Αλεξάνδρα Καζάζου: «Μια προσωπική επανάσταση είναι ο έρωτας» - Free Sunday
Αλεξάνδρα Καζάζου: «Μια προσωπική επανάσταση είναι ο έρωτας»

Αλεξάνδρα Καζάζου: «Μια προσωπική επανάσταση είναι ο έρωτας»

Το Θέατρο Τέχνης παρουσιάζει από τις 22 έως τις 25 Σεπτεμβρίου 2016 την παράσταση που άνοιξε την αυλαία της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης στο Βρότσλαβ της Πολωνίας και εγκαινιάζει στις 18 Οκτωβρίου 2016 τη Θεατρική Ολυμπιάδα που θα πραγματοποιηθεί στην ίδια πόλη. Πρόκειται για την πολωνική παραγωγή «Insenso» του Δημήτρη Δημητριάδη, σε σκηνοθεσία Πέτρου Σεβαστίκογλου, με πρωταγωνίστρια την Αλεξάνδρα Καζάζου. Έχετε δει την Αλεξάνδρα στις παραστάσεις «Στην Εξοχή», «Νυχτερίδες», «Είμαι Αίμα», και στην ταινία του Παντελή Βούλγαρη «Ψυχή Βαθιά», στον ρόλο της αντάρτισσας Κούλας. Η Ελληνοπολωνέζα ηθοποιός γεννήθηκε στο Βρότσλαβ της Πολωνίας, σπούδασε στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ και από το 2009 βρίσκεται μεταξύ Ελλάδας και Πολωνίας, με ενδιάμεσες στάσεις σε Κωνσταντινούπολη, Λονδίνο και Αμερική.

Το «Insenso» είναι η ιστορία μιας γυναίκας που «παραφρονεί» από έρωτα. Έρωτας και λογική συναντιούνται ποτέ;
Εξαρτάται τι εννοούμε με τη λέξη «λογική». Ο έρωτας κατ’ αρχάς είναι μια επανάσταση που επαναπροσδιορίζει καθετί λογικό υπήρχε πριν από αυτόν. Οπότε ο έρωτας φέρνει μια άλλη λογική, που υποστηρίζεται από τον ερωτευμένο, μια προσωπική λογική, μια δική του λογική, όχι κατ’ ανάγκη τη γενικότερη αποδεκτή λογική. Μια προσωπική επανάσταση είναι ο έρωτας, πολύ δυνατή, καθώς έχει πρωτοστάτη την καρδιά.

Και τι είναι αυτό που μας βγάζει έξω από τα όρια;
Ο έρωτας αλλάζει τη ρυθμολογία της καρδιάς. Ο άλλος είναι ο ρυθμός που βλέπω τον κόσμο και δεν έχω χρόνο για τίποτε άλλο. Και αυτό επεκτείνεται στον τρόπο που αναπνέω, βιώνω, δρω στο εδώ και στο τώρα. Τα όρια και τα σύνορα κάθε λογής επαναπροσδιορίζονται, και σίγουρα τα όρια του χρόνου. Η αναμονή για το υποκείμενο του έρωτα είναι αέναη.

Η γυναίκα ερωτεύεται με διαφορετικό τρόπο απ’ ό,τι ο άντρας;
Η γυναίκα ιστορικά πάντα ήταν συνυφασμένη με τη λέξη «αναμονή». Ο άντρας κυνηγά, η γυναίκα περιμένει. Είναι μήτρα και φέρει μέσα της τη μητρότητα. Αυτό, φυσικά, έχει κατά πολύ αλλάξει. Πιστεύω όμως πως ο έρωτας μιας γυναίκας είναι βαθύ ηφαίστειο που όταν εκρήγνυται, εκρήγνυται μαζί και η άγρια, πρωτογενής φύση της, ισχυρή και θαρραλέα, που ενσωματώνει και αγκαλιάζει κάποια από τα ανδρικά ένστικτα επίσης.

Η κίνηση, το σώμα, στην παράσταση γίνεται κύριο εκφραστικό όργανο. Η ακρίβεια της σωματικής πράξης στις ερμηνείες σας είναι το ίδιο απαραίτητη με τον λόγο;
Ναι. Η ακρίβεια της σωματικής πράξης είναι το ίδιο απαραίτητη με την κειμενική παρτιτούρα. Τα δύο αυτά στοιχεία είναι αλληλένδετα, αναπόσπαστα, δεν νοείται το ένα δίχως το άλλο. Ακόμη και στην απόλυτη ακινησία, ακόμη και στην απόλυτη σιωπή.

Η παράσταση άνοιξε στις 15 Ιανουαρίου 2016 την αυλαία της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης στο Βρότσλαβ της Πολωνίας, τη γενέτειρά σας. Πώς είναι να έχει κάποιος δύο πατρίδες;
Σε κάνει να καταλάβεις γρηγορότερα πως η πραγματική πατρίδα βρίσκεται κάπου αλλού – και τη μεγάλη διαφορά από την έννοια του έθνους. Διαρκές ταξίδι, κατ’ αρχάς μέσα σου.

Τι βρίσκετε στην Ελλάδα που δεν υπάρχει στην Πολωνία και, αντίστοιχα, τι είναι αυτό που υπάρχει στην Πολωνία και δεν έχει η Ελλάδα;
Θα χρειαζόταν πολύωρη συζήτηση γι’ αυτή την ερώτηση, ώστε να μη μείνει στην επιφάνεια. Η Ελλάδα και η Πολωνία είναι τόσο, μα τόσο διαφορετικές χώρες, απ’ όλες τις πλευρές. Κλιματολογικά, φυσική ομορφιά, παιδεία, πολιτική κατάσταση, θρησκεία κ.λπ. Και όμως, κουβαλούν και οι δύο ένα κοινό χαρακτηριστικό ιστορικά: ψάχνουν να βρουν την ταυτότητά τους από πάντα.

Έχετε ιδιαίτερη σχέση με τα έργα του Δημήτρη Δημητριάδη. Τι είναι αυτό που αγαπάτε στον λόγο του;
Αγαπώ τη σωματικότητα και την καθετότητα της γραφής του. Ο τρόπος που χειρίζεται αυτά τα έντομα που λέγονται «λέξεις» είναι μοναδικός για μένα, με συγκινεί και με εμπνέει. Έχει, επίσης, μια επαναληπτικότητα στα έργα του και μια ισχυρή προοικονομία πίσω από τις λέξεις. Σαν να κάνει έρωτα με αυτές καθώς γράφει. Βαθιά προσωπική γραφή και γι’ αυτό βαθιά καθολική.

Η ίδια σκηνοθετείτε. Είναι δύσκολο για μια γυναίκα να είναι σκηνοθέτις;
Δεν συνάντησα καμία δυσκολία επειδή είμαι γυναίκα, όχι. Ούτε ως ηθοποιός ούτε ως σκηνοθέτις. Αυτή την περίοδο είμαι στην Κωνσταντινούπολη και σκηνοθετώ τρεις Τούρκους ηθοποιούς. Άντρες. Μια χαρά τα πάμε.

INFO
«Insenso» του Δημήτρη Δημητριάδη από το Ινστιτούτο Γκροτόφσκι
Σκηνοθεσία: Πέτρος Σεβαστίκογλου
Ερμηνεία: Αλεξάνδρα Καζάζου
Η παράσταση πραγματοποιείται στα ελληνικά.
Θέατρο Τέχνης, Φρυνίχου 14, Πλάκα
Πληροφορίες-κρατήσεις: 210 3222464, 210 3236732
22 έως 25 Σεπτεμβρίου
1 με 9 Οκτωβρίου η παράσταση θα παρουσιαστεί στη Μονή Λαζαριστών της Θεσσαλονίκης, καλεσμένη από το ΚΘΒΕ.