Έρευνα ΣΕΒ για τις επιχειρήσεις
Αποσπασματικές και χωρίς πλάνο χαρακτηρίζει τις μεταρρυθμίσεις στη χώρα η επιχειρηματική κοινότητα, εκτιμώντας ότι αυτές (οι μεταρρυθμίσεις) περισσότερο σχεδιάζονται και ταυτίζονται με την εκταμίευση της επόμενης δόσης παρά με τις ουσιαστικές ανάγκες της οικονομίας.
Αυτό είναι, μεταξύ άλλων, ένα από τα συμπεράσματα που προκύπτουν από την έρευνα «Ο σφυγμός του επιχειρείν» που διενήργησε η MRB για λογαριασμό του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ).
Στο πλαίσιο της έρευνας, ζητήθηκε η άποψη των επιχειρήσεων για τα αποτελέσματα των πρόσφατων μεταρρυθμίσεων που στόχευαν στη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος. Ο επιχειρηματικός κόσμος δεν αξιολογεί θετικά την επίδραση που είχαν στη λειτουργία τους, ενώ συνεχίζει να διεκδικεί μεταρρυθμιστικές παρεμβάσεις σε πολλά σημαντικά πεδία.
Το γεγονός αυτό, κατά τους ερευνητές, μπορεί να υποδηλώνει ότι οι μεταρρυθμίσεις στη χώρα σχεδιάζονται για την ανάγκη κλεισίματος των αξιολογήσεων των δανειστών, συνεπώς, όπως προαναφέρθηκε, δεν εκφράζουν ένα ολοκληρωμένο μεταρρυθμιστικό πλάνο που επιλύει ουσιωδώς τα προβλήματα της αγοράς και της οικονομίας.
Επίσης, πολλές φορές δεν υλοποιούνται στην πράξη, δεν προβάλλονται επαρκώς στην επιχειρηματική κοινότητα και σχεδιάζονται με «επιπολαιότητα», χωρίς τη συμμετοχή των άμεσα εμπλεκόμενων. Ως αποτέλεσμα, ακόμα και αν υπάρχουν μεταρρυθμιστικές επιτυχίες σε επιμέρους σημεία, συνολικά η διευκόλυνση στη λειτουργία του επιχειρείν και η ικανότητα των επιχειρήσεων να προβλέψουν το θεσμικό περιβάλλον δεν έχουν βελτιωθεί ακόμη.
Ακόμη όμως και όταν υπάρχουν επιμέρους αποτελεσματικές μεταρρυθμίσεις, αυτές εξουδετερώνονται στην πράξη από τα υψηλά κόστη που σωρεύουν για κάθε επιχείρηση τα υψηλά φορολογικά, μη μισθολογικά, ενεργειακά, χρηματοπιστωτικά και λοιπά γραφειοκρατικά κόστη, επιβαρύνοντας τη διεθνή ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων.
Ειδικότερα, ενώ οι επιχειρήσεις ανέδειξαν τις μεταρρυθμίσεις στο φορολογικό και στο ασφαλιστικό ως τις πιο αναγκαίες (69,3% και 50,9% αντίστοιχα), μόνο μια ισχνή μειοψηφία θεωρεί ότι η επίδραση που είχαν στη λειτουργία τους ήταν πράγματι θετική (7% και 9,5% αντίστοιχα).
Σε κάθε περίπτωση, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η διαπίστωση ότι οι παρεμβάσεις στη διαδικασία έναρξης ή αδειοδότησης επιχειρήσεων, στην απονομή δικαιοσύνης, στον τρόπο διεξαγωγής των δημόσιων προμηθειών και στην αγορά προϊόντων (π.χ. αλλαγές σε εργαλειοθήκη ΟΟΣΑ) δεν φαίνεται να έχουν ακόμη επηρεάσει την καθημερινή λειτουργία των επιχειρήσεων, παρόλο που εντοπίζονται για χρόνια στα κυριότερα προβλήματα που υποδεικνύουν οι επιχειρήσεις.
Το γεγονός αυτό μπορεί να σημαίνει επίσης ότι η αγορά έχει αποκτήσει την ευελιξία να λειτουργεί σε μορφές οργάνωσης επιχειρήσεων οι οποίες όλα αυτά τα χρόνια επιβίωναν παρά την ύπαρξη αυτών των προβλημάτων, διαπίστωση η οποία ενδεχομένως να συνδέεται και με τη συγκράτηση των ελληνικών επιχειρήσεων σε ένα μικρό μέγεθος, όπως και σε μορφές οργάνωσης που είναι πιο συμβατές με την «ατυπία».
Φυσικά, ως βασική ερμηνεία παραμένει η ενδεχόμενη αδυναμία των μεταρρυθμιστικών προσπαθειών σε αυτά τα πεδία να επιφέρουν ουσιαστικά αποτελέσματα στη λειτουργία των επιχειρήσεων ή στην προσέλκυση επενδύσεων, αλλά και να επικοινωνηθούν σωστά.
