Κίνδυνος Grexit από τα καινοτόμα φάρμακα
Πληβείοι της Ευρώπης κινδυνεύουν να γίνουν οι Έλληνες ασθενείς, καθώς τα μέτρα που προωθεί η Αριστοτέλους για την ένταξη των νέων φαρμάκων στη χώρα μας εξοντώνουν τις ελπίδες των χρόνιων πασχόντων και εξορίζουν την καινοτομία, ενώ δεν εξοικονομούν πόρους για τον κρατικό προϋπολογισμό.
Τα προτεινόμενα μέτρα και συγκεκριμένα η υποχρεωτική ολοκλήρωση της αξιολόγησης των φαρμάκων αυτών σε έξι ευρωπαϊκές χώρες (Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Ιταλία, Πορτογαλία, Σουηδία, Ισπανία), μαζί με την επιπλέον υποχρεωτική προκαταβολική έκπτωση 25% με την οποία «τιμωρούνται» τα νέα φάρμακα, ισοδυναμούν με Grexit από τις καινοτόμες θεραπείες, καθώς η άφιξή τους στην εγχώρια φαρέτρα θα καθυστερεί στην καλύτερη περίπτωση για μία τετραετία.
Όπως επισημαίνει ο πρόεδρος του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας (ΣΦΕΕ) Άκης Αποστολίδης, σε ένα πεδίο όπου η Ελλάδα ήδη υπολείπεται τραγικά, έχοντας το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα έγκρισης νέων φαρμάκων –περίπου 21 μήνες απαιτούνται στη χώρα μας, όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 3,9 μήνες–, τα νέα μέτρα δεν στοχεύουν στον εξορθολογισμό των δαπανών υγείας αλλά πλήττουν ευθέως τους Έλληνες ασθενείς και την καινοτομία.
Αν ίσχυαν ήδη οι ρυθμίσεις αυτές, στην πρόσφατη θετική λίστα με τις 21 δραστικές ουσίες, επτά από τις οποίες αφορούν σοβαρές και σπάνιες ασθένειες, καμία δεν θα μπορούσε να κυκλοφορήσει στη χώρα μας. Για το άμεσο μέλλον η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει δώσει θετική γνωμοδότηση για 46 νέα καινοτόμα φάρμακα, εκ των οποίων τα 25 είναι υψηλής θεραπευτικής τεχνολογίας και από αυτά κανένα δεν θα μπορέσει να κυκλοφορήσει στην εγχώρια αγορά εφόσον νομοθετηθούν τα νέα μέτρα με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, όπως σκοπεύει να πράξει το υπουργείο Υγείας.
Με πρόσφατη γνωμάτευσή του ο καθηγητής του London School of Economics (LSE) Πάνος Καναβός υπογραμμίζει ότι είναι αδύνατη η εφαρμογή του μέτρου της υποχρεωτικής αξιολόγησης των νέων φαρμάκων από τις έξι προτεινόμενες χώρες, καθώς αυτές ακολουθούν διαφορετικές διαδικασίες, με σημαντικές ανομοιότητες στον τρόπο που εφαρμόζουν τον μηχανισμό αξιολόγησης των τεχνολογιών υγείας και επιπλέον δεν αξιολογούν όλα τα φάρμακα.
Για παράδειγμα, οι επιλεγμένες χώρες δεν δημοσιοποιούν τις αξιολογήσεις τους για τα ορφανά φάρμακα, που προορίζονται για ασθενείς με σπάνια νοσήματα και είναι αναντικατάστατα, καθώς καλύπτουν θεραπευτικά κενά.
Την ίδια στιγμή στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης είναι διαθέσιμο μόνο το 1/3 των καινοτόμων φαρμάκων, με συνέπεια το προσδόκιμο επιβίωσης εκεί να είναι χαμηλότερο απ’ ό,τι στην πατρίδα μας και να αγγίζει μετά βίας τα 76 έτη ζωής. Εφόσον η πρόσβαση των Ελλήνων ασθενών σε καινοτόμα φάρμακα εμποδιστεί, το προσδόκιμο ζωής στην Ελλάδα θα κατρακυλήσει από τα 81 χρόνια, που είναι σήμερα, τουλάχιστον κατά πέντε χρόνια, μετατρέποντας τους Έλληνες σε Ευρωπαίους πολίτες β΄ κατηγορίας.
Όπως επισημαίνουν οι εκπρόσωποι του ΣΦΕΕ, οι τιμές των φαρμάκων στην πατρίδα μας έχουν μειωθεί κατά 60% από το 2009 και η μέση φαρμακευτική δαπάνη έχει συρρικνωθεί κάτω από το 50% σε σύγκριση με τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ, γεγονός που οδηγεί τους Έλληνες σε φαρμακευτική φτωχοποίηση. Ενδεικτική του τεράστιου αντίκτυπου που έχουν για τους ασθενείς με χρόνια και απειλητικά για τη ζωή νοσήματα τα προωθούμενα νέα μέτρα είναι η κραυγή αγωνίας της Ιωάννας Αλυσανδράτου, προέδρου του Συλλόγου Ασθενών «Πνευμονική Υπέρταση Ελλάδος».
Όπως η ίδια υπογραμμίζει: «Εμείς, οι ασθενείς με πνευμονική υπέρταση, πάσχουμε από ένα νόσημα που χωρίς φάρμακα έχει προσδόκιμο επιβίωσης μία πενταετία. Αν τα καινοτόμα φάρμακα, από τρία ή τέσσερα χρόνια που κάνουν σήμερα για να κυκλοφορήσουν στην Ελλάδα, καθυστερήσουν έξι ή επτά χρόνια, αυτό για μας αντιστοιχεί με γενοκτονία. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να τα περιμένουμε».
