Διαβάσαμε το βιβλίο «Ονειρολόγιο», του Αλέξανδρου Ίσαρη, από τις εκδόσεις Στερέωμα

Μια βουτιά στο ασύνειδο του νου του σπουδαίου καλλιτέχνη, που άπειρες φορές έχει επιβεβαιώσει την καλλιτεχνική του αξία, τόσο στη λογοτεχνία, την ποίηση και την ζωγραφική, όσο και στη μετάφραση, την φωτογραφία , μα και σε αρκετούς ακόμη τομείς της ανθρώπινης δημιουργικότητας.

ΚΡΙΤΙΚΗ-ΣΧΟΛΙΑ

Το «Ονειρολόγιο»… μικροί, απολαυστικοί, περιεκτικοί περίπατοι στο όνειρο, εκεί, που η αιωνιότητα μοιάζει με μια στιγμή και η στιγμή… φέρει χαρακτήρα αιωνιότητας.

Αφήνοντας ο ποιητής, ο συγγραφέας, ο καλλιτέχνης εν γένει, τον εαυτό του απογυμνωμένο και ελεύθερο στον πολυδιάστατο ετούτο τόπο τον άχρονο,έρχεται σε επαφή  με το ασύνειδο, με τις εικόνες εκείνες και τις παραλήψεις, τα αδιέξοδα και τους φόβους, τα πάθη τους έρωτες και τις έριδες,  όλα  αυτά που γνώρισε μα και αυτά που θα επιθυμούσε να γνωρίσει, μα που είναι αδύνατο… γιατί έχουν πια προσπεράσει.

Ο κόσμος του ονείρου, το παθιασμένο και πολυδιάστατο παιδί- γέννημα του Αλέξανδρου Ίσαρη, είναι μια μορφή υπερρεαλιστική, γεμάτη επιθυμίες και ριζωμένα στα πλευρά του περίσσια χέρια, μια Θεά Κάλι, που παίρνει τον αναγνώστη από το χέρι και μαζί του πρωταγωνιστεί σε ένα καθ’ όλα βέβαιο για την εξέλιξη μιας κάποιας εκλογίκευσης, μπαλέτο υπεράριθμων υπερβολών.

Γνωρίσαμε μέσα από την δική του οπτική τον Κάφκα, τον Μούζιλ και τον Καρυωτάκη, περπατήσαμε στην Μονεμβασιά, στην Θεσσαλονίκη και την Φλώρινα, ανταλλάξαμε οφθαλμούς και μέσα από την βαθιά δυναμική της νυχτερινής αγωνίας του μυηθήκαμε σε όνειρα αλλότρια και μοναδικά, μιας και η φύση ενός πολυταξιδεμένου, πολύπειρου και απόλυτα παθιασμένου δημιουργού… είναι ο συντομότερος και πιο ξεχωριστός δρόμος προς ένα νέο, ατιτλοφόρητο καρδιοχτύπι.

Κάποτε, γνωρίσαμε την αδελφή του, τους γονείς, τους θείους, τα ξαδέλφια, τους σημαντικούς καλλιτέχνες που συμπορεύτηκε, που μετάφρασε, που αγάπησε και πίστεψε.

Το όνειρο είναι η Λερναία Ύδρα της ψυχής της αχόρταγης… κι εκεί που παλεύεις να κόψεις το ένα κεφάλι, δυο νέα έρχονται στο φως.

Το όνειρο είναι ένας αξεδιάλυτος της ζωής χάρτης γεμάτος τελείες πολύχρωμες, που στο συγκεκριμένο ετούτο βιβλίο, αν τις ενώσεις σωστά, θα σχηματιστεί το κάποτε χαμογελαστό και κάποτε γεμάτο μεταφυσική-εσωτερική αγωνία πρόσωπο του Αλέξανδρου.

Μεστές και ολοκληρωμένες οι ιστορίες του, ένα μαγικό ταξίδι στην ανάμνηση, στο απίθανο, που ίσως, αν κάποιος τον γνωρίζει καλά… με την δύναμη της αγάπης να μπορέσει να αφουγκραστεί ορθά… και να τον ερμηνεύσει.

Η γλώσσα του ευαίσθητη, τραγουδιστική και ευφάνταστη, συνένοχη, ένοχα μεστή, αποδομεί την λογικοφάνεια και στοιχειοθετεί το παζλ του δικού του κόσμου.

Εισδύοντας λοιπόν κανείς σε αυτόν αντιλαμβάνεται πως η διαφορετικότητα είναι παιδί της εμπειρίας και πως αν θες να βαδίσεις επάνω στα βήματα του μονοπατιού ενός σπουδαίου ταξιδευτή, αρκεί, να ανακαλύψεις την είσοδο… για τα όνειρά του.