Βασίλης Ξυπολυτάς: «Να κινηθούμε επιθετικά υπέρ των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων»
Σημειώνει επίσης ότι «η υπάρχουσα συμφωνία (η οποία όλες οι πλευρές, πλην του κ. Τσίπρα, γνωρίζουν ότι δεν ‘βγαίνει’) έκλεισε έχοντας τη χώρα με το ένα πόδι εκτός Ευρώπης και τον μισό ΣΥΡΙΖΑ να τάσσεται υπέρ της εξόδου από το ευρώ και της κρατικοποίησης των τραπεζών».
Πολλή φασαρία γίνεται για τις επενδύσεις που τελικά δεν γίνονται. Τι φταίει;
Μπείτε εσείς στη θέση ενός επιχειρηματία. Θα επενδύατε στην Ελλάδα; Θα είχατε διάθεση να χρησιμοποιήσετε τα κεφάλαιά σας; Πέραν των αφόρητων φόρων και της πιστωτικής ασφυξίας των capital controls έχουμε και μια κυβέρνηση η οποία είναι παντελώς αναξιόπιστη. Σκεφτείτε έναν ξένο επενδυτή να μαθαίνει ότι η ελληνική κυβέρνηση άλλαξε μονομερώς τους όρους της υπογεγραμμένης συμφωνίας όταν ήρθε η στιγμή να υπογραφεί η σύμβαση… Αδιανόητα πράγματα. Ποιος θα ήθελε να μπλέξει με ένα τέτοιο καθεστώς;
Η ολοκλήρωση της αξιολόγησης δεν έφερε το τίναγμα του σπιράλ της οικονομίας, όπως έλεγαν στο Μαξίμου. Γιατί;
Μα το θέμα δεν είναι συρόμενοι να συμφωνούμε σε σειρά μέτρων αλλά να κινηθούμε επιθετικά υπέρ όλων των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων, ώστε να ευθυγραμμίσουμε την οικονομία μας με τις αντίστοιχες των δυτικών χωρών. Αλλά, μια και αναφερθήκατε στο κλείσιμο της αξιολόγησης, θα σας πω ότι υπάρχουν ακόμη πολλά πράγματα τα οποία έχουν ζητηθεί στην ελληνική κυβέρνηση, τα οποία δεν κάνει και προτιμά να καταφύγει σε νέα φοροκαταιγίδα και βεβαίως θα πρέπει να υλοποιηθούν τους επόμενους μήνες και στις επόμενες αξιολογήσεις.
Τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει για να μπορέσει επιτέλους η χώρα να ξεκολλήσει από το οικονομικό τέλμα;
Όπως σας είπα, πιστεύω ότι οι αξιολογήσεις από μόνες τους δεν αποτελούν λύση για την ανάκαμψη της χώρας. Χρειάζεται μια επιθετική στρατηγική με δυναμικά βήματα από μια σοβαρή κυβέρνηση η οποία θα προχωρήσει στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης μεταξύ της Ελλάδας και της διεθνούς κοινότητας. Προσωπικά εκτιμώ ότι πρέπει η νέα κυβέρνηση να προχωρήσει σε μια νέα συμφωνία για τη δημοσιονομική βιωσιμότητα. Πρέπει να σκύψουμε πάνω από την ιδιωτική οικονομία και να ενισχύσουμε τη χρηματοδότησή της. Εκτιμώ ότι θα πρέπει, ακόμη και εκτός μνημονιακών δεσμεύσεων, να επιδιώξουμε τομές οι οποίες θα βελτιώσουν την ευελιξία και την ανταγωνιστικότητα της χώρας και, τέλος, πρέπει να αντιμετωπιστεί με σοβαρότητα, και όχι με επικοινωνιακούς όρους, όπως κάνει η σημερινή κυβέρνηση, η κοινωνική συνοχή.
Το ότι προχωρά η αξιοποίηση του Ελληνικού μετά από τόσα χρόνια είναι μια θετική εξέλιξη. Τι λέτε;
Όποιος πει ότι μια επένδυση που θα ενισχύσει κατά 2% το ΑΕΠ της χώρας και θα προσφέρει 70.000 νέες θέσεις εργασίας είναι κακή εξέλιξη είναι είτε τρελός είτε Συριζαίος πολιτικός του 2015. Η επένδυση του Ελληνικού, όμως, είναι σταγόνα στον ωκεανό των επενδύσεων που πρέπει να γίνουν στη χώρα για να βγούμε από την κρίση. Σκεφτείτε ότι η επένδυση φτάνει τα 2,1 δισ. και σύμφωνα με μελέτη του ΣΕΒ απαιτούνται 100 δισ. επενδύσεων για να βγει η χώρα από την κρίση.
Το λουκέτο του Μαρινόπουλου αθροίζεται με τόσα άλλα που δημιουργούν την εντύπωση κατάρρευσης. Τι συμβαίνει;
Η Μαρινόπουλος, αλλά και πολλές άλλες εταιρείες, όπως η Jetoil, η Ηλεκτρονική Αθηνών, η Πυρσός, η Αθηναϊκή Χαρτοποιία, και όπως και χιλιάδες άλλες μεγάλες και μικρότερες επιχειρήσεις που κλείσανε το πρώτο εξάμηνο του 2016 ή θα κλείσουν μέχρι το τέλος του χρόνου, είναι η βασική απόδειξη της καταστροφικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, που μας οδήγησε σε μια περίοδο καινούργιας ύφεσης. Σκεφτείτε ότι το πρώτο εξάμηνο έχουν κλείσει συνολικά 18.500 επιχειρήσεις σύμφωνα με τη βάση δεδομένων του Γενικού Εμπορικού Μητρώου (ΓΕΜΗ), ρυθμοί που είναι υψηλότεροι ακόμη και από αυτούς του 2012, και αναμένεται, δυστυχώς, να οδηγήσουν σε ρεκόρ τουλάχιστον 40.000 λουκέτων μέχρι το τέλος του έτους. Είναι όμως σημαντικό να μην ξεχνάμε ότι τα λουκέτα των επιχειρήσεων είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Η άλλη είναι ακόμα πιο απογοητευτική και αφορά την ψαλίδα μεταξύ των εταιρειών που κλείνουν και εκείνων που ανοίγουν. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΓΕΜΗ, για πρώτη φορά από το 2011-2012 το ισοζύγιο ανάμεσα στις εταιρείες που έφυγαν από την αγορά και σε εκείνες που εισήλθαν φέτος (συστάσεις) είναι αρνητικό κατά 2.600 επιχειρήσεις.
Η ΝΔ υπόσχεται ανάπτυξη και χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα. Μα υπάρχει κυβέρνηση που δεν θέλει κάτι τέτοιο;
Η ΝΔ θα επιδιώξει μέσω μιας νέας συμφωνίας με τους εταίρους χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα, για να μπορέσει η οικονομία να πάρει μπρος και να βγούμε στην ανάπτυξη. Η υπάρχουσα συμφωνία (η οποία όλες οι πλευρές, πλην του κ. Τσίπρα, γνωρίζουν ότι δεν «βγαίνει») έκλεισε έχοντας τη χώρα με το ένα πόδι εκτός Ευρώπης και τον μισό ΣΥΡΙΖΑ να τάσσεται υπέρ της εξόδου από το ευρώ και της κρατικοποίησης των τραπεζών. Η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης με τους εταίρους με την ανάληψη της κυβέρνησης από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και μια σοβαρή ομάδα ανθρώπων γύρω του θα επαναφέρει τον ορθολογισμό και κατ’ επέκταση τη δυνατότητα για μια βιώσιμη συνολικά λύση.
Ποιος θα είναι ο ελληνικός αντίκτυπος του Brexit;
Οι ακριβείς παρενέργειες είναι δύσκολο να προβλεφθούν σήμερα. Το βέβαιο είναι ότι θα υπάρχει μια παρατεταμένη πολιτική αβεβαιότητα και μεταβλητότητα στην ισοτιμία της στερλίνας, με αποτέλεσμα να έχουμε πιθανότατα αρνητικές εξελίξεις στον τουρισμό αλλά και στις εξαγωγές. Στην Ελλάδα υποδεχόμαστε τον χρόνο 2,5 εκατομμύρια τουρίστες από τη Βρετανία, οι οποίοι «αφήνουν» στην ελληνική οικονομία πάνω από 2,5 δισ. ευρώ. Θα παρατηρηθεί μείωση των αφίξεων των Βρετανών τουριστών στη χώρα μας λόγω της μείωσης της ισοτιμίας της στερλίνας έναντι του ευρώ, καθώς αυτό καθιστά τους προορισμούς του ευρώ ακριβότερους για τους Βρετανούς. Επίσης, όπως προείπα, πιθανότατα θα υπάρξει επίπτωση και στις ελληνικές εξαγωγές, καθώς η ισοτιμία ευρώ-στερλίνας θα καταστήσει ακριβότερο το ελληνικό προϊόν και φθηνότερο το βρετανικό, διαταράσσοντας την ισορροπία των ισοσκελισμένων εμπορικών σχέσεων που έχουμε σήμερα. Επιπλέον, δεν έχει ξεκαθαριστεί αν θα υπάρξουν δασμοί στις εμπορικές σχέσεις Ε.Ε.-Βρετανίας, αν και το θεωρώ εξαιρετικά δύσκολο – βέβαια κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει πώς θα εξελιχθεί το διαζύγιο των δύο πλευρών. Δεν σας κρύβω ότι πιστεύω πως θα βρεθεί κάποιος άλλος τρόπος σύμπλευσης των δύο πλευρών και τελικά οι όποιες δυσμενείς επιπτώσεις θα είναι πρόσκαιρες.
