Από τον Κεντέρη στον Τζόκοβιτς: Ντροπιάζοντας την χώρα που λες οτι τιμάς

Σε πολλές χώρες στον κόσμο, οι αθλητικές επιτυχίες είναι μέσο ανάκτησης μιας εθνικής ανάτασης που λείπει σε άλλους τομείς.

Για τη Σερβία, μια τέτοια υπόθεση είναι το νουμερο 1 της παγκόσμιας κατάταξης στο τένις που διατηρεί με άνεση ο Νοβακ Τζόκοβιτς.

Η χώρα προσπάθησε να τον προστατεύσει στην αντιπαράθεση που είχε με την κυβέρνηση της Αυστραλίας σε μια προσπάθεια να πάρει μέρος στο αυτσραλιανο open χωρις να τηρεί τις προϋποθέσεις. 

Ο προεδρος Βουτσις είπε ότι δεν τον αφήνουν να παίξει γιατί δεν μπορούν να τον νικήσουν αλλιώς κολακευοντας τον λαό του κι όχι τον αθλητη κι η πρωθυπουργός Μπραμπνιτς ότι αυτή πρέπει να κατηγορήσουν κι όχι τον Νολε.

Αοό Κι αποδείχτηκε ότι έτσι ήταν. Διότι ο κ.Τζοκοβιτς χρησιμοποίησε δημόσια έγγραφα που φέρονται να έχουν παραποιηθεί επιφέροντας ένα τεράστιο πλήγμα στην αξιοπιστία της χώρας κι όχι του Τζόκοβιτς.

Έχει συμβεί και σε μας. Όταν σύσσωμη η χώρα κατάγγειλε την αμερικανική παρέμβαση για να διασωθεί η κυριαρχία των μαύρων δρομέων από την απειλή του Κεντερη.

Η χώρα εκτέθηκε διότι το επιχείρημα ήταν εωλο. Ο Κεντέρης είχε προσπαθήσει να αποφύγει τον ελεγχο .

Καμία χώρα δεν κερδίζει σε αληθινές νίκες με ψεύτικα είδωλα.

Αντί ο Τζόκοβιτς να εκθέσει το μεγαλείο της χώρας, εξέθεσε την χώρα του για την δόξα της οποίας υποτίθεται ότι αγωνίζεται.

Όπως έλεγε κι ο Σολωμός πριν 200 χρονια "εθνικόν είναι το αληθές".