Λίγες ώρες πριν στηθούν οι κάλπες και στην Αθήνα, η κυριαρχία Μπακογιάννη δεν έχει προηγούμενο. Και δεν μιλώ για την κυριαρχία του σε ψήφους και ποσοστά που θα λάβει το βράδυ της Κυριακής. Μιλώ για το πολυσχιδές έργο του που αθροιστικά και ποιοτικά ξεπερνά κάθε άλλον δήμαρχο της Αθήνας εδώ και δεκαετίες.
Χαριτολογώντας θα ξεκινήσω από την οδό Πανεπιστημίου, που σύντομα ολοκληρώνεται και θα είναι μακράν ο ωραιότερος δρόμος της πρωτεύουσας. Γιατί ξεκινώ από την Πανεπιστημίου; Γιατί πάνω στην υπέροχη –όπως εξελίσσεται– ανάπλασή της υπήρξε ένα μένος κατά του δημάρχου και στο διαδίκτυο αλλά και στον δημόσιο διάλογο. Και τι δεν ειπώθηκε. Μέχρι που θεωρούσαν ότι οι πρόσθετοι φοίνικες που είχαν μπει προσωρινά για να καταγραφούν οι πιθανές επιπτώσεις στο κυκλοφοριακό ήταν... μόνιμες.
Με την αποπεράτωση της Πανεπιστημίου, ο κ. Μπακογιάννης θα έχει συντρίψει κάθε κακότητα που βίωσε. Δεν θα χρειαστεί να πει τίποτε. Θα αρκούν οι εικόνες ενός πρώην παρηκμασμένου και αισθητικά αδιάφορου δρόμου που πλέον θα είναι σύγχρονος, με μεγάλα πεζοδρόμια, πεντακάθαρος, γεμάτος πράσινο και ψηλά δέντρα. Όπως είπα, μακράν ο ωραιότερος δρόμος στην Αθήνα.
Αλλά το έργο Μπακογιάννη δεν μπορεί πια να συγκριθεί με κανένα έργο προηγούμενου δήμαρχου. Η ανάπλαση του Βοτανικού και της Λεωφόρου Αλεξάνδρας (με υπόγειο πάρκινγκ) είναι η μεγαλύτερη που έγινε στην Αθήνα εδώ και 70 χρόνια. Θα αλλάξει όλο το κέντρο της πόλης θεαματικά. Αυτός το «ξεκλείδωσε». Η Ομόνοια, που ήταν γιαπί και δημόσιο αποχωρητήριο, αποκαταστάθηκε σε έξι μόλις μήνες με έξοδα χορηγίας.
Το Θέατρο Λυκαβηττού άνοιξε και πάλι μετά από 15 χρόνια. Μετά από... 30 χρόνια ασφαλτοστρώθηκαν δρόμοι (ακόμη και κεντρικοί όπως η Χαριλάου Τρικούπη). Ποτέ η Αθήνα δεν ήταν τόσο καθαρή. Ένα σύγχρονο κτίριο στη διάθεση των αστέγων. Πλέον στους δρόμους είναι μόνο όσοι το επιθυμούν. Ακόμα και ιατρείο για ναρκομανείς που κάνουν τη δόση τους προστατευμένα.
Η απαρίθμηση των έργων Μπακογιάννη είναι μακρά (ένα ακόμη παράδειγμα ο σύγχρονος φωτισμός που ενημερώνει αυτομάτως όπου υπάρχει βλάβη) και δεν μπορεί να αγνοηθεί, ούτε να κρυφτεί.
Όπως έχω ξαναγράψει, ο Μπακογιάννης είναι ένα δημόσιο πρόσωπο που έχει έρθει από το μέλλον και καταφέρνει να περιορίζει τη γραφειοκρατία και τη συνήθη ελληνική αναβλητικότητα στη χώρα με τρεις τρόπους: Συνεργασία με όλους, εργαζόμενοι που τον πιστεύουν και τον ακολουθούν και, τέλος, ένα μοναδικό ταλέντο στο να ενεργεί γρήγορα, έχοντας έτοιμες λύσεις σε ό,τι πρέπει να γίνει.
Η μικροψυχία στο διαδίκτυο και αλλού υπάρχει ακόμη, αλλά ευτυχώς θα υπάρχει και η Πανεπιστημίου, να τους εκθέτει. Μπορεί να κάνουν ότι δεν βλέπουν τίποτε από τα σπουδαία αυτού του δημάρχου, αλλά στην Πανεπιστημίου, που καθύβριζαν, δεν θα μπορούν να κρυφτούν.
