Ταβλιστής σε δυο σκακιέρες - Free Sunday
Ταβλιστής σε δυο σκακιέρες

Ταβλιστής σε δυο σκακιέρες

Προσαρμοζόμενος στις ανάγκες του τελευταίου ρόλου του, αυτή την εποχή ο Αλέξης Τσίπρας κυκλοφορεί ως ο Υπεύθυνος Ηγέτης, που γνωρίζει ποιο είναι το εθνικά συμφέρον και θα το πραγματοποιήσει ανεξαρτήτως πολιτικού κόστους. Και είναι και μεγάλος σκακιστής.

ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΞΕΡΩ ΣΚΑΚΙ.

Είναι ξεκάθαρο,

Η σκακιστική παρτίδα με αντίπαλο τον Ζάεφ είχε μια αναμφισβήτητη επιτυχία.

Όσο κι αν το «Βόρεια» ήταν πιθανότατα η χειρότερη επιλογή ως γεωγραφικός προσδιορισμός, λόγω των συνειρμών που φέρνει σε χωρισμένα έθνη: Βόρεια Ιρλανδία, Βόρεια Κορέα, Βόρειο Βιετνάμ παλιότερα.

Επιπλέον, πρόκειται για μία (καταρχήν) συμφωνία που αφήνει πολλά σημαντικότατα θέματα αδιευκρίνιστα, όπως τα εμπορικά σήματα ή τα θέματα διδασκαλίας της Ιστορίας στα σχολεία και στις δύο χώρες που θα εξεταστούν μελλοντικά από επιτροπές εμπειρογνωμόνων των δύο χωρών.

Ακόμη περισσότερο, η Ελλάδα παραδίδει τα διαπραγματευτικά της όπλα (έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με Ε.Ε. και -πιθανότατα μη αναστρέψιμη- είσοδος στο ΝΑΤΟ) και δημιουργεί τετελεσμένα χωρίς την έγκριση της ελληνικής Βουλής και χωρίς να πάρει αντίστοιχης βαρύτητας παραχωρήσεις: ο πυρήνας του «Μακεδονικού» αλυτρωτισμού παραμένει αναλλοίωτος. 

Πρακτικά, παίρνοντας γλώσσα και ιθαγένεια «μακεδονική» παίρνουν και την μακεδονική εθνότητα.

Άλλωστε στις ταυτότητες και στα διαβατήρια αναφέρεται η ιθαγένεια, όχι η εθνότητα.

Το σημαντικό είναι βέβαια να μην αφήνουμε τα όποια εμπόδια να μας καταβάλουν.

Προφανώς. Ένα ένα θα υπερπηδιστούν όλα τα εμπόδια, έχουμε να πάμε και διακοπές άλλωστε.

Εντάξει, δεν χρειάζεται να πολυαγχωνόμαστε όσο υπάρχει ο σύγχρονος Ακρίτας, ο Πάνος ο Καμμένος.

Και μπράβο σου.

Ή αλλιώς,

Το πιθανότερο πάντως είναι πως αν προλάβει και έρθει στη συγκεκριμένη σύνθεση της Βουλής η συμφωνία θα εγκριθεί χωρίς να χρειαστεί ο Καμμένος να… λερώσει τα χέρια του. Όχι ότι θα παίζει και μεγάλο ρόλο βέβαια, εφόσον οι εξελίξεις θα έχουν δρομολογηθεί με τις υπογραφές που θα μπουν από τον υπουργό Εξωτερικών και τoν πρωθυπουργό.

Και μιας που αναφέρθηκε ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας θα πρέπει να διορθωθεί και μια ιστορική αδικία στο πρόσωπό του, η οποία ήρθε στην επιφάνεια μετά την απάντηση του πρωθυπουργού στη συνέντευξή του στην ΕΡΤ για τη συμφωνία με την ΠΓΔΜ. Όταν ρωτήθηκε αν γνωρίζει ότι πολλοί Έλληνες θεωρούν ότι δίνουμε Βόρεια Μακεδονία για να πάρουμε χρέος, ο πρωθυπουργός απάντησε:

Το μυαλό των περισσότερων πήγε στον Πάνο Καμμένο, ένθερμο θιασώτη της θεωρίας των αεροψεκασμών. Όμως δεν ήταν ο νυν υπουργός Άμυνας εκείνος ο οποίος επισημοποίησε την θεωρία συνωμοσίας στην οποία, βάσει δημοσκόπησης, πιστεύει το ένα τρίτο των Ελλήνων. Ήταν ο νυν αναπληρωτής του, ο Φώτης Κουβέλης, που το 2007 είχε καταθέσει ερώτηση στη Βουλή προς τους υπουργούς Μεταφορών και Επικοινωνιών, ΠΕΧΩΔΕ, Εθνικής Άμυνας, Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, με θέμα «Αεροψεκασμοί πάνω από την Αθήνα».

Σε άλλα νέα,

Κάποιοι πάντως μπορεί να αποδειχτούν τυχεροί μετά τις τελευταίες εξελίξεις και να γλιτώσουν τους νέους φόρους.

Γιατί όχι, δεν είμαστε όλοι ίσα κι όμοια άλλωστε.

Να για παράδειγμα κάποιοι αναρχικοί επιτέθηκαν στα γραφεία της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης στην Αθήνα σε συμπαράσταση στον Κουφοντίνα. Ακολούθησε ένα tweet της Αμερικανικής Πρεσβείας, που ζήτησε την ενεργοποίηση των ελληνικών Αρχών και την σύλληψη των δραστών.

Όπως και έγινε σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Ως γνωστόν όμως η κυβέρνηση για κάθε μέτρο που παίρνει φέρνει και ένα αντίμετρο.

Οπότε απομένει να δούμε το αντίμετρο και για τις νέες συλλήψεις αντιεξουσιαστών που έγιναν.

Ίσως ένα κατάλληλο αντίμετρο να είναι η θέσπιση ενός σχετικού επιδόματος για τους υπαλλήλους της Βουλής ώστε να αντιμετωπίσει ο 37χρονος αντιεξουσιαστής υπάλληλος της εξουσίας τη δύσκολη κατάσταση στην οποία βρέθηκε μετά τη σύλληψή του.

Σε μία ακόμη παραδοξότητα, ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής Μπαρμπαρούσης έκανε μια αναμενόμενα ψύχραιμη τοποθέτηση από το βήμα της Βουλής, καλώντας σε πραξικόπημα. Να αναλάβει δράση ο στρατός, να συλλάβει Τσίπρα, Παυλόπουλο, Καμμένο και όποιον άλλο και στη συνέχεια «τα κεφάλια τους στις Πρέσπες», δεχόμενος το χειροκρότημα των ομοϊδεατών του.

 Ακολούθησε αυτό.

Η συνέχεια ήταν η απολύτως αναμενόμενη.

Σε κάθε περίπτωση,