Μαρκ Ρουτε: Ο πολιτικός που αντιλαμβάνεται τη στιγμή που οι ιδεολογικές άγκυρες πρέπει να σηκώνονται
Ο Mark Rutte, ο για παραπάνω από δέκα χρόνια Πρωθυπουργός της Ολλανδίας και αρχηγός των Φιλελευθέρων, είναι λοιπόν ο νικητής των πρώτων εθνικών εκλογών στην Ευρώπη εν μέσω πανδημίας.
Ο επικοινωνιακά αδύναμος Rutte είναι πλέον σε τροχιά διεκδίκησης του τίτλου του μακροβιότερου πρωθυπουργού στην Ευρώπη, καθώς η Angela Merkel πορεύεται προς το τέλος της θητείας της τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.
Παρότι η απόφαση αποχώρησης της δεύτερης είναι ειλημμένη από καιρό, τα εκλογικά αποτελέσματα σε δύο κρατίδια της Γερμανίας όπου διεξήχθησαν περιφερειακές εκλογές την περασμένη Κυριακή δείχνουν ότι οι Χριστιανοδημοκράτες της Merkel βρίσκονται σε σαφώς πτωτική πορεία προς όφελος κομμάτων που βρίσκονται στα αριστερά τους (Σοσιαλδημοκράτες, Πράσινοι, Ελεύθεροι Δημοκράτες).
Πώς άραγε τα κατάφεραν οι Φιλελεύθεροι του Rutte εκεί όπου οι Χριστιανοδημοκράτες της Merkel φαίνεται να αποτυγχάνουν;
Η πρώτη σκέψη που περνά από το νου μας ως πιθανή ερμηνεία είναι η διαχείριση της πανδημίας. Οι δύο χώρες εμφανίζουν εξαιρετικά όμοια πορεία στα επιδημιολογικά μεγέθη, με την Ολλανδία μάλιστα να παρουσιάζει ελαφρώς χειρότερους δείκτες θνητότητας και νοσηρότητας σε σύγκριση με τη Γερμανία. Δεν επηρέασε λοιπόν η πανδημία την τύχη του Ολλανδού Πρωθυπουργού παρά τις αντιδράσεις για τα περιοριστικά μέτρα στην κυκλοφορία ή για τις καθυστερήσεις στον εμβολιασμό;
Την επηρέασε, όμως με έναν πιο σύνθετο τρόπο που τελικά ωφέλησε τον Mark Rutte. Η κρίση δημόσιας υγείας και η ύφεση οδήγησαν τους Φιλελεύθερους του Rutte σε μια καθαρή στροφή υπέρ του δημόσιου συστήματος υγείας και υπέρ της μείωσης της φορολογίας για τους μισθωτούς.
Ο Mark Rutte αποδεικνύεται ένας εξαιρετικά προσαρμοστικός πολιτικός. Ένας πολιτικός που αντιλαμβάνεται τη στιγμή που οι ιδεολογικές άγκυρες του παρελθόντος του, όπως η επιμονή στο μικρό κράτος, πρέπει να σηκωθούν.
Το έκανε λίγο καιρό πριν και στο θέμα της Ευρώπης, οπισθοχωρώντας μετά την αποχώρηση της Βρετανίας από την άκαμπτη και σχεδόν αντί-ενωσιακή θέση του απέναντι στις φτωχότερες χώρες του Νότου. Τον προσαρμοστικό εύκολα τον λες και καιροσκόπο, όμως υπό συνθήκες είναι τελικά ο πιο ώριμος.
