Διαφημίζουν «παροχές» ενώ επιβάλλουν νέα μέτρα

Με πρωτοβουλία της κυβέρνησης έχει δημιουργηθεί ένα κλίμα παροχολογίας, το οποίο ελάχιστη σχέση έχει με την οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα που διαμορφώνουν οι κυβερνητικές αποφάσεις.

Σε ορισμένες περιπτώσεις η κυβερνητική προπαγάνδα θίγει με άμεσο τρόπο τα θύματα της κυβερνητικής πολιτικής.

Το πετρέλαιο θέρμανσης

Ένα από τα μέτρα που διαφημίζει χριστουγεννιάτικα το Μαξίμου είναι η πρόσθετη αύξηση της επιδότησης του πετρελαίου θέρμανσης από τον κρατικό προϋπολογισμό με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού κ. Τσίπρα, από το λεγόμενο υπερπλεόνασμα.

Μέχρι και φιλοκυβερνητικές εφημερίδες αισθάνθηκαν την υποχρέωση να ενημερώσουν τους πολίτες για τι ακριβώς πρόκειται.

Επισημαίνει η «Εφημερίδα των Συντακτών» (20/12/2018): «Το κονδύλι για το επίδομα θέρμανσης έφτανε στα 206 εκατ. ευρώ το 2014, για να πέσει στα 186 εκατ. το 2015, στα 106 εκατ. το 2016, στα 112 εκατ. το 2017 και στα 55 εκατ. το 2018, όταν και αποφασίστηκε η επιπλέον επιδότηση 12 εκατ. ευρώ».

Σε απλά ελληνικά, ο Τσίπρας πήρε το επίδομα θέρμανσης στα 206 εκατ. από τον Σαμαρά, το κατέβασε στα 55 εκατ. το 2018 και αυτοπροβάλλεται ως φιλολαϊκός ηγέτης επειδή μπορεί να το αυξήσει στα 67 εκατ., δηλαδή στο 1/3 του ποσού που ήταν επί κυβέρνησης Σαμαρά, τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ επένδυσε σε μια ανθρώπινη τραγωδία με μαγκάλι.

Μόνο από τη μείωση του επιδόματος θέρμανσης κατά τη διάρκεια της τετραετίας ΣΥΡΙΖΑ το Δημόσιο εξοικονόμησε γύρω στα 375 εκατ. ευρώ, δηλαδή το μισό του «κοινωνικού μερίσματος» που μοιράζει με τυμπανοκρουσίες αυτά τα Χριστούγεννα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Ο φιλοκυβερνητικός Τύπος παραλείπει βέβαια να αναφερθεί στην αύξηση της φορολογίας των καυσίμων που επιβλήθηκε στη διάρκεια της τελευταίας τετραετίας. Εάν συνυπολογιστεί αυτή η αύξηση, τότε τα κέρδη του Δημοσίου από τα σκληρά μέτρα για το πετρέλαιο θέρμανσης υπερκαλύπτουν το κοινωνικό μέρισμα, της τάξης των 750 εκατ. ευρώ, που διανέμει η κυβέρνηση ελπίζοντας στη δημοσκοπική ανάκαμψη και στην εκλογική σωτηρία της.

Τα «κίτρινα γιλέκα»

Η υπερφορολόγηση των καυσίμων είναι μέρος μιας αντιλαϊκής στροφής στη φορολογική πολιτική, επί κυβέρνησης Τσίπρα, από τους άμεσους φόρους στους έμμεσους-καταναλωτικούς φόρους.

Μπορεί στη Γαλλία να ξεσηκώθηκαν οι πολίτες γιατί έχουν την έκτη ή έβδομη πιο ακριβή αμόλυβδη βενζίνη στην Ε.Ε. των «28», αλλά στην Ελλάδα και στην Ολλανδία έχουμε την ακριβότερη αμόλυβδη βενζίνη στο σύνολο της Ε.Ε., ενώ το μέσο εισόδημα στην Ελλάδα κινείται στο 50% έως 60% του μέσου εισοδήματος των Γάλλων και των Ολλανδών.

Από τη μια η κυβέρνηση Τσίπρα εντείνει μια ιδιαίτερα σκληρή πολιτική. Από την άλλη καταγγέλλει τον κοινωνικά σκληρό… νεοφιλελευθερισμό στην Ε.Ε. και προσπαθεί να εξαγοράσει τα θύματα της πολιτικής της με στοχευμένες παροχές που καλύπτουν μικρό μέρος της οικονομικής ζημιάς που έχουν υποστεί εξαιτίας των κυβερνητικών επιλογών.

Αρνητικά ρεκόρ και στην παιδεία

Τις τελευταίες ημέρες η κυβέρνηση διαφημίζει 15.000 προσλήψεις εκπαιδευτικών στο Δημόσιο, εκτός διαδικασίας ΑΣΕΠ και σε βάθος τριετίας.

Επαναλαμβάνει με διαφορετική φρασεολογία το πολιτικό τέχνασμα με τους κληρικούς που θα έφευγαν θεωρητικά από το μισθολόγιο του Δημοσίου, ενώ θα συνέχιζαν να αμείβονται από αυτό, για να ανοίξουν τον δρόμο σε 10.000 προσλήψεις δημοσίων υπαλλήλων.

Είναι να απορεί κανείς με το θράσος και την υποκρισία της κυβερνητικής ηγεσίας. Μια ματιά στον κρατικό προϋπολογισμό του 2019 οδηγεί στο ασφαλές συμπέρασμα ότι τα κονδύλια για την παιδεία μειώνονται σε απόλυτους αριθμούς και σαν ποσοστό επί του ΑΕΠ. Επιπλέον, η συνεχιζόμενη περικοπή του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων στερεί δυνατότητες για την ανάπτυξη σωστής βασικής υποδομής για όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.

Παρ’ όλα αυτά, ο κ. Τσίπρας υπόσχεται 15.000 προσλήψεις, από αυτές που δεν πραγματοποίησε στη διάρκεια της δικής του τετραετίας, την επόμενη τριετία, δηλαδή πιθανότητα κατά τη διάρκεια της τετραετίας Μητσοτάκη.

Τις «προσφορές» του πρωθυπουργού συμπληρώνει ο υπουργός Παιδείας κ. Γαβρόγλου, ένα σπάνιο μείγμα ανθρώπου που συνδυάζει την αριστερόστροφη φλυαρία με τη συμμετοχή του σε ανώτατη θέση στο Ίδρυμα Λάτση, πιθανότατα για να δει από κοντά πώς συμπεριφέρεται η πλουτοκρατία, την οποία συνηθίζει να καταγγέλλει.

Ο κ. Γαβρόγλου υπόσχεται είσοδο χωρίς εξετάσεις στα ΑΕΙ χωρίς μεγάλη ζήτηση, στα οποία ήδη οι φοιτητές εισέρχονται με εξαιρετικά χαμηλή βαθμολογία και πολύ κακή επαγγελματική προοπτική.

Σύμφωνα με την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την κατάσταση του εκπαιδευτικού συστήματος στην Ελλάδα, μόνο το 50% των πτυχιούχων των ελληνικών ΑΕΙ εξασφαλίζει θέση εργασίας, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στην Ε.Ε. είναι της τάξης του 80%.

Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, από το 50% των πτυχιούχων που εξασφαλίζει κάποια θέση εργασίας, 40% καταλήγουν να εργάζονται σε θέσεις που δεν έχουν καμία σχέση με τις σπουδές τους. Δημιουργείται έτσι ένα τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα, εφόσον οι φοιτητές και οι οικογένειές τους επενδύουν χρόνο και χρήμα σε σπουδές οι οποίες δεν έχουν ισχυρή σύνδεση με την αγορά εργασίας, όπως συμβαίνει στις περισσότερες χώρες της Ε.Ε.

Αντί να αντιμετωπίσει ο κ. Γαβρόγλου την τραγική υποβάθμιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, δημαγωγεί σε βάρος των φοιτητών και των οικογενειών τους. Επιβαρυντικό για την κυβέρνηση είναι το γεγονός ότι, σύμφωνα με ευρωπαϊκές έρευνες και τα σχετικά στατιστικά στοιχεία, η Ελλάδα διατηρεί το ρεκόρ στις ιδιωτικές δαπάνες για την παιδεία, στο όνομα πάντα της δωρεάν δημόσιας παιδείας και των 100% κρατικών ΑΕΙ.

Το νέο λεξιλόγιο

Το Μαξίμου, για να διευκολυνθεί στην προπαγάνδα του, επινοεί ένα νέο πολιτικό λεξιλόγιο. Έτσι, η ματαίωση της προγραμματισμένης νέας μείωσης των παλαιών συντάξεων παρουσιάζεται σαν… παροχή ύψους 1,8 δισ. ευρώ.

Η κυβέρνηση μείωσε δραστικά τις νέες συντάξεις, τα εφάπαξ, εξαφάνισε το ΕΚΑΣ, ψήφισε δύο φορές στη Βουλή, παρά τη δυναμική αντίδραση της ΝΔ, τη νέα μείωση των παλαιών συντάξεων και τώρα εμφανίζει σαν παροχή τη ματαίωση της μείωσης υπό την πίεση της ΝΔ και με τον φόβο μεγάλης δημοσκοπικής, εκλογικής πτώσης.

Ανεξάρτητα από τους ελιγμούς του Μαξίμου, που μπορεί να συμπεριλαμβάνουν μια άτυπη ανταλλαγή της ματαίωσης της μείωσης με την προώθηση της Συμφωνίας Τσίπρα-Ζάεφ, γεγονός παραμένει ότι δεν υπάρχει καμία παροχή, αλλά αποτροπή της επιδείνωσης της θέσης μιας μεγάλης κατηγορίας συνταξιούχων.

Πρόσθετα κυβερνητικά μέτρα, όπως είναι η αύξηση του ΦΠΑ στην εστίαση και στα τρόφιμα, η αύξηση της φορολογίας των καυσίμων και ειδικά του πετρελαίου θέρμανσης, η δραστική μείωση της κρατικής επιδότησης του πετρελαίου θέρμανσης, η μεγαλύτερη συμμετοχή των συνταξιούχων στην κάλυψη του κόστους των φαρμάκων, οι κρατήσεις στις κύριες και επικουρικές συντάξεις για τον ΕΟΠΥΥ, ροκανίζουν ήδη το εισόδημα των περισσότερων συνταξιούχων.

Η κυβερνητική παροχολογία δεν μπορεί να κρύψει τη σκληρή οικονομική πραγματικότητα που διαμορφώνουν ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του με τα λάθη και τις παραλείψεις τους.