Σχεδόν πενήντα χρόνια μετά...

Σχεδόν πενήντα χρόνια ...

Διαβάζουμε εδώ και καιρό για τα "πετσωμένα" μέσα τα οποία εμποδίζουν την αντιπολίτευση να ορθώσει το ανάστημα της και να προωθήσει τις ιδέες της στην κοινωνία έναντι της επιθετικής δεξιάς που τα παρασέρνει όλα.

Σύμφωνα με αυτήν την εκδοχή, θύματα αυτής της δεξιάς ήταν όχι μόνο οι αριστερές πολιτικές δυνάμεις αλλά και οι συντηρητικοί κεντρώοι πολιτικοί, καλή ώρα ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο οποίος φέρεται να ηταν από τους πιο ετοιμόλογος που πέρασαν από την ελληνική πολιτική ζωή.

Μια από αυτές τις ιστορίες αφορά τις δύσκολες και δυσερμήνευτες ακόμη εποχές των μέσων της δεκαετίας του 1960, που οι εσωτερικές μερίδες της ετεροκλητης Ένωσης Κέντρου, ήταν σε πόλεμο και ο Παπανδρέου είχε χάσει τον έλεγχο "του μαγαζιού" που θα έλεγε και ο Νίκος ο Παππάς που θα μπορούσε να κάνει doctora στις σχέσεις πολιτικής εξουσίας και μέσων ενημέρωσης .

Τότε, σε μια από αυτές τις φάσεις, ο Παπανδρέου διαπίστωνε ότι έχανε δυνάμεις και προσβάσεις. Ανάμεσα σε αυτές ήταν και η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, από τον εκδότη της οποίας Γιάννη Βελλίδη, ζήτησε εξηγήσεις. Εκείνος του απάντησε κάτι που δεν έχουμε μάθει ποτέ αλλά ακουγόταν καλό αν κρίνουμε από την διατύπωση του πρώην πρωθυπουργού, ο οποίος φέρεται να του είπε ότι στα "προφορικά πάει καλά".

"Στα γραπτά υστερείς" φέρεται να ολοκλήρωσε την φράση του με σαφή αναφορά στην γραμμή της εφημερίδας.

Προφανώς ο πολιτικός δεν ήταν ικανοποιημένος από την γραμμή της εφημερίδας, αλλά του ζητούσε ευθέως να αλλάξει γραμμή.

Χωρίς ενδοιασμούς και υποννουμενα. Προφανώς πιέζοντας το μέσο ενημέρωσης και θεωρώντας υποχρέωση την υποταγή.

Από τότε πέρασαν σχεδόν 60 χρονια. Η κατηγορία των "παραδοσιακών" εκδοτών, που δεν έκαναν άλλες επιχειρηματικές  δουλειές, στην οποία στο σχετικό βιβλίο είχε κατατάξει τον Βελλίδη, ο διευθυντής του γραφείου της Μακεδονίας στην Αθήνα, Χρίστος Χριστοδούλου έχει εκλείψει παντελώς. 

Χθες έφυγε από τον μάταιο τούτο κόσμο και η κόρη του, η επόμενη γενιά των "παραδοσιακών" εκδοτών που κλήθηκε να διαχειριστεί το "προδιαγεγραμμένο" τέλος, την αδυναμία τους να διαχειρίστουν την ισχυροποίηση του μέσου έναντι της πολιτικής εξουσίας, του εκδότη έναντι του πολιτικού.

Η τρυφερή εκδοχή "σχεδόν πενήντα χρόνια βάσανα και διωγμοί" που υπέγραψε ο Ρασούλης τελείωσε.

Η Κατερίνα Βελλιδου απέτυχε διότι δεν προσαρμόστηκε στις νέες συνθήκες, ο Νίκος Παππάς τρέχει στα δικαστήρια διότι δεν κατάλαβε ότι οι όροι είχαν αντιστραφεί.

Η Θεσσαλονίκη στερείται ισχυρών μέσων ενημέρωσης διότι στερείται ισχυρών οικονομικών παραγόντων που να έχουν λογο και διάθεση να επηρεάσουν τις πολιτικές εξελίξεις.

Η προίκα της ιστορίας, εδω και δεκαετίες, όσο μεγάλη κι αν είναι, δεν μπορεί να είναι πια αρκετη.

Καλό της ταξίδι