Οι «επιθετικές ρητορικές εξάρσεις» του Ερντογάν και η «ψύχραιμη σιγή» του Τσίπρα

«Δεν πρόκειται να παρασυρθούμε από τις επιθετικές ρητορικές εξάρσεις της Τουρκίας» , έλεγαν χθες πηγές του Υπουργείου Εξωτερικών, απαντώντας στις δηλώσεις του προέδρου Ερντογάν.

Το οτι από τη μία μεριά μιλά ο επικεφαλής της εκτελεστικής εξουσίας της γείτονος και απο την άλλη απαντούν πηγές, δεν είναι σύνηθες, αλλά ας αντιμετωπισθεί υπό το πρίσμα της ψυχραιμίας, επιδείξεις της οποίας κάνει η ελληνική εξωτερική πολιτική.

«Επιθετικές ρητορικές εξάρσεις», σύμφωνα με το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών είναι η εξής έκφραση του προέδρου Ερντογάν:

«Δεν θα επιτρέψουμε απόπειρες εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων στην ανατολική Μεσόγειο με τον αποκλεισμό μας ή της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου.»

Αν αυτό στο Υπ.Εξωτερικών ακούγεται ως «ρητορική έξαρση», μένει να απαντηθεί σε τι ακριβώς δεν παρασύρθηκε η Ελλάδα.

Στο να αποπειραθεί να εκμεταλλευθεί τους πόρους στην Ανατολική Μεσόγειο, δεν μπορούσε διότι δεν έχει άμεσα συμφέροντα.

Στο να αποπειραθεί να προσφέρει κάλυψη στην Κυπριακή Δημοκρατία, δεν τους έχει καν περάσει από το μυαλό.

Ουσιαστικά, ο κ.Ερντογάν προασπίζεται τα συμφέροντα που θεωρεί ότι η χώρα του έχει, την ίδια στιγμή, που η Ελλάδα έχει επιθέσει την προάσπιση των δικών της, στην EXXON, την TOTAL και την ENI.

Περιμένει να «μαλώσουν» αυτοί με τον κ.Ερντογάν, έτσι ώστε να μην χρειασθεί ελληνική «ρητορική έξαρση» που θα μπορούσε να εκνευρίσει τη μειονότητα, που αριθμεί 100.00 ψήφους που την προηγούμενη φορά είχαν ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ.

Καλή σκέψη, αν δώσει στους πετρελαϊκούς κολοσσούς ένα σοβαρό επιχείρημα γιατί αυτοί να μαλώσουν με τον κ.Ερντογάν και να μην συνδιαλλαγούν μαζί του. Ή να πιέσουν την Λευκωσία να αποδεχτεί επιτέλους τη λύση, μετά την οποία, όπως είπε την προηγούμενη εβδομάδα, ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, «μπορεί να υπάρξει και συνεκμετάλλευση με την Τουρκία».

Αλλά την κυβέρνηση δεν την ενδιαφέρουν οι εξορύξεις, αλλά η κάλπη...