Δημήτρης Κανέλλος: «Πηγή έμπνευσης για έναν καλλιτέχνη είναι η ζωή και τα βιώματα του λαού»

Ο Δημήτρης Κανέλλος μάς μιλάει για την τρίτη του προσωπική δισκογραφική δουλειά, με τίτλο «Όσα Ονειρευτήκαμε», και για το πώς περνάει τις ώρες του στην καραντίνα.

Δημήτρη, πες μας λίγα λόγια για σένα. Πού γεννήθηκες και μεγάλωσες και πώς ήταν τα παιδικά σου χρόνια;

Αρχικά, σας ευχαριστώ για τη συνέντευξη. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Νίκαια του Πειραιά. Είμαι το τρίτο και τελευταίο στη σειρά παιδί από τα τρία αγόρια που είμαστε σύνολο και ο μόνος στην οικογένεια που ασχολήθηκε τελικά με τη μουσική. Τα παιδικά μου χρόνια ήταν γενικά δύσκολα οικονομικά, γιατί δούλευε μόνο ο πατέρας μας, μια και η μάνα ήταν στο σπίτι για να μας μεγαλώσει. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα από μικρή ηλικία εγώ και τα αδέρφια μου, παράλληλα με το σχολείο μας (στις αργίες λόγου χάρη), να πηγαίνουμε μαζί με τον πατέρα στην οικοδομή για να τον βοηθήσουμε. Αν και περάσαμε δύσκολα, είχαμε πολλή αγάπη από τους γονείς μας και είμαστε αληθινά τυχεροί σε αυτό.

Στους παράξενους καιρούς που ζούμε, με τον εγκλεισμό λόγω κορονοϊού, τι είναι αυτό που σε προβληματίζει περισσότερο;

Αυτό που με προβληματίζει, αλλά πολλές φορές με εξεγείρει κιόλας, είναι πώς κατάφεραν όλες ανελλιπώς και διαχρονικά οι κυβερνήσεις να απαξιώσουν με τη χρόνια υποχρηματοδότηση το εθνικό σύστημα υγείας. Οι γιατροί, αλλά και όλο το προσωπικό των νοσοκομείων, υπερβαίνουν πραγματικά τον εαυτό τους για να στηρίξουν τους ασθενείς.

Ένα είναι αυτό. Το άλλο, το οποίο είναι εξίσου σημαντικό και επίκαιρο και πρέπει άμεσα να παρθούν μέτρα, είναι η στήριξη πολλών καλλιτεχνών(και άλλων οικονομικά αδύναμων πολιτών) που αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα, και είναι πραγματικά στα πρόθυρα της εξαθλίωσης, έστω με αυτό το μικρό επίδομα των 800 ευρώ. Άνθρωποι που όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα μας διασκέδαζαν με το ταλέντο τους και την αγάπη για την τέχνη τους τώρα είναι κυριολεκτικά πεταμένοι από το κράτος. Είναι αληθινά κρίμα.

Σε έχει ρίξει ψυχολογικά η καραντίνα; Πώς τη διαχειρίζεσαι;

Νομίζω ότι τη διαχειρίζομαι (για την ώρα τουλάχιστον) όσο μπορώ πιο εποικοδομητικά. Κάνω πράγματα που δεν μπορούσα να κάνω πριν. Γυμνάζομαι, ακούω και παίζω μουσική, διαβάζω βιβλία, βλέπω ταινίες, συνομιλώ με φίλους μέσα από τα διαδικτυακά μέσα κ.λπ. Δυστυχώς, πολλοί συνάνθρωποί μας δεν μπορούν όλον αυτόν τον εγκλεισμό να τον διαχειριστούν(κυρίως για οικονομικούς λόγους) και παρουσιάζουν έντονα συμπτώματα κατάθλιψης. Πρέπει όσοι καταφέρνουμε να το διαχειριστούμε όλο αυτό κάπως καλύτερα να έχουμε επαφή και με τους άλλους ανθρώπους, προκειμένου, αν χρειαστούν τη στήριξή μας, να τους την προσφέρουμε. Μένουμε μεν σπίτι, αλλά παράλληλα μένουμε ενωμένοι και δυνατοί.

Πες μας λίγα λόγια για την τελευταία σου δισκογραφική δουλειά, που κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό από τη Minos EMI.

Είναι μια δουλειά που αποτελείται από δέκα στο σύνολο τραγούδια, σε ποίηση του Άλκη Αλκαίου(εκτός από ένα, που είναι σε στίχους του αδερφού του Άλκη Αλκαίου, του Γρηγόρη Λιάρου) και σε μουσικές των Θάνου Μικρούτσικου, Μίλτου Πασχαλίδη, Θύμιου Παπαδόπουλου και Μανόλη Ανδρουλιδάκη. Την επιμέλεια παραγωγής και την ενορχήστρωση τις έκανε ο εξαιρετικός Θύμιος Παπαδόπουλος, ενώ οι ηχογραφήσεις, η μίξη και το master των τραγουδιών έγιναν από τον Σωτήρη Παπαδόπουλο στο στούντιο «Στέντορ».

Μια πολύ τιμητική για μένα δισκογραφική δουλειά, για πολλούς και διάφορους λόγους. Κατ’ αρχάς, η συνεργασία μου επί σκηνής, αλλά και δισκογραφικά, με τον Θάνο Μικρούτσικο. Είναι αληθινά μια παρακαταθήκη που θα την κουβαλάω χρόνια. Η εξίσου σημαντική για μένα στιγμή να τραγουδήσω τραγούδια σε ποίηση Άλκη Αλκαίου, που αληθινά ήταν ένα όνειρο ζωής. Συνεργάστηκα με εξίσου αγαπημένους δημιουργούς σε αυτή τη δισκογραφική δουλειά, όπως είναι ο Μίλτος Πασχαλίδης, ο Θύμιος Παπαδόπουλος και ο Μανόλης Ανδρουλιδάκης. Όλοι οι συντελεστές αυτού του μουσικού αποτελέσματος είναι πολύ αγαπημένοι και τους χρωστάω αληθινά πολλά για τη στήριξή τους. Σημαντική εξίσου είναι και η συνεργασία μου αυτή τη στιγμή με τη Minos EMI, την οποία και ευχαριστώ για τη μουσική αγκαλιά που μου πρόσφερε.

Συνοψίζοντας, είμαι πολύ περήφανος γι’ αυτή τη δουλειά, όπως επίσης με γεμίζει με ευθύνες για τις μελλοντικές καλλιτεχνικές μου κινήσεις.

Αν σου λέγαμε να κατατάξεις σε έναν χώρο τον εαυτό σου ως τραγουδιστή, ποιος θα ήταν αυτός;

Με βάση τη μέχρι τώρα εμπειρία μου, και όσο είναι εφικτό να κρίνω εγώ αντικειμενικά τον εαυτό μου, θα έλεγα πως είμαι λαϊκός τραγουδιστής. Το ίδιο είχε πει και ο Θάνος Μικρούτσικος για μένα, όταν συζητούσαμε για τραγούδια. Είμαι ένας τραγουδιστής με τη συγκεκριμένη χροιά και φωνή, αλλά πάνω απ’ όλα είμαι λαϊκός (εκτός της καταγωγής μου και του τρόπου που μεγάλωσα και ανατράφηκα), επειδή με προβληματίζουν, κινητοποιούμαι, ζω μέσα σε αυτά και κυρίως με αφορά η επίλυση των προβλημάτων του απλού κόσμου. Κακά τα ψέματα, πηγή έμπνευσης για έναν καλλιτέχνη ήταν, είναι και θα είναι η ζωή και τα βιώματα του λαού μέσα στον οποίο γεννήθηκε και μεγάλωσε.

Πες μας δυο λόγια για τα μελλοντικά σου σχέδια και μια ευχή στον κόσμο της «Free Sunday».

Όταν η ιατρική επιστήμη μάς το επιτρέψει (έχοντας απαραίτητα ανακαλύψει κάποιο φάρμακο για τον κορονοϊό), θα κάνω σίγουρα εμφανίσεις, για να επικοινωνήσω στον κόσμο και την τελευταία μου δισκογραφική δουλειά.

Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου σε όλο τον κόσμο που ταλαιπωρείται τόσο καιρό από αυτή την πανδημία να έχει την υγεία του και όσο μπορεί να μένει σπίτι του, για να προστατέψει τον εαυτό του αλλά και τους άλλους. Να μην το βάζει κάτω, ενώ είναι καιρός να απαιτήσει ένα αξιοπρεπές σύστημα υγείας, που να ανταποκρίνεται στις σημερινές του ανάγκες.

INFO

Το νέο CD του Δημήτρη Κανέλλου κυκλοφορεί ψηφιακά σε όλες τις πλατφόρμες: https://DimitrisKanellos.lnk.to/OsaOnireftikame.