Άλκηστις Πουλοπούλου: «Πιστεύω στην προσωπική ευθύνη»
Στις 8 και 9 Ιουλίου στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου ο Γιάννης Χουβαρδάς με μια ομάδα ηθοποιών και καλλιτεχνικών συντελεστών δημιουργεί μια παράσταση για τις απαρχές και το μέλλον της ανθρώπινης βίας, βασισμένη στη μοναδική σωζόμενη αρχαία τριλογία, την «Ορέστεια» του Αισχύλου.
Ο Γιάννης Χουβαρδάς επιχειρεί φέτος, με την «Ορέστεια», στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, κάτι πολύ τολμηρό. Μιλήστε μας για την παράσταση.
Κατ’ αρχάς, ο σκηνοθέτης θέλησε να συμπυκνώσει το έργο, διατηρώντας όμως την ουσία του, με συνολική διάρκεια περίπου 2 ώρες και κάτι, για να μην κουράσει τους θεατές, αλλά κρατώντας ατόφιο τον μύθο και ανέγγιχτη όλη τη γεμάτη σασπένς πλοκή. Έχει τοποθετήσει το έργο σε αδρές γραμμές στη δεκαετία 1940-1950, αντλώντας αναφορές από τη Σύγχρονη Ελληνική Ιστορία και χρησιμοποιώντας σκηνογραφικά στοιχεία, κοστούμια και μουσική μιας εποχής με την οποία έχουμε άμεση ή έστω έμμεση, αλλά σίγουρα έντονη σχέση και μας στοιχειώνει ακόμα.
Οι ηθοποιοί, συμπεριλαμβανομένου του Χορού, μοιράζεστε διάφορους ρόλους και των τριών έργων. Απαιτητικό, μην πω εξαντλητικό…
Είναι όντως απαιτητικό αλλά έχει και μεγάλο ενδιαφέρον, γιατί συμμετέχουμε όλοι σε όλο το έργο, ζώντας την κάθε στιγμή του επί σκηνής, και αυτό είναι συναρπαστικό, τόσο για μας όσο και για τον θεατή. Επίσης, ο σκηνοθέτης έκανε τη διανομή με τέτοιο τρόπο ώστε οι ρόλοι που κάθε ηθοποιός παίζει να συνδέονται μεταξύ τους και να προκύπτει μια ενδιαφέρουσα εξέλιξη. Έτσι, οι δύο ή και τρεις διαφορετικοί ρόλοι δεν είναι δύο ή τρία πρόσωπα, αλλά ένα σε διαφορετικές στιγμές εξέλιξης. Ακόμη κι όταν ο ίδιος ηθοποιός μεταβαίνει από ρόλο ανθρώπου σε ρόλο θεού, πρόκειται για μια άλλη διάσταση που εισέρχεται στο ίδιο σώμα.
Η τριλογία αφηγείται τον κύκλο αίματος που ανοίγει στους κόλπους μιας οικογένειας. Μπορούμε ωστόσο να πούμε πως παράλληλα αφηγείται έναν φαύλο κύκλο στην ιστορία ενός έθνους, το οποίο πρέπει να θυσιάσει τα παιδιά του προκειμένου να ξαναγεννηθεί. Η αναγέννηση μοιάζει να προϋποθέτει τη θυσία. Ισχύει και σήμερα, για τη δική μας γενιά, που φαίνεται να θυσιάζεται στον βωμό μιας αόριστης αναγέννησης. Είναι όμως μια θυσία που θα φέρει αποτέλεσμα;
Αυτή είναι πολύ δύσκολη ερώτηση και μπορεί στο έργο ως Κασσάνδρα και Πυθία να έχω την ικανότητα να προβλέπω, ωστόσο στη ζωή δεν έχω απάντηση για το τι θα συμβεί. Το σίγουρο είναι ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται, έστω με άλλες αναλογίες, και τα ίδια θέματα μας απασχολούν ανά τους αιώνες, γι’ αυτό και η «Ορέστεια» μας αφορά τόσο. Είναι δύσκολες εποχές, αλλά αν διατρέξουμε την Ιστορία όλης της ανθρωπότητας, θα δούμε πως δεν έχει υπάρξει περίοδος χωρίς πολέμους. Γι’ αυτό πιστεύω πολύ στην προσωπική ευθύνη του καθενός με ό,τι τρόπο ή προσλαμβάνουσες διαθέτει να βελτιωθεί, ώστε να βελτιωθεί και το σύνολο.
Η Επίδαυρος είναι για όλους τους καλλιτέχνες όνειρο και στοίχημα. Ανεβάζει τις απαιτήσεις ο αρχαίος χώρος;
Νιώθω τεράστια χαρά και ταυτόχρονα δέος, αλλά προσπαθώ να κρατήσω μια αθωότητα απέναντι σε αυτή τη «συνάντηση», γιατί θέλω να είμαι δημιουργική μέσα σε αυτό τον μαγικό χορό. Ο φόβος σκοτώνει τη δημιουργικότητα. Έτσι, λέω καθησυχαστικές ιστορίες στον εαυτό μου.
Έχετε ζήσει πολύ στο εξωτερικό. Τι σας κράτησε στην Ελλάδα;
Ναι, μεγάλωσα βασικά στη Γαλλία. Πολλά με κράτησαν στην Ελλάδα. Η καταγωγή μου, το ότι ήθελα να ανακαλύψω την πατρίδα μου, η ομορφιά της χώρας, το θέατρο και βεβαίως η σχέση μου.
Από τις «ξένες» νοοτροπίες, στις χώρες όπου ζήσατε, τι θα θέλατε να είχαμε οι Έλληνες;
Πιο πολύ απ’ όλα θα ήθελα να αναλαμβάναμε προσωπική ευθύνη απέναντι στα πράγματα αντί να κατηγορούμε όλους τους άλλους, ασχέτως αν έχουμε δίκιο, και να κάναμε πραγματικά κάτι για τη βελτίωση που θέλουμε να δούμε στη ζωή μας – και σε προσωπικό και σε πολιτικό επίπεδο. Και να βρούμε κάποια στιγμή την έννοια του «μαζί», της ομαδικότητας, του συνόλου, όπου βοηθάει ο ένας τον άλλο χωρίς να νιώθει ότι αν ο άλλος προχωρήσει εκείνος θα μείνει πίσω, αλλά ότι προχωράμε όλοι μαζί.
INFO
ΑΙΣΧΥΛΟΥ
ΟΡΕΣΤΕΙΑ
Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης
Διασκευή-Σκηνοθεσία: Γιάννης Χουβαρδάς
Διανομή: Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης (Ορέστης), Καρυοφυλλιά Καραμπέτη (Κλυταιμνήστρα), Νίκος Κουρής (Αγαμέμνων, Τροφός), Στεφανία Γουλιώτη (Ηλέκτρα, Αθηνά), Νίκος Ψαρράς (Απόλλων, Πυλάδης), Άλκηστις Πουλοπούλου (Κασσάνδρα, Πυθία), Δημήτρης Παπανικολάου (Αίγισθος), Ιερώνυμος Καλετσάνος (Κήρυκας), Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης (Φύλακας), Σύρμω Κεκέ (Κορυφαία), Χριστίνα Μαξούρη (Κορυφαία), Πολύδωρος Βογιατζής (Κορυφαίος)
Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου
8 & 9 Ιουλίου 2016
