Αποχαιρετισμός του Γιώργου Κύρτσου στον στενό συνεργάτη και φίλο του, Χρήστο Μάτη

Ο ευρωβουλευτής του Renew Europe, Γ. Κύρτσος, εκφώνησε τον ακόλουθο επικήδειο για τον δημοσιογράφο Χρήστο Μάτη, πολύτιμο συνεργάτη και φίλο του, που έφυγε στα 62 του ύστερα από σκληρή μάχη με τον καρκίνο.

«Σήμερα, οι συνάδελφοι και φίλοι του Χρήστου αισθανόμαστε άσχημα και περίεργα.

Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την είδηση, το γεγονός του θανάτου του, που μας καταπιέζει, ενώ χρόνια διαχειριζόμασταν και σχολιάζαμε τις ειδήσεις που έβγαζε με τα ρεπορτάζ και τις αναλύσεις του.

Εξαιρετικά καλός δημοσιογράφος, είχε το θάρρος της γνώμης του.

Αυτό είναι σπάνιο χάρισμα σε περιόδους αυστηρά ελεγχόμενης –άμεσα ή έμμεσα– δημοσιογραφίας. Έχει μεγάλο κόστος για αυτόν που αρνείται να τυποποιηθεί. Ο Χρήστος το αναλάμβανε ευχαρίστως, και αυτός ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους συνεννοηθήκαμε όταν συναντήθηκαν οι δρόμοι μας.

Η “City Press”

Το 2003-2004 ξεκίνησα το μεγάλο πείραμα του δωρεάν διανεμόμενου Τύπου με τη “City Press”, πρώτα στην Αθήνα και μετά στη Θεσσαλονίκη.

Οργανωτής της εκδοτικής μου προσπάθειας στη Βόρεια Ελλάδα ήταν ο Χρήστος. Ήταν μετά τη Σύνοδο Κορυφής της Θεσσαλονίκης που θα άνοιγε τον δρόμο για τη διεύρυνση στα Δυτικά Βαλκάνια. Μια περίοδος με την οικονομία της Ελλάδας σε πρωταγωνιστικό ρόλο στα Βαλκάνια και γεμάτη προσδοκίες. Όμως η ζωή τα φέρνει αλλιώς.

Η “City Press” δεν τα κατάφερε στη Θεσσαλονίκη γιατί δεν υπήρχε το Μετρό, στο οποίο στηρίζεται η μαζική, χαμηλού κόστους διανομή των δωρεάν εφημερίδων, που ανοίγει τον δρόμο στα μεγάλα διαφημιστικά έσοδα.

Αργότερα, η “City Press” έπεσε θύμα της ελληνικής κρίσης και στην Αθήνα, το 2012-2013.

Ο Χρήστος ήταν καλός συνεργάτης και φίλος, ιδιαίτερα στα δύσκολα.

Μέχρι το τέλος συνέχισε να αρθρογραφεί στη “Free Sunday”, τη δωρεάν διανεμόμενη Σαββατοκυριακάτικη εφημερίδα της Αθήνας. Η εφημερίδα είναι ένα άλλο εκδοτικό δημιούργημά μου, το οποίο ο Χρήστος θεωρούσε ένα από τα δημοσιογραφικά του παιδιά.

Πριν από τα Χριστούγεννα του 2022 δημοσίευσε αναλυτικό κείμενο στη “Free Sunday”, στο οποίο περιέγραφε με μοναδικό τρόπο το πάγωμα του χρόνου σε ό,τι αφορά τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς τα Δυτικά Βαλκάνια και των σχετικών ευκαιριών.

Ο τίτλος του άρθρου ήταν: “Ευρωπαϊκή καχυποψία και αμφιθυμία για τα Δυτικά Βαλκάνια”.

Συμμετέχω στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ήμουν επικεφαλής αποστολής εκλογικής παρατήρησης-αξιολόγησης στο Μαυροβούνιο. Όταν διάβασα την ανάλυση του Χρήστου, διαπίστωσα ότι, παρά την αδυσώπητη πολιορκία της ασθένειας, ήταν επαγγελματικά πάντα μπροστά.

Μεγάλη πορεία

Η δημοσιογραφική πορεία του Χρήστου Μάτη μεγάλη, απλώθηκε σχεδόν σε μια 35ετία. Στο Ράδιο Παρατηρητής, στην ΕΡΤ3, στη “Μακεδονία”, την “Εξουσία”, την Deutsche Welle, το ραδιόφωνο του ΑΝΤ1, στην Εγνατία τηλεόραση. Από το 1993 στο Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων και στον ραδιοφωνικό σταθμό Πρακτορείο 104,9 FM. Πολλές φορές σε θέσεις ευθύνης.

Στα τέλη Απριλίου, λίγες εβδομάδες πριν από τον θάνατό του, δημοσίευσε στη “Μακεδονία” άρθρο με το οποίο εξηγούσε γιατί δεν έπρεπε ο ΣΥΡΙΖΑ να αμφισβητεί δημοσκοπήσεις και δημοσκόπους, αλλά να τις αναλύει προσεκτικά και να βελτιώνεται.

Εντυπωσιάστηκα γιατί μου είχε τηλεφωνήσει για να μου ευχηθεί, στη γιορτή μου 23 Απριλίου, και ήταν φανερό ότι μιλούσε και πονούσε. Ταυτόχρονα, όμως, ήταν φανερό ότι το μυαλό του διατηρούσε τις αναλυτικές του δυνατότητες και ο ίδιος το χαρακτηριστικό χιούμορ και τον αυτοσαρκασμό του. Του το είπα και χάρηκε. Ακόμη και στην τελική ευθεία έδειχνε θάρρος, αντοχή και αξιοπρέπεια.

Έχοντας συνεργαστεί χρόνια με τον Χρήστο, προσυπογράφω την άποψη του δημάρχου Θεσσαλονίκης για αιχμηρή αλλά πάντα εύστοχη πένα και δημοσιογραφική φωνή με διεισδυτικό, δυναμικό λόγο.

Προσφορά στα κοινά

Ο Χρήστος ήταν γέννημα-θρέμμα Θεσσαλονικιός, αγαπούσε την πόλη, ενδιαφερόταν έμπρακτα για την πορεία της. Το 2010 κατέβηκε στις δημοτικές εκλογές, επικεφαλής της παράταξης “Ενεργοί Πολίτες - Οικολογία στην Πράξη”, ενώ το 2014 κατέβηκε με το ψηφοδέλτιο του Σταύρου Καλαφάτη.

Εκτός από τα αυτοδιοικητικά, τον ενδιέφεραν και τα πολιτικά. Ήταν ο άνθρωπος που με βοήθησε αποφασιστικά στη Θεσσαλονίκη, στις δύο επιτυχημένες προεκλογικές εκστρατείες μου για τις ευρωεκλογές, το 2014 και το 2019. Τα τελευταία χρόνια ήταν αποσπασμένος στο ευρωβουλευτικό μου γραφείο, πάντα πιο πολιτικοποιημένος από εμένα, συχνά με άποψη που ήταν διαμετρικά αντίθετη από τη δική μου.

Στάση ζωής

Πέρα από το ανάστημα που είχε στη δημοσιογραφία και ευρύτερα στον δημόσιο βίο, ο Χρήστος συμβόλιζε για εμένα τη χαρά της δημιουργίας και της ζωής.

Μπορούσε να μετατρέψει μια αγχωτική ημέρα με προγραμματισμένες εμφανίσεις στα ΜΜΕ, συναντήσεις με αυτοδιοικητικούς και πολιτικούς παράγοντες, εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών, πολλές μετακινήσεις, σε έναν διαρκή και ευχάριστο διάλογο που θα κατέληγε σε γεύμα ή δείπνο εργασίας. Πάντα ήταν συνεπής και αυστηρός με τον εαυτό του, κάνοντας ό,τι μπορούσε για να αισθανθούν πιο άνετα οι άλλοι.

Τον χαρακτήριζε η φιλική διάθεση και είχε δύναμη επικοινωνίας. Διαπίστωσα από κοντά την αγάπη και την τρυφερότητα για τη σύζυγό του Σμαρώ, επίσης δημοσιογράφο, και την αγάπη και στοργή για τις τρεις κόρες του.

Ο Χρήστος είχε πολλά ακόμη να προσφέρει και εμείς θέλαμε να τον χαρούμε για πολλά χρόνια ακόμη. Η μοίρα όμως δεν δεσμεύεται από τις δυνατότητες και τις επιθυμίες μας. Ο χωρισμός πρόωρος και σκληρός, ιδιαίτερα για τα πιο αγαπημένα του πρόσωπα.

Αφήνει όμως πίσω του μια αξιολάτρευτη οικογένεια, αγαπημένους συγγενείς και φίλους, έργο, δημιουργία, προσφορά, καλό παράδειγμα και θετικές και ευχάριστες αναμνήσεις.

Για όλα αυτά τον ευχαριστούμε.

Τέλος, ας τον τιμήσουμε ακολουθώντας τη θετική προσέγγιση για τη ζωή που είχε, ακόμη και στις πιο δύσκολες συνθήκες».