Τα σκυλιά που ουρλιάζουν...

Οπως δεν υπάρχει καλή και κακή βία έτσι δεν υπάρχει καλή και κακή διαμαρτυρία. Για τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που εκπαίδευσαν την αντιμνημονιακή εκλογική βάση στη λογική της έξαλλης αγανάκτησης είναι ένα πραγματικό σοκ να βρίσκονται σήμερα απέναντι σε φραστικούς ή άλλους τραμπουκισμούς, ακόμη και σε απλές αποδοκιμασίες.

Ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Παύλος Πολάκης δεν παραδέχεται ότι βρέθηκε στην Ιεράπετρα αντιμέτωπος με θυμωμένους κατοίκους και εργαζόμενους. Εκανε λόγο για ακροδεξιούς και ΛΑΕτζήδες για να αναφωνήσει τελικά "άσε τα σκυλιά να ουριάζουν".

Είναι σκυλιά όσοι φωνάζουν για τις ελλείψεις στα νοσοκομεία, τις κλειστές ΜΕΘ, την πολύμηνη αναμονή των καρκινοπαθών για χημειοθεραπεία; Είναι σκυλιά οι απελπισμένοι και οι θυμωμένοι με τη μνημονιακή στροφή του ΣΥΡΙΖΑ που τους είχε υποσχεθεί ανάπτυξη και κοινωνική δικαιοσύνη;

Για την κυβέρνηση ο μεγάλος κίνδυνος βρίσκεται στον κοινωνικό αντίκτυπο των μέτρων λιτότητας και της προβληματικής διακυβέρνησης. Η ΝΔ δεν έχει διαμορφώσει μέχρι στιγμής δυναμική πολιτικής κυριαρχίας και επομένως ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αποσταθεροποιηθεί μόνο από το δυνάμωμα της βουής του πλήθους.

Η καραμέλα για την ακροδεξιά κατεύθυνση και διαπλεκόμενη προέλευση κάθε διαμαρτυρίας πείθει μόνο τους φανατισμένους και τους μισαλλόδοξους. Οι υπόλοιποι απλώς απορούν με το κατάντημα των κατά δήλωση αριστερών που αυτοεξευτελίζονται διολισθαίνοντας σε χυδαιότητες τύπου Νεφελούδη ("προσοχή τα καλσόν"...).  

Αν δεν υπάρχει το ηθικό πλεονέκτημα, τουλάχιστον ας αποφύγουν το αισθητικό μειονέκτημα...