Κώστας Τσίτας: «Στα παιδιά πρέπει να λέμε τα πάντα»

Πως να μιλήσεις στα παιδιά για τα αδέσποτα ζώα; Πως να τα αφυπνίσεις χωρίς να τα προσγειώσεις σε μια σκληρή πραγματικότητα ενηλίκων; Προφανώς αυτά ήταν ερωτήματα που βασάνιζαν και τον συγγραφέα Μάκη Τσίτα και το εικονογραφημένο παιδικό βιβλίο «Ο Αδέσποτος Κώστας» είναι η απάντηση σε όλα αυτά.

Πως προέκυψε «Ο αδέσποτος Κώστας» και η αντιστροφή των ρόλων (στο βιβλίο μια οικογένεια σκύλων εγκαταλείπουν τον κατοικίδιο τους, τον μικρό Κώστα);

Μου προκαλούσε πάντα θλίψη και αγανάκτηση η θέα των αδέσποτων ζώων καθώς και οι ταλαιπωρίες και οι βασανισμοί που αυτά υφίστανται συχνά από διάφορους διαταραγμένους τύπους. Κι έλεγα στον εαυτό μου πως έχω υποχρέωση να κάνω κάτι γι’ αυτό. Έτσι σκέφτηκα να γράψω ένα βιβλίο που να απευθύνεται σε μαθητές δημοτικού. Ένα βιβλίο στο οποίο θα υπήρχε αντιστροφή των ρόλων ώστε μέσω της ενσυναίσθησης να καταλάβουν τα παιδιά πόσο άσχημο και απάνθρωπο είναι όλο αυτό που συμβαίνει τόσα χρόνια.

Υπάρχουν πράγματα για τα οποία δεν μπορούμε να μιλήσουμε στα παιδιά; Τα αδέσποτα ζώα και η σύντομη ζωή τους π.χ. είναι σκληρό θέμα για την παιδική ψυχοσύνθεση.

Στα παιδιά πρέπει να λέμε τα πάντα, από τα πιο ευχάριστα μέχρι τα πιο δυσάρεστα. Αλλά πρέπει να το κάνουμε με πολύ μεγάλη προσοχή. Στον «Αδέσποτο Κώστα» παρόλο που θίγεται ένα ιδιαίτερα δυσάρεστο θέμα, δεν υπάρχουν μελοδραματισμοί και καταγγελτικοί τόνοι που μπορεί να φορτίσουν αρνητικά τις παιδικές ψυχές. Η ιστορία είναι πολύ απλή, υπάρχει δράση και αγωνία και καταλήγει σε ένα ευχάριστο και αισιόδοξο τέλος.

Έχετε σχόλια για τον «Αδέσποτο Κώστα» από τους μικρούς αναγνώστες σας;

Πολλά σχόλια που με κάνουν να χαίρομαι πολύ. Τα ακούω από πρώτο χέρι καθώς επισκέπτομαι πολλά σχολεία και συζητάω με τους μαθητές οι οποίοι έχουν διαβάσει κι έχουν ασχοληθεί με το βιβλίο.

«Ο αδέσποτος Κώστας» αγαπήθηκε αμέσως από μικρούς και μεγάλους και έχει κάνει συνεχείς επανεκδόσεις. Την ίδια υποδοχή γνώρισε και στην Αλβανία όπου κυκλοφορεί. Σε λίγες μέρες θα βγει και η βουλγαρική του μετάφραση και μάλιστα θα πάω στα τέλη Μαΐου στη Σόφια για να την παρουσιάσουμε στα παιδιά.

Λέμε συχνά «όλα είναι θέμα παιδείας». Το σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα αφυπνίζει τους μαθητές όσα αφορά ζωοφιλικά θέματα; Αν όχι πως θα μπορούσε να ενταχτεί στην διδασκαλία η φιλοζωία;

Το λέμε και είναι απόλυτα σωστό. Δυστυχώς το εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι δυσκίνητο και αναποτελεσματικό. Υπάρχουν συχνά ωραίες ιδέες που ανακοινώνονται με ενθουσιασμό αλλά η υλοποίησή τους γίνεται υποτονικά, χωρίς σύστημα και πολλές φορές επαφίεται στις καλές προθέσεις και στη φιλοτιμία των εκπαιδευτικών.

Η φιλοζωία (όπως και η αγάπη για το περιβάλλον, ο σεβασμός σε κάθε τι με το οποίο συμβιώνουμε), θα έπρεπε να είναι από τα πρώτα πράγματα που διδάσκονται οι μαθητές. Και μέσω των μαθημάτων τους (στις μικρότερες ηλικίες μέσω του παιχνιδιού) και μέσα από την τέχνη (λογοτεχνία, θέατρο, κινηματογράφο, κλπ.) και μέσα από επισκέψεις ειδικών που θα τους μιλούσαν με απλό και κατανοητό τρόπο.

Τι θα συμβουλεύατε μια οικογένεια που θέλει να κάνει «δώρο» στο παιδί της ένα κατοικίδιο;

Θα τους έλεγα πως είναι εξαιρετική ιδέα να υιοθετήσουν ένα αδέσποτο. Αλλά θα πρέπει να ξέρουν, και να το μάθουν και στα παιδιά τους, πως η υιοθεσία ενός ζώου δε διαφέρει σε τίποτα από την υιοθεσία ενός ανθρώπου. Που σημαίνει ότι αυτή έχει υποχρεώσεις και ευθύνες και προϋποθέτει αγάπη και φροντίδα.

Και θα τους διαβεβαίωνα πως το νέο μέλος της οικογένειας θα τους ανταποδώσει την αγάπη αυτή στο πολλαπλάσιο.

ΙΝΦΟ

Μάκης Τσίτας

Ο αδέσποτος Κώστας

Εικονογράφηση: Αιμιλία Κονταίου

Σελ.: 48, τιμή: 7,70 ευρώ

ISBN: 978-618-01-0443-1

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ