προφανώς έχει ένα θετικό πρόσημο, καθώς ρυθμίζει επιμέρους ζητήματα τα οποία αφορούν κάποιες μερίδες εργαζομένων, χωρίς όμως να μπαίνει στο κεντρικό πρόβλημα, που είναι τα εργασιακά, που έχει υπογράψει η κυβέρνηση ως προαπαιτούμενα για την τρίτη αξιολόγηση. Αυτά είναι κυριολεκτικά «φωτιά» και αυτά είναι που θα κρίνουν εν πολλοίς τη στάση της κυβέρνησης και βεβαίως τη δική μας, τις αντιδράσεις του κόσμου της εργασίας. Για τα συγκεκριμένα θα ήθελα να μεταφέρω την ανησυχία για τα μηνύματα που φτάνουν από Βρυξέλλες, ότι η κυβέρνηση μονομερώς θέλει να προχωρήσει και οι δανειστές αντιδρούν, γιατί, όπως είναι γνωστό, και άλλες φορές η κυβέρνηση έχει προχωρήσει σε ψήφιση και μετά εκούσα άκουσα οδηγήθηκε στο να τα πάρει πίσω, διότι αντέδρασαν οι δανειστές. Ελπίζω να μη συμβεί αυτή τη φορά το ίδιο πράγμα, γιατί, όπως και στη Βουλή είπαμε, έχουν ένα φορτίο θετικό και καλό θα ήταν να παραμείνουν για να προστατέψουν κάποιους εργαζόμενους, χωρίς βέβαια να αλλάζουν την ουσία της αγοράς εργασίας, η οποία είναι κυριολεκτικά μια ζούγκλα.

Επί της ουσίας, αυτό το νομοσχέδιο συνοπτικά τι προβλέπει;

Κυρίως προσπαθεί να ρυθμίσει σε διάφορα πεδία –μερικά δεν είναι της δικής μας αρμοδιότητας–, όπως η αντιμετώπιση προβλημάτων των ατόμων με αναπηρία, που έχει πολύ συγκεκριμένες, εξ όσων ξέρω, σωστές ρυθμίσεις, συμφωνημένες με τις αναπηρικές οργανώσεις, ζητήματα στην αγορά εργασίας. Για παράδειγμα, μετά την απόφαση του Αρείου Πάγου για το αν συνιστά βλαπτική μεταβολή στην εργασιακή σχέση η καθυστέρηση καταβολής αμοιβών, προσπαθεί να δώσει μια λύση. Βεβαίως, όπως είπα, είναι λύσεις που δεν αλλάζουν την ουσία της πραγματικότητας στην αγορά εργασίας, αλλά μπορούν να βοηθήσουν μερίδες εργαζομένων να βελτιώσουν τη θέση τους ή να έχουν όπλα να πολεμήσουν μια άσχημη κατάσταση που διαμορφώνεται σε εργασιακούς χώρους ως αποτέλεσμα των συμπεριφορών των εργοδοτών.

Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι πλέον η οικονομία έχει σταθεροποιηθεί και ότι βρίσκεται σε φάση ανάκαμψης. Συμφωνείτε με αυτή την εκτίμηση;

Και τεχνικά φαίνεται ότι η οικονομία είναι σταθεροποιημένη, αλλά πρέπει να πούμε ότι ο μεγάλος κύκλος της ύφεσης είχε περίπου παρουσιαστεί μέχρι το 2014. Από το 2014, με εξαίρεση τα όσα απίθανα συνέβησαν το πρώτο εννεάμηνο του 2015, η οικονομία είχε αρχίσει να έχει μικρές καμπύλες ως προς τις μεταβολές της που έδειχναν ότι είχε αρχίσει να σταθεροποιείται, αλλά είναι μια σταθεροποίηση στο χαμηλότερο δυνατό σημείο, χωρίς καμία ένδειξη δυναμικής αναπτυξιακής προοπτικής. Τα δύο τρίμηνα του 2017, που έχουμε υπόψη μας όσον αφορά την ανάπτυξη, δεν είναι ικανά να πείσουν ότι υπάρχει μια μεγάλη προσδοκία. Θα χρειαζόταν από κάπου αυτή η προοπτική της οικονομίας να ενισχυθεί. Δεν βλέπω να ενισχύεται ούτε εσωτερικά, μια και δεν έχουμε καμία δυναμική ανάκαμψη των καταθέσεων, που θα έδινε μια ρευστότητα στην οικονομία, ούτε των επενδύσεων, που κυριολεκτικά καρκινοβατούν. Ως εκ τούτου, μπορεί να πλησιάσουμε, αλλά δεν νομίζω ότι θα πιάσουμε ούτε καν τους στόχους του 2017, ενώ μπαίνουμε στα θηριώδη πρωτογενή πλεονάσματα που έχει συνυπογραφεί ότι θα πρέπει να υπάρχουν το 2018, και εδώ αρχίζουν οι πολύ μεγάλες αμφιβολίες. Αλλά ας μείνουμε να περιμένουμε, γιατί η ελληνική οικονομία είναι μια μικρή οικονομία και ενδεχομένως κάποια γεγονότα θα μπορούσαν να της δώσουν ώθηση, αν και επί του παρόντος εγώ δεν τα βλέπω.

Μέσα σε όλα αυτά, σταδιακά αρχίζει και η διαδικασία της τρίτης αξιολόγησης. Τι περιμένουμε από εκεί;

Η τρίτη αξιολόγηση έχει πάρα πολλά «αγκάθια»: το μεγάλο «αγκάθι» είναι τα εργασιακά – δεν έχει δημοσιονομικά, έχει όμως αλλαγές στο κράτος, στη δημόσια διοίκηση, και δεν ξέρω πώς θα συμπεριφερθεί η κυβέρνηση. Ξέρω βεβαίως ότι κάθε φορά οι καθυστερήσεις μάς φέρνουν σε πολύ δύσκολη θέση και επιδεινώνουν την κατάσταση, και μην ξεχνάμε κάτι που ίσως δεν είναι γνωστό, ότι ακολουθούν άλλες τέσσερις αξιολογήσεις μέχρι τη λήξη του προγράμματος. Θα μπορέσουν να γίνουν και οι επόμενες αξιολογήσεις; Είναι πολλά τα προαπαιτούμενα; Θα πω για το εργασιακό, ότι αυτά που είναι ως προαπαιτούμενα και τα έχει συνυπογράψει η κυβέρνηση είναι εξαιρετικά δύσκολα και κρίσιμα, και εμείς τοποθετούμαστε αρνητικά. Θέλουν να κωδικοποιήσουν την εργατική νομοθεσία και να την «εξορθολογίσουν», κάτι που κατά τη γνώμη μας θα έπρεπε να απαγορεύεται. Εξορθολογισμός και κωδικοποίηση της εργατικής νομοθεσίας σημαίνει ότι ακόμα και τα ελάχιστα που έχουν απομείνει να εξαφανιστούν ως προστασία των εργαζομένων. Θα αυστηροποιήσουν τους όρους για την πραγματοποίηση της απεργίας και, όπως γνωρίζετε, αυτά έρχονται και προστίθενται σε ενέργειες που δεν είχαν τολμήσει καν οι προηγούμενοι να κάνουν, όπως η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και η εισαγωγή με έμμεσο τρόπο του lockout, δηλαδή του δικαιώματος των εργοδοτών να κάνουν ανταπεργία. Αυτά είναι εξαιρετικά δύσκολα και κρίσιμα, και από την ικανότητα της κυβέρνησης και τις αντιδράσεις του κόσμου της εργασίας θα κριθεί το πόσο τελικά θα μπορέσει να προχωρήσει και οι πιστωτές να είναι ικανοποιημένοι ώστε να κλείσει γρήγορα η τρίτη αξιολόγηση. Είναι σαφές ότι αν η τρίτη αξιολόγηση δεν κλείσει γρήγορα, έγκαιρα, δηλαδή πολύ πριν από το τέλος του τρέχοντος έτους, τότε τα δεινά και τα σύννεφα θα συσσωρευτούν. Τότε οι απαιτήσεις του ΔΝΤ, που αφορούν πλέον και την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και όσα άλλα έχει θέσει σχετικά με το χρέος, θα ενταθούν. Δεν ξέρουμε τι θα γίνει με το ΔΝΤ και τις απαιτήσεις του, είτε για την ενεργοποίηση του περίφημου «κόφτη», που σημαίνει περικοπή μισθών και συντάξεων, είτε τα μέτρα που αφορούν το ασφαλιστικό και το αφορολόγητο να έρθουν πολύ πριν από το 2019 και οποιαδήποτε άλλη προοπτική αντιμέτρων να εξαφανιστεί. Αντιλαμβάνεστε ότι αυτό είναι ένα κουβάρι αξεδιάλυτο, που θα εξαρτηθεί εν πολλοίς από την πορεία της τρίτης αξιολόγησης.