Κορωνοϊος: μόλυνση, εντατική, θανατος

Η χώρα είναι υγειονομικα σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση. 

Όμως σε αυτην την κατάσταση τι εξυπηρετούν οι αγωνιώδεις κραυγές κάποιων γιατρών του ΕΣΥ, οι οποίοι δείχνουν να περνούν περισσότερη ώρα στα τηλεοπτικά παράθυρα παρά στα νοσοκομειακά τους καθήκοντα;

Τι θέλουν να πουν με τη δραματοποίηση της διαπίστωσης τους ότι είναι γεμάτες οι εντατικές και τα κρεβάτια μένουν ελάχιστη ώρα άδεια; 

Ότι ήθελε να πει κι ο ΣΥΡΙΖΑ με τα διπλά βιβλία του ΕΟΔΥ.

Ότι ήθελαν να πουν κι όσοι κάτι υπαινίσσονται επειδή δεν γίνεται κατανομή των θανάτων ανά νομό.

Δηλαδή αν υπήρχαν διπλά βιβλία καταγραφής κρουσμάτων κορωνοϊου  ποιο θα ήταν το όφελος για αυτούς που τηρούν τα διπλά βιβλία, όταν δεν έχει αμφισβητηθεί ο αριθμος των θανάτων;

Αν είχαμε μάθει ότι Χ από αυτούς που πεθαίνουν στη Θεσσαλονίκη είναι από την Πέλλα, τι ζημιά θα υπήρχε για οσους διαχειρίζονται τους θανάτους;

Αυτό που γίνεται μέχρι στιγμής είναι να αντιμετωπίζονται οι εντατικές ως ενδιάμεσο στάδιο μετά τον κορωνοϊο και πριν τον θάνατο και να καταγγελεται ο Γεραπετριτης επειδή είπε ότι στις εντατικές πεθαίνουν οι άνθρωποι.

Το ότι είναι γεμάτες οι εντατικές είναι γνωστο. Το ότι μένουν ελάχιστη ώρα κενά τα κρεβάτια, μονο κακο δεν είναι, όταν οι άνθρωποι περιμένουν ιδιαίτερη φροντίδα.
Όμως τι ηθικό μένει στον ασθενή που πάει στο νοσοκομείο, αν έχει τη βεβαιότητα ότι αν πάει στην εντατική θα πεθάνει;
Ας πει το Υπουργείο Υγείας επισήμως, πόσοι ασθενείς βγήκαν θεραπευμένοι από τις εντατικές!
Ας πει και ποιες εντατικές είχαν καλύτερα αποτελέσματα.
Επιτέλους το θέμα είναι να βγαίνουν περισσότεροι ζωντανοί από τις εντατικες!