ΕΥΡΩΛΙΓΚΑ: Όχι κι άσχημα… - Free Sunday
ΕΥΡΩΛΙΓΚΑ: Όχι κι άσχημα…

ΕΥΡΩΛΙΓΚΑ: Όχι κι άσχημα…

Έχει αποδειχθεί ξανά και ξανά πως όταν μια πραγματικά καλή, με ισχυρή καθοδήγηση ομάδα καλείται να διαχειριστεί την απουσία ενός κομβικού παίκτη συνήθως καλύπτει έως υπερκαλύπτει την απουσία του αυξάνοντας το επίπεδο της συγκέντρωσής της, της συσπείρωσης και της προσήλωσής της στο πλάνο, του πάθους και της αυταπάρνησης των παικτών της.

Ο Παναθηναϊκός έχασε την προηγούμενη εβδομάδα τον παίκτη που είναι το Α και το Ω του, τον Καλάθη, ο Ολυμπιακός έχασε τον βασικό του σέντερ, Μιλουτίνοβιτς, τον Αγραβάνη έως το τέλος της σεζόν και λίγο πριν το παιχνίδι χάνει και τον Πρίντεζη.

Επιπλέον, ο Ολυμπιακός προερχόταν από μία ήττα που τον πόνεσε, τη μεγάλη ανατροπή από την Μπάμπεργκ στο τέλος και αντιμετώπιζε την πρωτοπόρο και πιο πλήρη ομάδα της φετινής διοργάνωσης. Η ΤΣΣΚΑ είχε τον έλεγχο του παιχνιδιού, απαντούσε με δικά της σερί στα σερί του Ολυμπιακού, έδειξε να καθαρίζει το παιχνίδι στο τρίτο δεκάλεπτο. Έδειξε να καθαρίζει το παιχνίδι, βέβαια, μόνο για όποιον δεν γνωρίζει τα δεινά που έχει υποστεί στα χέρια του Ολυμπιακού τα προηγούμενα χρόνια, τα φαντάσματα που ξυπνάνε όποτε έρχεται αντιμέτωπη με τον Ολυμπιακό του Σπανούλη, την πιο σκληρή ομάδα της Ευρώπης. Το γκολ-φάουλ του αρχηγού μετά το +10 της ΤΣΣΚΑ στο 27΄ ήταν το έναυσμα της αντεπίθεσης. Το έτερο σημείο αναφοράς του Ολυμπιακού, ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, έκανε την κίνηση-ματ που άλλαξε την εικόνα του παιχνιδιού: πεντάδα με τους (συγκλονιστικούς, ιδίως ο Παπανικολάου) δύο «Παπ» στις θέσεις των ψηλών και τρία «δυάρια» στις τρεις περιφερειακές θέσεις, Σπανούλη, Στρέλνιεκς και τον υποδειγματικό Τόμπσον. Μια πεντάδα έκτακτης ανάγκης που έβγαλε όμως τελείως από τον ρυθμό της την ΤΣΣΚΑ, σε άμυνα και επίθεση. Μια πεντάδα που όλοι μπορούσαν να απειλήσουν από το τρίποντο κι έτσι βρέθηκαν χώροι για διεισδύσεις, όλοι άλλαζαν στην άμυνα και τα κατάφερναν ανεξαρτήτως αντιπάλου –με μπροστάρη και σε αυτόν τον τομέα τον Σπανούλη–, όλοι έδωσαν ό,τι είχαν. Και τα κατάφεραν, πήραν μία αξιομνημόνευτη νίκη που θα θυμούνται για χρόνια οι οπαδοί τους. Και που θα ταλαιπωρεί για καιρό την ΤΣΣΚΑ, εφόσον σίγουρα της κλόνισε την αυτοπεποίθηση.

Μένει να αποδειχθεί αν είναι και μια νίκη που θα διώξει οριστικά την εξ οικείων αμφισβήτηση για τη φετινή ομάδα, για τη… δυνατότητα του Σπανούλη να παραμένει ο ηγέτης και ένας απολύτως καθοριστικός παίκτης ή για την… προπονητική ικανότητα του Γιάννη Σφαιρόπουλου. Η απάντηση είναι ναι. Μέχρι να προκύψει τυχόν νέα ήττα από τον Παναθηναϊκό σε κάποιο μεταξύ τους ντέρμπι.

Η νίκη του Παναθηναϊκού επί της Μακάμπι στο ΟΑΚΑ προφανώς δεν ήταν ανάλογης σπουδαιότητας με τη νίκη του αποδεκατισμένου Ολυμπιακού επί της ΤΣΣΚΑ. Άλλωστε προέκυψε στο ΟΑΚΑ, όπου ο Παναθηναϊκός κερδίζει… τους πάντες. Ήταν όμως μια νίκη με μεγάλη σημασία για την ομάδα του Πασκουάλ. Ακριβώς επειδή ήταν το πρώτο παιχνίδι, στην Ευρωλίγκα, χωρίς τον Καλάθη. Και ο Παναθηναϊκός απέδειξε πως, όπως και ο Ολυμπιακός, πρώτα απ’ όλα είναι ομάδα του προπονητή του, ικανή να αντεπεξέλθει υπό όλες τις συνθήκες. Αντιμετώπισε την απουσία του Καλάθη με αυξημένη αυτοσυγκέντρωση (απόδειξη το εξαιρετικό ποσοστό στις βολές που τόσο τον ταλαιπωρούν φέτος) και όλοι προσαρμόστηκαν στις ανάγκες του νέου τους ρόλου: ο Λεκαβίτσιους βγήκε μπροστά, ο Παππάς λειτούργησε… ενάντια στη φύση του για το καλό της ομάδας, ο Γκιστ έκανε τα πάντα… παντού, ο Σίνγκλετον πραγματοποίησε την καλύτερη φετινή του εμφάνιση, ο Ντένμον έκανε αυτό που έπρεπε.

Δύο αγωνιστικές πριν από το τέλος του α΄ γύρου της κανονικής περιόδου της Ευρωλίγκας (με τον Παναθηναϊκό να έχει αγωνιστεί στο Βελιγράδι το βράδυ της Πέμπτης και τον Ολυμπιακό στην Κωνσταντινούπολη κόντρα στην Έφες την Παρασκευή), ο Ολυμπιακός βρισκόταν στην κορυφή με ρεκόρ 10-3 μαζί με την ΤΣΣΚΑ και ακολουθούν Φενέρμπαχτσε και Παναθηναϊκός με 9-3. Το πιθανότερο σενάριο για αμφότερους είναι πως θα εξασφαλίσουν και το πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφ, ενώ ομάδες με πολύ μεγαλύτερα μπάτζετ βλέπουν ήδη την πλάτη τους σε απόσταση από μία έως πέντε-επτά (όση και η απόσταση από την Μπαρτσελόνα και την ΑναντολούΈφες) νίκες.

Η οικονομική δυνατότητα των δύο Ελλήνων «αιωνίων» έχει συρρικνωθεί μέσα στην παρατεταμένη κρίση. Το knowhow τους, όμως, παραμένει ζηλευτό για όλους τους υπόλοιπους.