Μαθήματα υπεύθυνου επιχειρείν (και) στην υγεία

Σε έναν κόσμο που αλλάζει με τρομακτική ταχύτητα και μπροστά σε νέες ανάγκες οι οποίες διαρκώς αναδύονται, οι επιχειρήσεις δεν θα μπορούσαν να μείνουν στάσιμες και απαθείς. Οι πράξεις ευθύνης για το περιβάλλον και την κοινωνία ξεκίνησαν ως trend από ανθρώπους ιδεαλιστές, οι οποίοι βρέθηκαν στο τιμόνι μεγάλων εταιρειών και στην αρχή χαρακτηρίστηκαν εκκεντρικοί, για να καταλήξουν σήμερα επιβεβλημένη ανάγκη.

Η «επιχειρηματικότητα αλλιώς», με ανθρώπινο πρόσωπο, βαθιές ευαισθησίες και άριστα κοινωνικά αντανακλαστικά, αποτελεί σήμερα το μοναδικό επιχειρηματικό μοντέλο που μπορεί να λειτουργήσει ανταποδοτικά στην κοινωνία, με τις εταιρείες του ιδιωτικού τομέα να επιστρέφουν στους πολίτες ένα μέρος των κερδών και τις ίδιες να καρπώνονται την υπεραξία της ενσυναίσθησης.

Στην εποχή μας, οι επιχειρήσεις δεν αξιολογούνται μόνο με βάση τους χρηματιστηριακούς τους δείκτες αλλά και σύμφωνα με το περιβαλλοντικό και πρωτίστως το κοινωνικό τους αποτύπωμα, τα οποία τους επιτρέπουν να καταγράφουν limit up στο χρηματιστήριο της ανθρωπιάς και της ενσυναίσθησης. «Ναυαρχίδα» της συντονισμένης προσπάθειας για έμπρακτη στήριξη των ευπαθών κοινωνικών ομάδων και των απομακρυσμένων/ακριτικών πληθυσμών παραμένει η φαρμακοβιομηχανία, που ξέρει καλύτερα από τον καθέναν πως το αγαθό της υγείας είναι ανεκτίμητο.

Ελληνικές και πολυεθνικές φαρμακευτικές επιχειρήσεις, ιδιωτικές κλινικές, μαιευτήρια και διαγνωστικά κέντρα σχεδιάζουν και υλοποιούν προγράμματα δωρεάν εξετάσεων για ανασφάλιστους και οικονομικά αδύναμους, βοηθούν τους ανθρώπους που επλήγησαν από τις φονικές πυρκαγιές του καλοκαιριού, στηρίζουν ιδρύματα παιδικής μέριμνας, γηροκομεία και οργανισμούς που πραγματοποιούν εθελοντικές δράσεις και αμβλύνουν τις ανισότητες ενός δαιδαλώδους συστήματος υγείας ομαλοποιώντας την μετ’ εμποδίων πρόσβαση στην περίθαλψη.

Από κοντά, ακολουθούν οι εταιρείες καλλυντικών και προϊόντων ευεξίας, οι τηλεπικοινωνίες, οι αερομεταφορείς, οι ναυτιλιακές, οι αλυσίδες καταστημάτων τροφίμων, οι ασφαλιστικές εταιρείες, η αυτοκινητοβιομηχανία, οι τράπεζες.

Η λίστα της κοινωνικής προσφοράς δεν έχει τέλος, το ίδιο και οι ανάγκες, που διαρκώς γιγαντώνονται. Σε αυτό το παζλ, μικροί και μεγάλοι ευεργέτες, όλοι έχουν τη θέση τους και αποτελούν κρίκους στην ίδια αλυσίδα της κοινωνικής προσφοράς, η οποία όσο μακραίνει, τόσο περισσότερους ανθρώπους βοηθά.