Μάθε παιδί μου γράμματα - Free Sunday
Μάθε παιδί μου γράμματα

Μάθε παιδί μου γράμματα

Μάθε παιδί μου γράμματα

«Ο Σύλλογος διδασκόντων κάθε σχολικής μονάδας, κατά την έναρξη κάθε σχολικού έτους, συνέρχεται και προγραμματίζει το εκπαιδευτικό έργο για το τρέχον σχολικό έτος, λαμβάνοντας υπόψη την έκθεση αποτίμησης του προηγούμενου σχολικού έτους, καθώς και τις απόψεις του σχολικού συμβουλίου για θέματα που εντάσσονται στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του, το οποίο οφείλει να έχει προηγουμένως συγκληθεί για αυτόν τον λόγο.

Ο Σύλλογος διδασκόντων, σε τακτικές συνεδριάσεις στη διάρκεια του σχολικού έτους, συζητά διεξοδικά για την πορεία του αρχικού προγραμματισμού και προβαίνει, αν κρίνει αναγκαίο, σε ανασχεδιασμό ή σε απαιτούμενες διορθωτικές κινήσεις

Στο τέλος κάθε σχολικού έτους, ο Σύλλογος διδασκόντων, λαμβάνοντας υπόψη τις απόψεις του σχολικού συμβουλίου για θέματα που εντάσσονται στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του, το οποίο οφείλει προηγουμένως να έχει συγκληθεί για αυτό τον λόγο, προβαίνει σε αποτίμηση της υλοποίησης του προγραμματισμού και συντάσσει σχετική έκθεση ως προς τα εξής: την επίτευξη των στόχων, τις δυσκολίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίστηκαν, τις προτάσεις βελτίωσης για το επόμενο σχολικό έτος».

Τα παραπάνω αποτελούν ακριβή αντιγραφή από τον νόμο 4547/2018, όπως ψηφίστηκε τότε, με υπουργό τον κ. Κ. Γαβρόγλου. Ήταν ο νόμος για την αξιολόγηση στην εκπαίδευση, με τον οποίο δεν διαφώνησε κανείς.

Το σχολικό συμβούλιο, για το οποίο γίνεται λόγος, αποτελείται από τον σύλλογο διδασκόντων, τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του συλλόγου γονέων και έναν εκπρόσωπο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Στα γυμνάσια και λύκεια συμμετέχουν και τρεις μαθητές, που ορίζονται από το Δεκαπενταμελές.

Μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι δεν πρόκειται, ουσιαστικά, για θέσπιση πλήρους διαδικασίας αξιολόγησης. Με τα έως τώρα δεδομένα, το εκπαιδευτικό έργο καθορίζεται δεσμευτικά από το υπουργείο και, όπως είναι διατυπωμένος ο νόμος, πρακτικά ελέγχει κυρίως τον βαθμό συμμόρφωσης προς τις οδηγίες άνωθεν.

Μέσα από τον «προγραμματισμό του εκπαιδευτικού έργου» και την αποτίμησή του στη συνέχεια, θα μπορούσαν να τεθούν ζητήματα που αφορούν την ποσότητα και την ποιότητα των υποδομών, την ποσότητα και την ποιότητα του εκπαιδευτικού υλικού, τον αριθμό και την ποιότητα των διδασκόντων, την ποσότητα και την ποιότητα της διδακτέας ύλης, τη διαρροή μαθητών, τις σχέσεις του σχολείου με τις οικογένειες και την κοινωνία, τη συμμετοχή του σχολείου σε κοινωνικές δράσεις, τις σχέσεις της μονάδας με την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Υπό τον όρο ότι ο συμμετέχων στη διαδικασία θα ήταν πολύ, μα πολύ επιμελής και πρόθυμος.

Σημαντικό να σημειωθεί ότι η ρύθμιση δεν προβλέπει σαφή χρονοδιαγράμματα δράσης. Προβλέπει επίσης ότι οι απολογισμοί, αφού περάσουν και κωδικοποιηθούν από ενδιάμεσα όργανα, καταλήγουν στο υπουργείο ως συμβουλευτικά κείμενα αυτών.

Η παρούσα κυβέρνηση τροποποίησε τον νόμο το καλοκαίρι του περασμένου έτους (ν. 4692/12-6-2020). Τις παραπάνω ρυθμίσεις, ουσιαστικά δεν τις άλλαξε, αλλά όρισε ως προθεσμία ολοκλήρωσης «του προγραμματισμού» την 10η Οκτωβρίου κάθε έτους και προέβλεψε ότι ο προγραμματισμός πρέπει να περιλαμβάνει «σχεδιασμό συλλογικών δράσεων και ερευνητικών διαδικασιών και καθορισμό του τρόπου υλοποίησης των προβλέψεων του προγραμματισμού».

Προσέθεσε επίσης δύο ακόμη άρθρα στον νόμο. Το ένα αφορά στην «Αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων ως προς το εκπαιδευτικό έργο τους» και προβλέπει την αξιολόγηση από τον σύλλογο διδασκόντων της μονάδας «ως διοικητικής και ως εκπαιδευτικής δομής». Η αυτοαξιολόγηση γνωστοποιείται ηλεκτρονικά σε όλους τους διδάσκοντες και καταχωρείται σε ειδική ηλεκτρονική εφαρμογή.

Το δεύτερο άρθρο αφορά στην εξωτερική αξιολόγηση των σχολικών μονάδων, η οποία προβλέπεται ότι θα γίνεται από τους Συντονιστές Εκπαιδευτικού Έργου (κάτι σαν τους παλιούς Σχολικούς Συμβούλους), τα Περιφερειακά Κέντρα Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού (ΠΕ.Κ.Ε.Σ.) τα οποία συντάσσουν συνολική έκθεση για την περιφέρειά τους και την Αρχή Διασφάλισης Ποιότητας στη Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (Α.ΔΙ.Π.Π.Δ.Ε.), η οποία συντάσσει έκθεση. Το ίδιο πράττει παράλληλα και το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (Ι.Ε.Π.). Από κοινού τα δύο τελευταία όργανα εισηγούνται στο Υπουργείο Παιδείας.

Παρότι στον πυρήνα της, η «νομοθεσία Κεραμέως» δεν διαφέρει από τη «νομοθεσία Γαβρόγλου», η αξιολόγηση, που μοιάζει με αξιολόγηση αλλά δεν είναι και τόσο αξιολόγηση, ξεσήκωσε αυτή τη φορά θύελλα αντιδράσεων από τους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι κήρυξαν αποχή διαρκείας, ήδη από πέρυσι.

Στις 3 Αυγούστου 2021, η κυβέρνηση πέρασε διάταξη (ν. 4823/2021) με την οποία σε περίπτωση που ο Σύλλογος Διδασκόντων δεν προβεί στις απαιτούμενες ενέργειες, η ευθύνη περνάει στον Διευθυντή, οποίος οφείλει να τις κάνει ο ίδιος.

Απορίας άξιο παραμένει το γιατί η αντίδραση σε ένα τόσο γενικόλογο και εν πολλοίς ευχολογικό νομοθέτημα, είναι τόσο οξεία και διακομματικά ομόθυμη από τους εκπαιδευτικούς.

Ίσως η εξήγηση βρίσκεται στις διατάξεις του τελευταίου αυτού νόμου του φετινού Αυγούστου, ο οποίος προβλέπει αναλυτικές ρυθμίσεις αξιολόγησης των στελεχών αλλά και εκάστου εκπαιδευτικού από την υπηρεσιακή του ιεραρχία, αφού προηγηθεί αυτοαξιολόγηση. Ο φόβος μιας τέτοιας αξιολόγησης, το ξεβόλεμα ενδεχομένως, η έλλειψη εμπιστοσύνης στην ιεραρχία, η οποία εν πολλοίς είναι τοποθετημένη με πολιτικά και με κομματικά κριτήρια, θα δικαιολογούσε τη δυσπιστία. Και ναι, η αξιολόγηση, αν είναι κακή, μπορεί να οδηγήσει μέχρι και σε απόλυση. Όχι άμεσα βέβαια, εδώ είναι Ελλάδα, αλλά μακροπρόθεσμα. Εφόσον ξεκινήσει η διαδικασία αξιολόγησης, η κύρωση ως αποτέλεσμα αυτής, θα γίνει συνείδηση. Είναι θέμα (αρκετά μακρού) χρόνου.

Το πικρό αστείο, βέβαια, είναι ότι παρόμοιες ρυθμίσεις ατομικής αξιολόγησης προέβλεπε και ο νόμος του κ. Γαβρόγλου, αλλά τότε δεν υπήρξε ούτε για αυτές αντίδραση.

Είμαστε υποχρεωμένοι να υποθέσουμε ότι οι ενδιαφερόμενοι έχουν πειστεί πως η παρούσα κυβέρνηση, και η κα Κεραμέως εν προκειμένω, είναι αποφασισμένη να εφαρμόσει τις συγκεκριμένες ρυθμίσεις.

Έτσι, ακούμε ότι η κυβέρνηση θα χτυπήσει τη δημόσια παιδεία, θα ιδιωτικοποιήσει τα δημοτικά, θα τα κάνει όλα εμπόρευμα. Θα κλείσει σχολεία, θα κλείσει τμήματα. Ακόμη και αν όλα αυτά ήταν λογικά, δεν θα δικαιολογούσαν το γιατί θα πρέπει ένας εκπαιδευτικός ή οποιοσδήποτε δημόσιος υπάλληλος να μην αξιολογείται ή αν αξιολογηθεί ως ακατάλληλος θα πρέπει να παραμείνει στη θέση του.

Στο μεταξύ, τα σχολεία μας συνεχίζουν να παράγουν υποψήφιους φοιτητές που θα γίνουν πτυχιούχοι, που θα αναμένουν διορισμό στη δημόσια εκπαίδευση ή στο Δημόσιο και στο ενδιάμεσο θα κάνουν φροντιστήρια σε παιδιά που θα αποφοιτήσουν για να γίνουν φοιτητές, που θα γίνουν πτυχιούχοι, που θα αναμείνουν διορισμό στο Δημόσιο και στο ενδιάμεσο θα κάνουν φροντιστήρια σε παιδιά που...

Μάθε παιδί μου γράμματα.