Γιάννης Μπότσης: «Η συγγραφή είναι ένας τρόπος να νικάω τη βαρύτητα»

Το δεύτερο κατά σειρά βιβλίο του Γιάννη Μπότση, με τίτλο «Μόνο οι εραστές αντέχουν το Παρίσι», κυκλοφόρησε πριν από περίπου δύο μήνες, από τις εκδόσεις Λιβάνη. Πρόκειται για μια ερωτική ιστορία, γεμάτη ανατροπές και τραγικά γεγονότα, που εκτυλίσσεται στο πολυπολιτισμικό Παρίσι. Εμείς, με αφορμή το ενδιαφέρον αυτό μυθιστόρημα, συναντήσαμε τον συγγραφέα και μιλήσαμε μαζί του.

Ποια είναι σήμερα τα συναισθήματά σας για το πρώτο σας βιβλίο, «Ο κλέφτης των μυστικών», που εκδόθηκε από τα Ελληνικά Γράμματα το 2020;

Νιώθω αγάπη, τρυφερότητα και μια αίσθηση προστασίας για τον «Κλέφτη των μυστικών». Το βιβλίο προβάλλει σε πρώτο πλάνο τον εντεκάχρονο Άρη και τη μεγάλη του περιπέτεια, και, σε συνδυασμό με την πρώτη μου συγγραφική «γέννα», τα συναισθήματά μου μοιάζουν με αυτά που δημιουργούνται προς ένα απροστάτευτο, ευαίσθητο παιδί. Είναι, όμως, πιο καθαρά, πιο αδιαπραγμάτευτα τελικά, διότι η φαντασία αρκετές φορές εμπεριέχει μια δύναμη μοναδική, έως και σαρωτική. Συγκριτικά πάντα με την «πραγματική» ζωή, στην οποία τα λάθη ή οι ενοχές λερώνουν πολλές στιγμές μας, κάνοντάς μας δυστυχισμένους. Αντίθετα, μέσω της φαντασίας μπορείς εύκολα να διορθώνεις, να αγαπάς με πάθος, να μη φοβάσαι τις πληγές.

Πώς προέκυψε ο τίτλος του δεύτερου βιβλίου σας, «Μόνο οι εραστές αντέχουν το Παρίσι», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη;

Από νεαρός πίστευα ότι χρειάζεται συναισθηματική υποστήριξη η ζωή σε ξένες μεγαλουπόλεις. Όταν ζούσα στο Παρίσι, το ένιωθα αυτό σε κάθε μου κύτταρο και τώρα, πολλά χρόνια αργότερα, το αποτύπωσα στο βιβλίο, μέσω του τίτλου. Χρησιμοποίησα βέβαια ένα φανταστικό πρόσωπο, τον Φάνη, ο οποίος, περιδιαβαίνοντας τους δρόμους του Παρισιού και έχοντας έναν μεγάλο, τραυματικό έρωτα που τον τρομάζει, κάνει αυτή τη σκέψη ως την απόλυτη διαπίστωση – η οποία, τελικά, είναι και βαθιά ανακουφιστική, αν και μοιάζει με μονόδρομο, σε πρώτη ανάγνωση.

Γιατί γράφετε;

Γιατί είναι μια μορφή έξτρα οξυγόνου, αλλά και ένας τρόπος να νικάω τη βαρύτητα. Με άλλα λόγια, από μια ανάγκη άμεσης έκφρασης και πραγματικής ελευθερίας. Η επί δεκαετίες εμπλοκή μου με τα σενάρια μου είχε δημιουργήσει ένα μεγάλο βάρος όσον αφορά την ελευθερία της έκφρασης, έτσι η ανάγκη της συγγραφής ξεπήδησε ως κάτι αναγκαίο, ως κάτι πραγματικά ζωτικής σημασίας. Από μια άποψη, έμοιαζε με ένα προσωπικό φάρμακο, που γρήγορα όμως κατάλαβα ότι θα ήταν σημαντικό να αφορούσε κι άλλους εκτός από μένα.

Γιατί οι ήρωες των μυθιστορημάτων σας είναι φανταστικά πρόσωπα;

Γιατί πιστεύω ότι η πραγματική ζωή είναι ιερή για να την εκθέτεις σε κοινή θέα. Έτσι, επιλέγω μόνο φανταστικά πρόσωπα και επινοημένες ιστορίες για τα βιβλία μου. Έχω και πολύ μεγαλύτερη απόσταση με αυτή την επιλογή, στοιχείο που με βοηθά να νιώθω μια απαραίτητη άνεση σε όσα δημιουργώ. Από μικρό παιδί έχτιζα φανταστικούς κόσμους και χανόμουν μέσα σε αυτούς, διότι με την οικογένειά μου αλλάζαμε συχνά τόπο διαμονής, κι αυτό με βοηθούσε να επιβιώνω συναισθηματικά. Όταν ασχολήθηκα με τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, αυτό δεν λειτούργησε πολύ, αν και προσδοκούσα το αντίθετο. Τα πολλά πρόσωπα και οι πολλές κουβέντες και συναλλαγές δεν ευνοούσαν τις μαγικές στιγμές που σου προσφέρει η συγγραφή, αν και μοναχική.

Θα δούμε τα βιβλία σας να μεταφέρονται στον κινηματογράφο ή στην τηλεόραση;

Δεν το επιδιώκω, διότι οι περισσότερες προσπάθειες μεταφοράς μυθιστορημάτων σε ταινίες ή σειρές είναι αποτυχημένες. Είναι πολύ δύσκολο να μην ξεφύγεις από το πνεύμα, τη στόχευση και, κυρίως, την εσωτερικότητα ενός βιβλίου. Τον «Κλέφτη των μυστικών» τον ζήτησαν τρεις παραγωγοί και μάλλον επέλεξα τον λάθος από αυτούς, διότι χάθηκε αρκετός χρόνος με το πώς το χειρίστηκε. Τώρα είμαι σε επαφές με τον επόμενο, αν και είναι ένα εγχείρημα πολύ ακριβό από τη φύση του. Η Αθήνα της Κατοχής, από χωροταξικής πλευράς, δεν υπάρχει πια και αυτό είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο. Όσο για το δεύτερο μυθιστόρημά μου, «Μόνο οι εραστές αντέχουν το Παρίσι», ήδη με έχει πλησιάσει ένας παραγωγός για την πιθανότητα μεταφοράς του σε μίνι σειρά. Αλλά κι αυτό είναι δύσκολο, αφού σχεδόν όλη η ιστορία διαδραματίζεται στο σημερινό Παρίσι.

Ποια είναι τα μελλοντικά συγγραφικά σας σχέδια;

Ετοιμάζω δειλά δειλά το τρίτο μου μυθιστόρημα. Αυτή τη φορά σε πρώτο πλάνο θα είναι μια νέα γυναίκα, η οποία κάνει μια λάθος επιλογή και μπλέκει σε μια περιπέτεια πολύ πιο δύσκολη απ’ όσο αντέχει. Αν σε αυτό προσθέσουμε και το παρελθόν της, που την καταδιώκει, θα έχουμε, ελπίζω, ένα πλαίσιο που θα δώσει ενδιαφέρον, συγκίνηση, αλλά και εξέλιξη των ηρώων. Αυτές είναι και οι βασικές μου παράμετροι σε ό,τι κάνω.