Βαρεμένος: «Η αστάθεια είναι το τελευταίο που χρειάζεται η χώρα» - Free Sunday
Βαρεμένος: «Η αστάθεια είναι το τελευταίο που χρειάζεται η χώρα»

Βαρεμένος: «Η αστάθεια είναι το τελευταίο που χρειάζεται η χώρα»

Ως την κρισιμότερη φάση χαρακτηρίζει την τρέχουσα διαπραγματευτική διαδικασία της κυβέρνησης με τους εκπροσώπους των θεσμών ο Γιώργος Βαρεμένος, Β΄ αντιπρόεδρος της Βουλής και βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας του ΣΥΡΙΖΑ, προσθέτοντας, πάντως, ότι «οι δανειστές πρέπει να αντιληφθούν ότι δεν μπορούν να ζητούν μέτρα πέρα και έξω από μια συνολική λύση που θα περιλαμβάνει και το χρέος».

Κατ’ αρχάς θα ήθελα να μου πείτε σε ποια φάση βρίσκεται η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τους δανειστές της χώρας.

Ίσως στην κρισιμότερη φάση, καθώς ο χρόνος πιέζει αφόρητα και πολλά θέματα παραμένουν ανοιχτά. Οι δανειστές γνωρίζουν ότι ο χρόνος είναι εκρηκτικό μέγεθος για τη χώρα και ελπίζω να μην τον χρησιμοποιήσουν μόνο για περαιτέρω πιέσεις, για να επιβάλουν μέτρα που δεν αντέχει ούτε η οικονομία, ούτε η κοινωνία, ούτε η πολιτική. Αλλά ο παράγων χρόνος να λειτουργήσει ενισχυτικά στα δικά τους κίνητρα για να πάψει η Ελλάδα να χρησιμοποιείται ως μόνιμη εστία αναταραχής στην Ευρωζώνη.

Τι προτίθεται να κάνει η κυβέρνηση αν οι δανειστές συνεχίσουν να ζητούν προκαταβολικά επιπλέον μέτρα ως «δικλείδα ασφαλείας» για την επίτευξη του πρωτογενούς πλεονάσματος;

Οι δανειστές πρέπει να αντιληφθούν ότι δεν μπορούν να ζητούν μέτρα πέρα και έξω από μια συνολική λύση που θα περιλαμβάνει και το χρέος. Αυτό δεν μπορεί να το επιβάλει η κυβέρνηση, μπορεί όμως να προκύψει ως μια κοινή ανάγκη υπό την πίεση των περιστάσεων. Ας μη συζητήσουμε, ωστόσο, με το «αν», τη στιγμή που τρέχουν οι εξελίξεις και μπορεί να έχουμε απαντήσεις χωρίς τη μεσολάβηση οποιωνδήποτε υποθέσεων.

Η αντιπολίτευση, πάντως, κατηγορεί την κυβέρνηση ότι κάθε φορά που διαπραγματεύεται με τους εκπροσώπους των δανειστών, αυξάνεται ο «λογαριασμός» των μέτρων. Τι απαντάτε;

Η αντιπολίτευση δεν μπορεί να κατηγορεί μόνο, οφείλει και να προτείνει τη δική της λύση. Από το παρελθόν βέβαια το γνωρίζουμε, αλλά πάντα υπάρχει περιθώριο να παρουσιάσει το δικό της μοντέλο για τον «λογαριασμό»: περαιτέρω απολύσεις και μειώσεις μισθών και συντάξεων – αυτή είναι η «συμφωνία αλήθειας» που προτείνει ο κ. Μητσοτάκης;

Ούτως ή άλλως, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ είναι έτοιμη να ψηφίσει τα νομοσχέδια περί ασφαλιστικού και φορολογικού που η κυβέρνηση φέρνει στη Βουλή;

Τι θα πει «ούτως ή άλλως»; Σταθμίζονται κάθε φορά τα δεδομένα, τίθεται υπεράνω όλων το συμφέρον της χώρας μέσα στο συγκεκριμένο οικονομικό και γεωπολιτικό πλαίσιο και ο καθένας αποφασίζει με γνώμονα τη συνείδησή του, αλλά και ενώπιον της Ιστορίας, θα έλεγα χωρίς υπερβολή.

Θεωρείτε ότι η παρούσα διαπραγμάτευση μπορεί να προκαλέσει πολιτικές εξελίξεις στη χώρα, δεδομένου ότι πληροφορίες φέρουν τον πρωθυπουργό να δηλώνει προς Ευρωπαίους ηγέτες ότι δεν πρόκειται να δεχτεί επιπλέον μέτρα;

Τίποτα δεν αποκλείεται, αλλά η αστάθεια είναι το τελευταίο που χρειάζεται η χώρα. Νομίζω και η Ευρώπη, αλλά επ’ αυτού πρέπει να αποφανθούν και οι εταίροι και δανειστές.

Η ΝΔ χαρακτηρίζει την κυβέρνηση καταστροφική για τη χώρα και ζητά να φύγει. Τι απαντάτε;

Αν η χώρα δεν βίωνε τα τελευταία χρόνια μια τραγωδία, θα χαρακτήριζα κωμωδία το γεγονός να ζητάει ο οποιοσδήποτε εκλογές λίγους μήνες, καμιά φορά και μέρες, μετά τις προηγούμενες. Τελικά, ας καταλήξουμε, πόσες φορές τον χρόνο θέλουμε να γίνονται εκλογές, για να το κατοχυρώσουμε και συνταγματικά, παρά το γεγονός ότι εγώ σκεφτόμουν ότι συνταγματικά θα έπρεπε να κατοχυρώσουμε την εξάντληση της τετραετίας. Αυτά όμως ισχύουν για άλλες χώρες, όχι για την Ελλάδα, όπου ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δηλώνει ότι δεν βιάζεται να γίνει πρωθυπουργός και μετά από λίγες μέρες ζητάει επειγόντως εκλογές. Το ερώτημα βέβαια είναι αν αυτό το τελευταίο προέκυψε μόνο μέσα από το κόμμα της ΝΔ ή και έξω από αυτό.

Πιστεύετε ότι υπάρχει πιθανότητα να σχηματιστεί νέα κυβέρνηση από την παρούσα Βουλή; 

Εγώ πίστευα και πιστεύω ότι η Βουλή μπορεί και πρέπει να εξαντλήσει τη θητεία της, ό,τι και αν αυτό συνεπάγεται.

Όσον αφορά το προσφυγικό, θεωρείτε ότι η κυβέρνηση έχει επιτύχει ως τώρα στη διαχείρισή του;

Το προσφυγικό είναι ένα πρόβλημα που υπερβαίνει τη χώρα. Πρόσφατα εκπροσώπησα τον Πρόεδρο της Βουλής Νίκο Βούτση στη συνάντηση των Προέδρων Κοινοβουλίων της Πρωτοβουλίας Αδριατικής και Ιονίου, στο Σπλιτ της Κροατίας, όπου άκουσα απ’ όλους καλά λόγια για την Ελλάδα και για την ανάγκη επίδειξης αλληλεγγύης προς τη χώρα μας. Έγιναν λάθη; Έγιναν. Ποιον όμως εξυπηρετεί η δραματοποίηση πλευρών του προβλήματος και η εθνική αυτομαστίγωση; Έχει και η αλληλοεξόντωση τα όριά της. Ή μήπως όχι;

Συνολικά ως τώρα ποιο είναι το συμπέρασμα που έχετε αποκομίσει από τα έξι χρόνια της κρίσης;

Το ερώτημα που υποβάλλω συνεχώς στον εαυτό μου είναι το εξής: Δεν προέβλεψες την κρίση, τουλάχιστον κάνεις ό,τι μπορείς για την ξεπεράσουμε; Διότι αν δεν αλλάξουμε μετά από μια τέτοια κρίση, δεν θα αλλάξουμε ποτέ. Χρειάζεται ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο, αλλά και ένα συμβόλαιο με τον ίδιο μας τον εαυτό.