Με τον τρόπο του Antonin Scalia

Πρέπει να διώκονται όσοι προσβάλλουν τα σύμβολα, τη σημαία, το έθνος ή την πίστη; Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε πέθανε ο Antonin Scalia, κορυφαίος δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Supreme Court) των ΗΠΑ. Σε αμερικανικά έντυπα υπάρχουν εξαιρετικά αφιερώματα που αναφέρονται σε αυτόν, καθώς υπήρξε ένας ευφυής νομικός, που με τις ψήφους του σε μια σειρά από θέματα καθόρισε την πορεία της νομολογίας της Αμερικής. Δεν είμαι νομικός, ούτε θα αποπειραθώ ανάλυση σε ένα αντικείμενο που δεν έχω σπουδάσει. Παρ’ όλα αυτά, θέλω να κάνω μια σύντομη παρατήρηση, γιατί πιστεύω ότι αφορά τη δημοκρατία στη χώρα μας.

Ο Antonin Scalia υπήρξε σφοδρός πολέμιος πολλών νομοθετημάτων στις ΗΠΑ που σήμερα αναγνωρίζονται ως προοδευτικά, όπως το δικαίωμα των γυναικών στις αμβλώσεις ή ο γάμος των ομοφυλοφίλων. Τάχθηκε εναντίον νόμων που περιόριζαν την οπλοκατοχή ή απαγόρευαν την καταδίκη σε θάνατο ανηλίκων ή ατόμων με νοητική υστέρηση.

ΟΜΩΣ, σε μια πολύ ενδιαφέρουσα υπόθεση στο Ανώτατο Δικαστήριο έριξε την καθοριστική ψήφο που κατάργησε ως αντισυνταγματικό νόμο που ψηφίστηκε από την Πολιτεία του Τέξας και απαγόρευε το κάψιμο της σημαίας των ΗΠΑ!

Ο Antonin Scalia, ένας κατά δήλωσή του πιστός καθολικός χριστιανός, ανέφερε σε συνέντευξή του χρόνια μετά την ψήφο του «δεν προβλέπω την εξάπλωση στην Αμερική μιας επιδημίας καψίματος της σημαίας» και δήλωσε την πίστη του στο Αμερικανικό Σύνταγμα, το οποίο ξεκινά με το λεγόμενο 1st Amendment, το άρθρο που προστατεύει απολύτως το δικαίωμα του πολίτη να δηλώνει την άποψή του για οτιδήποτε.

Στην Ελλάδα, τον 21ο αιώνα, και επί κυβερνήσεως Σαμαρά, υποτίθεται φιλοευρωπαϊκής, κινητοποιήθηκε μετά από καταγγελία της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής η Ασφάλεια και η Υπηρεσία Ηλεκτρονικού Εγκλήματος για να συλληφθεί στην Εύβοια ο διαχειριστής μιας σελίδας στο Facebook με τον τίτλο «Μοναχός Παστίτσιος», ο οποίος δεν προσέβαλλε τη μνήμη του μακαριστού μοναχού (αν και θα έπρεπε να έχει το δικαίωμα να το κάνει) αλλά σάρκαζε τους φανατικούς χούλιγκαν που δηλώνουν οπαδοί του, φορτώνοντάς του ό,τι δοξασία και δεισιδαιμονία κουβαλάνε.

Ένα βήμα μακριά από τη σύλληψη του «Παστίτσιου» από τις κρατικές υπηρεσίες ασφαλείας βρίσκεται ο βουλευτής της νεοναζιστικής οργάνωσης Λαγός, που μαζί με ιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδας κατατρομοκράτησε ηθοποιούς και θεατές της παράστασης στο θέατρο Χυτήριο, διότι υποτίθεται ότι προσέβαλλε το πρόσωπο του Χριστού, κατορθώνοντας να τη ματαιώσει (πάλι επί φιλοευρωπαϊκής κυβέρνησης), και αμέσως ένα βήμα βρίσκονται οι δολοφόνοι των σκιτσογράφων του γαλλικού «Charlie Hebdo», που πέρυσι βούλιαξαν στο αίμα τα γραφεία του σατιρικού περιοδικού γιατί κατά τη γνώμη τους προσβλήθηκε ο προφήτης Μωάμεθ.

Η συμμετοχή μας στην προστασία της ελευθερίας της γνώμης και της διατύπωσής της χωρίς φόβο δεν είναι εύκολη υπόθεση, γιατί δεν μπορεί να είναι «αλά καρτ». Δεν μπορεί να είναι δεξιά ή αριστερή. Δεν μπορεί να είναι κατά του «μαύρου» στην ΕΡΤ αλλά υπέρ του «μαύρου» στην ιδιωτική τηλεόραση. Δεν μπορεί να είναι κατά του κατεβάσματος του θεατρικού του Ξηρού αλλά υπέρ του καψίματος του βιβλιοπωλείου του ακροδεξιού Γεωργιάδη. Η προστασία της ελευθερίας της γνώμης δεν μπορεί να περιορίζεται προσχηματικά από τον τάχα σεβασμό σε σύμβολα και συμβολισμούς.

Η συμμετοχή μας στην προστασία της γνώμης αποκτά αξία όταν μαχόμαστε με σθένος να υπερασπιστούμε εκείνον τον λόγο, τον πολιτικό, τον ιστορικό, τον θρησκευτικό, που πρώτοι εμείς απεχθανόμαστε, που μας αηδιάζει, που μας ενοχλεί βαθιά, διότι τότε και μόνο τότε θα είμαστε σίγουροι ότι προστατεύεται και η δική μας ελευθερία.

ΥΓ. 1: Για να μη λέμε μόνο δυσάρεστα νέα για τον τόπο μας, να γράψω πως αισθάνθηκα πολύ ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ που ένας έντιμος και θαρραλέος δικαστής στην Κρήτη απέρριψε τις κατηγορίες κατά του καθηγητή Ρίχτερ, ο οποίος σύρθηκε στο δικαστήριο κάτω από τον υποτίθεται «αντιρατσιστικό νόμο» για τις επιστημονικές του απόψεις γύρω από τη στάση των Κρητών στη διάρκεια της ναζιστικής επίθεσης και εγκληματικής κατοχής.

ΥΓ. 2: Το ότι αυτή η δίκη έγινε κατά τη διάρκεια της «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνησης χωρίς καμία έκφραση δυσφορίας από πλευράς της και το ότι στους κατήγορους διακρίθηκε τουλάχιστον ένας βουλευτής του «Μένουμε Ευρώπη» σε κάνει να αναρωτιέσαι τι ακριβώς «Αριστερά» και τι ακριβώς «Ευρώπη» έχουν στο μυαλό τους οι πρωταγωνιστές στο πολιτικό μας σύστημα.

*Ο Στράτος Σαφιολέας είναι σύμβουλος επικοινωνιακής στρατηγικής σε πόλεις που διεκδικούν Ολυμπιακούς Αγώνες. Είναι επίσης σύμβουλος για social media και media crisis management για εταιρείες στο εξωτερικό.