Κυβερνητικές πολιτικές σε οικογενειακά σαλόνια

Προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας με την οποία ζητούν να ακυρωθεί το προεδρικό διάταγμα το οποίο ενέκρινε το ΣτΕ για να προχωρήσει η επένδυση στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού υπέβαλαν την προηγούμενη εβδομάδα 507 κάτοικοι της περιοχής του Ελληνικού και 4 νομικά πρόσωπα, ανάμεσα στα οποία και ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων.

Η προώθηση της επένδυσης ήταν ένα από τα προαπαιτούμενα της τρίτης αξιολόγησης και η υποβολή της προσφυγής έγινε αφού είχε ξεκαθαρίσει το τοπίο σε ό,τι αφορά την καταβολή της δόσης, προϋπόθεση για την οποία ήταν το οριστικό ξεκαθάρισμα της υπόθεσης.

Οι «507» υποστηρίζουν ότι το επίμαχο προεδρικό διάταγμα βλάπτει ανεπανόρθωτα την ποιότητα ζωής τους, το φυσικό περιβάλλον της περιοχής, την προσωπικότητά τους, το δικαίωμά τους να ζουν σε υγιές, βιώσιμο και αρμονικό περιβάλλον και τον χαρακτήρα της πρωτεύουσας.

Τα επιχειρήματά τους κινούνται στην ίδια λογική με την Οργάνωση Μελών Ελληνικού του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία τον Αύγουστο του 2017 είχε ζητήσει να ακυρωθεί η επένδυση επειδή «το πολυαναμενόμενο Σ.Ο.Α. – Σχέδιο Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης για τον χώρο του Πρώην Αεροδρομίου Ελληνικού αποδεικνύεται ένα τεράστιο Σ.Ο.Κ. – Σχέδιο Ολοκληρωτικής Καταστροφής όχι μόνο για τους όμορους δήμους αλλά για ολόκληρη την Αττική».

ΣΥΡΙΖΑ εναντίον ΣΥΡΙΖΑ στο Ελληνικό και το πιο ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι τον κυβερνητικό ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή την επένδυση του Ελληνικού, θα κληθεί να υπερασπιστεί ένα στέλεχος του κομματικού ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκειται για την κ. Πέτη Πέρκα, η οποία την προηγούμενη εβδομάδα, λίγο πριν γίνει γνωστή η υποβολή της προσφυγής, διορίστηκε ως κυβερνητική υπερσυντονίστρια για την επένδυση.

Η κ. Πέρκα, πρώην γενική γραμματέας Δημόσιας Περιουσίας, που παραιτήθηκε για να πολιτευτεί στις επόμενες εκλογές, και μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του κόμματος, είναι σύντροφος του υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής και πρώην γραμματέα του κόμματος Δημήτρη Βίτσα.

Όταν το 2016 ο κ. Βίτσας είχε ερωτηθεί για το αεροδρόμιο, είχε απαντήσει ότι η επένδυση θα γίνει «με βάση τον νόμο», χωρίς καθυστερήσεις, και «θα κριθεί από το αποτέλεσμα», δηλαδή από τις θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν και το πώς θα αξιοποιηθεί η έκταση.

Σήμερα κάποιοι ισχυρίζονται ότι η σύγκρουση κυβερνητικού εναντίον κομματικού ΣΥΡΙΖΑ μπορεί πλέον να είναι εκατέρωθεν ελέγξιμη.

Από το Ελληνικό στους πρόσφυγες

Ο κ. Βίτσας απολαμβάνει εξαιρετική ασυλία, καθώς πιθανόν να είναι και ο μοναδικός υπουργός ο οποίος μέχρι σήμερα δεν έχει «κρεμαστεί στα μανταλάκια», όπως π.χ. είχε κρεμαστεί ο προκάτοχός του, ο κ. Γιάννης Μουζάλας.

Ο κ. Μουζάλας είχε αντικαταστήσει στο υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής την κ. Τασία Χριστοδουλοπούλου, η οποία είχε μείνει στην ιστορία της αντιμετώπισης των προσφυγικών ροών όταν διαχειριζόταν πολιτικά την περίοδο που οι πρόσφυγες… λιάζονταν το πρωί και το βράδυ έφευγαν μέσω Σκοπίων προς Γερμανία.

Την εποχή που η κ. Χριστοδουλοπούλου είχε ανοίξει τα σύνορα από Τουρκία για τους πρόσφυγες, ο σύντροφος Θοδωρής Δρίτσας, ως υπουργός Ναυτιλίας, ήταν πολιτικός προϊστάμενος του Λιμενικού Σώματος, ο ρόλος του οποίου στη διαχείριση των προσφυγικών ροών είναι εξαιρετικά κρίσιμος.

Όταν η κ. Χριστοδουλοπούλου, ως υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, κόμπαζε που φέρνει στην Ελλάδα τους πλούσιους πρόσφυγες από τη Συρία, ο σύζυγός της, ως πολιτικός προϊστάμενος, είχε δώσει στο Λιμενικό την κατεύθυνση ότι «η προστασία των συνόρων δεν είναι διαπραγματεύσιμη ως προς την προστασία της ανθρώπινης ζωής, παρά μόνο αν μιλάμε για εμπόλεμη κατάσταση ή εχθρό που επιβουλεύεται την εθνική ανεξαρτησία». Κοινώς, δηλαδή, αν δεν είναι τουρκική εισβολή, αφήνετέ τους να περνούν.

Η κυβερνητική αντιμετώπιση των προσφυγικών ροών αποφασιζόταν στο σαλόνι…

Το πρώτο στην ελληνική –και ίσως παγκόσμια– ιστορία υπουργικό ζεύγος χάραξε την οικογενειακή πολιτική στη μετανάστευση για έξι μήνες, πριν μείνει μόνος στο Υπουργικό Συμβούλιο ο κ. Δρίτσας, να προσπαθεί να κλείσει την πόρτα στην COSCO. Ανεπιτυχώς…

Σήμερα η κ. Χριστοδουλοπούλου, ως αντιπρόεδρος της Βουλής, «σκουπίζει» οτιδήποτε ενοχλεί την κυβερνητική πλειοψηφία όσον αφορά την κοινοβουλευτική δεοντολογία, φτάνοντας στο σημείο να μην επιτρέπει την κλήτευση μαρτύρων από την αντιπολίτευση, ενώ ο κ. Δρίτσας… συνάντησε την ιστορία ανοίγοντας και κλείνοντας σε χρόνο-ρεκόρ την υπόθεση Novartis. Στη Λέσβο οι πρόσφυγες δεν λιάζονται και η CΟSCO έχει εδραιωθεί πλήρως στον Πειραιά.

Επενδύσεις και ανεργία

Η δεύτερη κυβερνητική πολιτική που χαραζόταν σε οικογενειακό σαλόνι ήταν η πολιτική για την προσέλκυση επενδύσεων και την καταπολέμηση της ανεργίας από τις 5 Νοεμβρίου 2016 και μετά, όταν δηλαδή ο κ. Δρίτσας αποχωρούσε από την κυβέρνηση.

Ήταν τότε που εντάχθηκε σε αυτήν ο κ. Δημήτρης Παπαδημητρίου, κορυφαίο στέλεχος του Ινστιτούτου Λεβί, η σύζυγος του οποίου, Ράνια Αντωνοπούλου, συμμετείχε… περίπου αδιαλείπτως στα κυβερνητικά σχήματα από τον Ιανουάριο του 2015, ως αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας με αρμοδιότητα την καταπολέμηση της ανεργίας.

Ο σύζυγός της αναλάμβανε τα καθήκοντα του υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης. Θεωρητικά η ανάπτυξη φέρνει περισσότερη απασχόληση, η επιτυχία δηλαδή του κ. Παπαδημητρίου στα καθήκοντά του ήταν προϋπόθεση για την επιτυχία της συζύγου του, αλλά και η βελτίωση των όρων απασχόλησης θα προσέλκυε περισσότερες επενδύσεις.

Αλλά η συγκεκριμένη πολιτική ήταν οικεία σε αυτό το σαλόνι. Διότι θα είχε συζητηθεί πολλές φορές η μελέτη «Προγράμματα άμεσης δημιουργίας θέσεων εργασίας σε συνθήκες κρίσης στην Ελλάδα», η οποία είχε κυκλοφορήσει τον Φεβρουάριο του 2013 από το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ (ΙΝΕ ΓΣΕΕ) με την υπογραφή και των δύο συζύγων.

H υπουργική συγκατοίκηση κράτησε 16 μήνες, αλλά δεν απέδωσε ούτε επενδύσεις, ούτε καν την εφαρμογή της μελέτης, η οποία υποστήριζε ότι «η ορθή υλοποίηση προγραμμάτων άμεσης δημιουργίας θέσεων εργασίας θα συμβάλει στην αντιμετώπιση της ύφεσης και στη ριζική μείωση της ανεργίας, σταθεροποιώντας την οικονομική και κοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα και δημιουργώντας πολλαπλά οφέλη για τους εργαζομένους και τις τοπικές κοινωνίες».

Ως υπουργός, ο κ. Παπαδημητρίου προσπάθησε, αλλά τα ταξίδια του στις ΗΠΑ, στην Αυστραλία και σε άλλες χώρες δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα, ενώ η κ. Αντωνοπούλου, μετά τη λήξη της δικής της υπουργικής θητείας, επανήλθε στις συνήθεις ακαδημαϊκές της δραστηριότητες με τελευταία, περίπου έναν μήνα μετά την αποπομπή της, σε διεθνή διάσκεψη που οργάνωσε η κυβέρνηση της Μποτσουάνας για την εξάλειψη της φτώχειας με τίτλο «Μην αφήνεις κανέναν πίσω», όπου ήταν ομιλήτρια και σχολιάστρια.

Πάντως αμφότεροι, παρά τις διαρροές και φήμες ότι είναι δυσαρεστημένοι από την αποπομπή, εξακολουθούν να είναι πολιτικά φιλικοί στον ΣΥΡΙΖΑ. Η κ. Αντωνοπούλου φιλοξενήθηκε στην «Αυγή» σε άρθρο με τίτλο «Η οικονομία και ο παραμορφωτικός φακός της πολιτικής», ενώ στο Twitter επισήμανε ότι η ευρωβουλευτής Κ. Κούνεβα με ερώτησή της ζήτησε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να στηρίξει πρόταση που είχε καταθέσει η κ. Αντωνοπούλου όταν ήταν αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας.

Ο κ. Παπαδημητρίου, ο οποίος μετά την παραίτησή του είχε ανακοινώσει ότι θα επιστρέψει στο Ινστιτούτο Λεβί –μάλλον δεν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου–, στο άρθρο του στην «Καθημερινή» στις 15 Απριλίου ήταν μάλλον πολύ φιλικός προς τον πρωθυπουργό. Ή πολύ επικριτικός προς τους αντιπάλους του…

Μετατάξεις

Εκείνο, πάντως, που πρέπει να αποκλειστεί είναι οι ρυθμίσεις περί μετατάξεων να αποφασίστηκαν στο πρωθυπουργικό σαλόνι, καθώς η σύντροφος του πρωθυπουργού:

• • Τον Δεκέμβριο του 2016 έκανε χρήση της δυνατότητας που παρείχε νομοθετική πρόβλεψη του κ. Γαβρόγλου, ως υπουργού Παιδείας, να μπορούν οι αποσπασμένοι σε έναν φορέα να υποβάλλουν αίτηση για μετάταξη σε αυτόν μετά από διετία και όχι πενταετία από την προηγούμενη μετάταξή τους, κι έτσι μετατάχθηκε στο Διοικητικό Προσωπικό του Μετσόβιου Πολυτεχνείου, όπου ήταν αποσπασμένη.
• • Τον Ιούνιο του 2017 έκανε χρήση νομοθετικής πρόβλεψης του κ. Φίλη, ως υπουργού Παιδείας, η οποία έδινε τη δυνατότητα στο Διοικητικό Προσωπικό Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων να μετατάσσεται στο Ειδικό Διδακτικό Προσωπικό, αν έχει τα ανάλογα προσόντα.

Στο μεταξύ, την περίοδο 2015-2107 απέκτησε και διδακτική πείρα ως συμβασιούχος καθηγήτρια στα πανεπιστήμια Δυτικής Μακεδονίας και Θεσσαλίας και θα μπορούσε να μεταταχθεί και στο Διδακτικό Ερευνητικό Προσωπικό, δηλαδή στις βαθμίδες των πανεπιστημιακών δασκάλων, αλλά αντέδρασε το «καθηγητικό κατεστημένο» και η ρύθμιση γι’ αυτές τις μετατάξεις αποσύρθηκε. Κάποιοι λένε προς το παρόν.