Σκάσε ή διάλεξε πλευρά
Η αμήχανη στιγμή που κάποιος δεν πείθεται ούτε από τους πονεμένους υπέρμαχους της συμφωνίας με τους πιστωτές ανεξάρτητα από το περιεχόμενό της, ούτε από τους έξαλλους με το «ξεπούλημα» της δημόσιας περιουσίας που προαναγγέλλουν ειδικά δικαστήρια όταν πάρουν την εξουσία.
Αν σου συμβαίνει κάτι τέτοιο, έχεις πρόβλημα. Γιατί είμαστε στην εποχή της μισαλλοδοξίας και των χαρακωμάτων, των απλουστεύσεων και των κάθετων διαιρέσεων, δεν υπάρχει χώρος για αμφιβολίες, αμφιθυμία και μετέωρα διλήμματα.
Στα άκρα
Ο ΣΥΡΙΖΑ καλλιέργησε το διχασμό μέσα από το μνημόνιο/αντιμνημόνιο. Θα το λες κάθε φορά που αναφέρεσαι στις φοβερές επιπτώσεις του διχασμού γιατί διαφορετικά θα θεωρηθείς ύποπτος για στήριξη της κυβέρνησης.
Θα θεωρηθείς έτσι κι αλλιώς αν ψελλίσεις οτιδήποτε επικριτικό για τη στάση της φιλοευρωπαϊκής αντιπολίτευσης, ακόμη και αν αναφερθείς αρνητικά στην απεργία των εφοριακών εναντίον της ανεξαρτητοποίησης της γενικής γραμματείας εσόδων ή στις αντιδράσεις των φαρμακοποιών για την πώληση ΜΣΥΦ στα σούπερ μάρκετ.
Κάθε φορά που μιλάς για διχασμό να αναφέρεσαι στους νεκρούς της Marfin και να υπαινίσσεσαι ότι γι’ αυτούς δεν θρήνησαν οι ΣΥΡΙΖαίοι όσο θρήνησαν για τον Γρηγορόπουλο. Να θυμάσαι τους «Αγανακτισμένους», τα «Δεν πληρώνω», τους «Γερμανοτσολιάδες», να έχεις πρόχειρη τη λίστα με τα πριν και μετά για να αποδείξεις ότι δεν ήταν αυταπάτες αλλά κυνικά ψέματα.
Τα ίδια και τα ίδια
Δεν έχει σημασία που όλοι ξέρουν τι έγινε και τι μας συνέβη, ούτε ότι κάτι προηγήθηκε για να φτάσουμε εδώ. Εσύ θα μιλάς ξανά και ξανά για τη 13η σύνταξη που δεν δόθηκε και όλα τα άλλα γιατί δεν αρκεί να είσαι πρέπει και να φαίνεσαι «αντι-».
Αν νομίζεις πως δεν έχει νόημα να λες διαρκώς τα ίδια και τα ίδια, αν προέχει για σένα η ήττα του λαϊκισμού ως συστημικής ιδιότητας και όχι ως συγκυριακού φαινομένου τότε έχεις πρόβλημα, γιατί δεν πατάς καλά σε μία όχθη και πέφτεις στο νερό που είναι και ρηχό και βρώμικο.
