Κ.Χρυσόγονος: «Ο ΣΥΡΙΖΑ μετατρέπεται σε κακέκτυπο του αρχηγοκεντρικού ΠΑΣΟΚ»

Την αντίθεσή του στη σύσταση ενός δικαστηρίου που θα αποφασίζει ποια κόμματα είναι κατάλληλα να τεθούν στην κρίση του κυρίαρχου λαού εκφράζει ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο ΑΠΘ και πρώην ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Χρυσόγονος.

Ο κ. Χρυσόγονος πιστεύει ότι στον χώρο της κεντροαριστεράς «χρειάζεται κάτι νέο, καθ’ υπέρβαση των παραδοσιακών στερεοτύπων», αλλά διευκρινίζει ότι «η ελληνική κοινωνία δεν είναι ακόμα έτοιμη να το παραγάγει».

Παράλληλα, ο πρώην ευρωβουλευτής αντιμετωπίζει κάποιες από τις κυβερνητικές συνεργασίες με πρόσωπα από την κεντροαριστερά ως «βιοποριστική δραστηριότητα», διευκρινίζοντας ότι ο ίδιος δεν ψάχνει για ρόλους, και επισφραγίζει την αποστασιοποίησή του από την ενεργό πολιτική λέγοντας ότι έχει επιστρέψει στην ενεργό δικηγορία και στην ακαδημαϊκή σταδιοδρομία και δεν σκέφτεται κάτι άλλο.

Μετά την όλη δικαστική διαδικασία, θα ήσασταν θετικός στο να εξεταστεί το ενδεχόμενο ελέγχων για να διαπιστωθεί η συμβατότητα των κομμάτων που συμμετέχουν στις εκλογές με την εύρυθμη λειτουργία του πολιτεύματος;

Διαδικασία απαγόρευσης πολιτικών κομμάτων με δικαστική απόφαση δεν προβλέπεται στο ελληνικό Σύνταγμα, σε αντίθεση π.χ. προς το γερμανικό και άλλα. Η πάγια άποψή μου για το θέμα, εκφρασμένη σε ανύποπτο χρόνο (βλ. Κ. Χρυσόγονου, Συνταγματικό Δίκαιο α΄ έκδ. 2003, β΄ έκδ. 2014, σ. 268-269), είναι ότι η νομοθετική καθιέρωση τέτοιας διαδικασίας δεν συνάδει προς το άρθρο 29 παρ. 1 του Συντάγματος. Το ζητούμενο δεν είναι να αποκτήσει η δημοκρατία κηδεμόνα, δηλαδή ένα δικαστήριο που θα αποφασίζει ποια κόμματα είναι κατάλληλα να τεθούν στην κρίση του κυρίαρχου λαού και ποια όχι. Το ζητούμενο είναι ο λαός αυτός να αποκτήσει το στοιχειώδες πολιτικό αισθητήριο, ώστε να μπορεί ο ίδιος με την ψήφο του να αποδοκιμάσει και να καταδικάσει στο πολιτικό περιθώριο εγκληματικές ιδεολογίες, όπως ο φασισμός και ο ναζισμός. Και ο τρόπος να επιτευχθεί κάτι τέτοιο είναι η επαρκής ενημέρωση, η οποία πρέπει να παρέχεται από τη μέση εκπαίδευση, με την ενίσχυση του ρόλου και της ύλης του μαθήματος της πολιτειακής παιδείας ή αγωγής του πολίτη.

Σας ενοχλεί η καταγγελία των δύο άκρων που κάνει η κυβέρνηση και άλλες πολιτικές δυνάμεις;

Γενικά πρέπει να αποφεύγεται η εξομοίωση ανόμοιων μεταξύ τους καταστάσεων και φαινομένων και να πέσουν οι τόνοι της πολιτικής αντιπαράθεσης απ’ όλες τις πλευρές. Η χώρα αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα, τόσο σε βραχυπρόθεσμο όσο και σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Χρειαζόμαστε ψύχραιμη συζήτηση για την αντιμετώπισή τους και όχι διχαστικές κραυγές.

Έχει λεχθεί επανειλημμένα ότι δεν δικάζονται ιδεολογίες αλλά πράξεις. Μπορούν οι φορείς μιας ακραίας ιδεολογίας να την εφαρμόσουν χωρίς βιαιότητα στις πράξεις;

Πολλές φορές ανάμεσα στα λόγια και τις πράξεις των πολιτικών υπάρχει μεγάλη απόσταση. Σε κάθε περίπτωση, το ποινικό δίκαιο σε ένα λειτουργικό συνταγματικό κράτος αποσκοπεί παγίως στην τιμώρηση των πράξεων και όχι του φρονήματος.

Συμμερίζεστε την άποψη ότι τις παρελκόμενες ποινές σε απαξιωτικά εγκλήματα πρέπει να ρυθμίζει η εκλογική νομοθεσία; Δεν αποκτά πολιτικά φίλτρα μια δικαστική απόφαση;

Αυτό είναι ένα ζήτημα που πρέπει να εξεταστεί με την απαιτούμενη σοβαρότητα και ύστερα από διάλογο μεταξύ των κοινοβουλευτικών κομμάτων. Ούτως ή άλλως, όμως, δεν έχει άμεσο αντίκρισμα, αφού από τα άρθρα 51 παρ. 3 και 55 παρ. 1 του Συντάγματος προκύπτει ότι η μη εκλογιμότητα οποιουδήποτε προσώπου προϋποθέτει αμετάκλητη ποινική καταδίκη και κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να υπάρξει για τους πρόσφατα καταδικασθέντες πρωτοδίκως νεοναζιστές παρά μόνο ύστερα από την πάροδο αρκετών ακόμη ετών.

Ο πολιτικός κυνισμός του ΣΥΡΙΖΑ, όπως τον γνωρίσατε, είναι αρκετός για να καταστήσει βάσιμες τις καταγγελίες Κοντονή για την υπόγεια εύνοια του ΣΥΡΙΖΑ στη Χρυσή Αυγή;

Δεν έχω αντιληφθεί τέτοια εύνοια, υπόγεια ή υπέργεια, ούτε από τον ΣΥΡΙΖΑ ούτε από κανένα άλλο κόμμα προς τη Χρυσή Αυγή. Η πολιτική απομόνωση της τελευταίας είναι εξάλλου εμφανής και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου καμία από τις πολυάριθμες κοινοβουλευτικές ομάδες δεν δέχτηκε να εντάξει τους νεοναζιστές στους κόλπους της.

Υπάρχει πολιτικός χώρος ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και το Κίνημα Αλλαγής ή είναι υποχρεωτική η λειτουργική συνεργασία των δύο χώρων;

Ο ΣΥΡΙΖΑ μετατρέπεται ολοένα και περισσότερο σε ένα κακέκτυπο του παλιού αρχηγοκεντρικού ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του 1980, ενώ το ΚΙΝΑΛ παραμένει εγκλωβισμένο στις παθογένειες του παρελθόντος και σε ένα πολύ στενό εκλογικό ακροατήριο. Χρειάζεται κάτι νέο, καθ’ υπέρβαση των παραδοσιακών στερεοτύπων, αλλά η ελληνική κοινωνία δεν είναι ακόμα έτοιμη να το παραγάγει.

Εξετάζετε το ενδεχόμενο τα ανοίγματα Μητσοτάκη σε πρόσωπα από την κεντροαριστερά να δημιουργήσουν ένα νέο πολιτικό τοπίο; Θα σας αφορούσε αυτό;

Ποτέ δεν αντιμετώπισα την πολιτική ως βιοποριστική δραστηριότητα, ώστε να ψάχνω για ρόλους. Ο λόγος της εισόδου μου σε αυτή για πρώτη φορά σε ηλικία 53 ετών, το 2014, ήταν ότι εκτίμησα πως θα μπορούσα να συμβάλω για μία πενταετία ως ευρωβουλευτής στην ανάδειξη των δεινών που υφίστατο η ελληνική κοινωνία και στην ενίσχυση των αισθημάτων αλληλεγγύης των Ευρωπαίων εταίρων απέναντί μας. Τώρα έχω επιστρέψει στην ενεργό δικηγορία και στην ακαδημαϊκή μου σταδιοδρομία και δεν σκέφτομαι κάτι άλλο.