Φονικές οι παροξύνσεις της ΧΑΠ
Σοκαριστικά είναι τα ευρήματα νέας μελέτης, που πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή Ελλήνων ασθενών, για την καταλυτική επίδραση της χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας (ΧΑΠ) στην υγεία. Η διαπίστωση πως το 7% των Ελλήνων ασθενών που μπαίνει στο νοσοκομείο με κρίση ΧΑΠ πεθαίνει εντός 3 μηνών εξαιτίας της πολύ κακής αναπνευστικής του κατάστασης από το τσιγάρο και τη χρήση ξυλόσομπας δικαιώνει πλήρως την προειδοποίηση των πνευμονολόγων ότι η παρόξυνση (κρίση) της ΧΑΠ είναι πιο φονική και από το έμφραγμα του μυοκαρδίου. Συγκεκριμένα, η ΧΑΠ είναι η πέμπτη αιτία θανάτου παγκοσμίως και θα ανέβει στην τρίτη θέση έως το 2020.Ευθύνεται κάθε χρόνο για περισσότερους από 3 εκατομμύρια θανάτους στον πλανήτη μας και εκτιμάται ότι προκαλεί παγκοσμίως περισσότερα από 29 εκατομμύρια χρόνια ζωής σε συνθήκες αναπηρίας. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας την κατέταξε ως μία από τις πέντε πιο επικίνδυνες αρρώστιες της επόμενης χιλιετίας, ενώ το συνολικό κόστος σε φάρμακα, νοσηλείες και για την όλη αντιμετώπιση της νόσου είναι τεράστιο (ενδεικτικά, στις ΗΠΑ ξοδεύονται σε φάρμακα 30 δισ. δολάρια ετησίως). Τεράστιο όμως είναι και το έμμεσο κόστος από τη χαμένη παραγωγικότητα, καθώς το 40% των ασθενών αναγκάζεται να πάρει πρόωρη σύνταξη.
Στην Ελλάδα λόγω της υψηλής διάδοσης του καπνίσματος η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη. Εκτιμάται ότι οι ασθενείς ξεπερνούν τους 600.000 ανθρώπους, ενώ το 56%, δηλαδή 300.000 αυτών, δεν γνωρίζει ότι πάσχει. Επιπλέον, οι μισοί πάσχοντες συνεχίζουν να καπνίζουν. Ένας στους πέντε ασθενείς παρουσιάζει παροξύνσεις (κρίσεις) που απαιτούν νοσηλεία και όσο συχνότερες οι νοσηλείες, τόσο ταχύτερη η εξέλιξη της νόσου. Οι άνδρες, με ποσοστό ασθενών 11,6%, πάσχουν 2,5 φορές περισσότερο από τις γυναίκες (4,8%). Το κάπνισμα, ενεργητικό και παθητικό, αποτελεί τον κυριότερο παράγοντα κινδύνου για ΧΑΠ. Τώρα τελευταία, όμως, με την οικονομική κρίση, η χρήση τζακιών, σομπών κ.λπ. επιδεινώνει το πρόβλημα, ιδίως στα αστικά κέντρα. Τα συμπτώματα της ΧΑΠ (βήχας, πτύελα, δύσκολη αναπνοή στην προσπάθεια) χαρακτηρίζονται από ύπουλη εμφάνιση και σταδιακή επιδείνωση. Οι πάσχοντες τα θεωρούν εσφαλμένα φυσιολογική συνέπεια του καπνίσματος και δεν καταφεύγουν στον πνευμονολόγο για να εξεταστούν. Αν ο ασθενής συνεχίσει να αγνοεί τα ενοχλητικά συμπτώματα του βήχα, της απόχρεμψης και του εύκολου λαχανιάσματος (δύσπνοια) και να καπνίζει, αφήνει την αρρώστια να εξελιχθεί στην πιο προχωρημένη της μορφή. Σε αυτήν ο ασθενής δεν μπορεί να κάνει καθημερινές οικιακές δουλειές, να κοιμηθεί, να μετέχει σε οικογενειακές διασκεδάσεις και να έχει σεξουαλική ζωή. Τι πρέπει να κάνουμε: Ετήσια σπιρομέτρηση (ειδική εξέταση διαγνωστική της ΧΑΠ) από την ηλικία των 40 ετών (οι καπνιστές να ξεκινούν νωρίτερα) και όσοι καπνίζουν να καταφύγουν στα ιατρεία βοήθειας διακοπής καπνίσματος. Οι πάσχοντες που δεν το γνωρίζουν διατρέχουν κίνδυνο εκδήλωσης σοβαρού εμφράγματος ή και εγκεφαλικού επεισοδίου.
