Τεχνητό πάγκρεας, το μέλλον στη θεραπεία του διαβήτη τύπου 1 - Free Sunday
Τεχνητό πάγκρεας, το μέλλον στη θεραπεία του διαβήτη τύπου 1

Τεχνητό πάγκρεας, το μέλλον στη θεραπεία του διαβήτη τύπου 1

Νέα ερευνητικά δεδομένα από το Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης επιβεβαιώνουν την αξία του τεχνητού παγκρέατος στη θεραπεία του ινσουλινοεξαρτώμενου διαβήτη. Η χρήση τεχνητού παγκρέατος σχετίζεται με καλύτερο έλεγχο του σακχάρου σε σχέση με τη συνήθη αγωγή σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 1, όπως φάνηκε σε μια συστηματική ανασκόπηση της σχετικής βιβλιογραφίας που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο έγκριτο ιατρικό περιοδικό BMJ. Μολονότι απαιτούνται περισσότερα στοιχεία για την οριστική επιβεβαίωση των ευρημάτων, οι ερευνητές πιστεύουν ότι τα αποτελέσματά τους δείχνουν ότι «το τεχνητό πάγκρεας είναι μία ασφαλής και αποτελεσματική θεραπευτική επιλογή για τους ασθενείς με διαβήτη τύπου 1». Το τεχνητό πάγκρεας είναι ένα σύστημα σε μέγεθος κινητού τηλεφώνου που μετράει συνεχώς τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα και μεταδίδει την πληροφορία αυτή στην αντλία που απελευθερώνει αυτόματα την απαιτούμενη ποσότητα ινσουλίνης, ακριβώς όπως κάνει το πάγκρεας στους ανθρώπους που δεν έχουν διαβήτη.

Τον Σεπτέμβριο του 2016 ο Οργανισμός Ελέγχου Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) στην Αμερική ενέκρινε το πρώτο σύστημα τεχνητού παγκρέατος για άτομα με διαβήτη τύπου 1 ηλικίας άνω των 14 ετών. Η κύρια ερευνήτρια της μελέτης, η λέκτορας Ελένη Μπεκιάρη, μαζί με μια ομάδα ερευνητών από το Διαβητολογικό Κέντρο της Β΄ Παθολογικής Κλινικής του ΑΠΘ στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, τη Μονάδα Κλινικής Έρευνας & Τεκμηριωμένης Ιατρικής του ΑΠΘ και το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ στο Ηνωμένο Βασίλειο μελέτησαν την αποτελεσματικότητα και ασφάλεια των συστημάτων τεχνητού παγκρέατος για άτομα με διαβήτη τύπου 1. Ανασκόπησαν και συνέθεσαν τα αποτελέσματα 41 τυχαιοποιημένων κλινικών μελετών με περισσότερους από 1.000 ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 και βρήκαν ότι, σε σχέση με άλλα είδη ινσουλινοθεραπείας, το τεχνητό πάγκρεας αυξάνει κατά περίπου δυόμισι ώρες μέσα στο 24ωρο το διάστημα που τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα είναι σε φυσιολογικά επίπεδα (νορμογλυκαιμία), όταν χρησιμοποιείται είτε αποκλειστικά κατά τη διάρκεια της νύχτας είτε κατά τη διάρκεια όλου του 24ώρου. Επιπλέον, η χρήση τεχνητού παγκρέατος μείωσε κατά περίπου δύο ώρες τον χρόνο που οι τιμές του σακχάρου είναι αυξημένες (υπεργλυκαιμία) και κατά περίπου 20 λεπτά τον χρόνο που οι τιμές του σακχάρου είναι μειωμένες (υπογλυκαιμία). Οι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι η συγκεκριμένη ανασκόπηση παρέχει μια έγκυρη και ολοκληρωμένη σύνοψη όλης της υπάρχουσας βιβλιογραφίας για τα συστήματα τεχνητού παγκρέατος. Επίσης, συστήνουν ότι μελλοντικές έρευνες θα πρέπει να διερευνήσουν τη χρήση τεχνητού παγκρέατος και σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2, καθώς και την επίδρασή του στην ποιότητα ζωής των ασθενών. Τέλος, επισημαίνουν ότι πρέπει να διευκρινιστεί η σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας, ώστε να καταστεί εφικτή η χρήση του τεχνητού παγκρέατος στην καθημερινή κλινική πρακτική και η κάλυψη του κόστους του από ασφαλιστικούς οργανισμούς.