Κατερίνα Τυράκη: «Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση προλαμβάνει τη σεξουαλική κακοποίηση» - Free Sunday
Κατερίνα Τυράκη: «Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση προλαμβάνει τη σεξουαλική κακοποίηση»

Κατερίνα Τυράκη: «Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση προλαμβάνει τη σεξουαλική κακοποίηση»

Η ψυχολόγος MSc. - ψυχοθεραπεύτρια Κατερίνα Τυράκη μάς εξηγεί ποιος είναι ο Κανόνας των Εσωρούχων, με ποιον τρόπο να μιλάμε στα παιδιά μας χωρίς να τα ανακρίνουμε και γιατί είναι σημαντικό να γνωρίζουν το σώμα τους και να τους μιλήσουμε για το σεξ.

 

Πότε ξεκινάει η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των παιδιών;

Κατά την προνηπιακή ηλικία το παιδί αρχίζει να αποκτά μια σταθερή εικόνα για τον εαυτό και το σώμα του και να διαμορφώνει την ταυτότητα του φύλου του. Αντιλαμβάνεται, για παράδειγμα, ότι το σώμα του είναι δικό του, ότι οι διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα αφορούν ανατομικά χαρακτηριστικά και όχι μόνο την εξωτερική εμφάνιση (π.χ. τα ρούχα ή τα μαλλιά δεν καθορίζουν αν κάποιος είναι αγόρι ή κορίτσι), ενώ συχνά δείχνει μια μεγαλύτερη περιέργεια γύρω από το σώμα του. Με την είσοδο στο σχολείο, νέες αλληλεπιδράσεις μπαίνουν στη ζωή του. Στα πλαίσια αυτά αρχίζει να αναρωτιέται, να εξερευνά, να σχολιάζει, να ρωτά, και είναι τότε που γονείς και δάσκαλοι χρειάζεται να ξεκινούν τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, εστιάζοντας σε έννοιες όπως η αξία, η προστασία, η φροντίδα του εαυτού και του σώματος.

 

Πώς η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση μπορεί να προλάβει τη σεξουαλική κακοποίηση;

Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση προλαμβάνει τη σεξουαλική κακοποίηση όπως η θετική διαπαιδαγώγηση συνολικά προλαμβάνει την κακοποίηση οποιασδήποτε μορφής. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε, καθώς συχνά οι γονείς διστάζουν ή δυσκολεύονται να μιλήσουν στα παιδιά τους για θέματα σεξουαλικότητας, αφού είτε νιώθουν άβολα είτε θεωρούν ότι δεν έχουν τις κατάλληλες γνώσεις για να το κάνουν. Ωστόσο, συζητώντας με το παιδί μας για τα θέματα αυτά το βοηθάμε να διαμορφώσει μια υγιή και ολοκληρωμένη προσωπικότητα. Του μαθαίνουμε να σέβεται τον εαυτό του και τους άλλους, να είναι πιο ευαισθητοποιημένο σε θέματα αυτοπροστασίας, να ξεχωρίζει επικίνδυνες ή κακοποιητικές συμπεριφορές, να βάζει τα προσωπικά του όρια, αλλά και να οριοθετεί καλύτερα τη δική του συμπεριφορά. Το ενημερώνουμε σωστά και το βοηθάμε να «φιλτράρει» τις πληροφορίες που δέχεται από άλλες πηγές. Κάτι τέτοιο, μάλιστα, αποκτά ιδιαίτερη σημασία στη σημερινή εποχή, που η τεχνολογία και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης «εισβάλλουν» όλο και νωρίτερα στη ζωή του παιδιού, προβάλλοντας πρότυπα για τη σεξουαλικότητα και τις ανθρώπινες σχέσεις.

Γιατί τα παιδιά θύματα δεν μιλάνε; Ποια σημάδια στη συμπεριφορά του παιδιού πρέπει να μας ανησυχήσουν;

Η σεξουαλική κακοποίηση περιλαμβάνει οποιαδήποτε σεξουαλική δραστηριότητα με ή χωρίς σωματική επαφή στο παιδί/έφηβο με σκοπό την ικανοποίηση του ενήλικα. Ο ενήλικας μπορεί να ανήκει στο οικείο περιβάλλον του παιδιού και συνήθως το προσεγγίζει φιλικά, προσφέροντάς του δώρα, γλυκά κ.λπ. και δείχνοντάς του προσοχή και ενδιαφέρον. Σταδιακά μπορεί να το απειλεί ή να το εκβιάζει συναισθηματικά. Ως αποτέλεσμα, το παιδί φοβάται να μιλήσει, νιώθει ντροπή, ενοχή και άγχος και βιώνει τον εαυτό του αδύναμο ή αβοήθητο. Ένας έφηβος μπορεί επίσης να ανησυχεί για τις συνέπειες της αποκάλυψης στην οικογένεια. Ενδεικτικά σημάδια που θα πρέπει να διερευνήσουμε περισσότερο είναι οι απότομες αλλαγές στη συμπεριφορά και στη διάθεση του παιδιού, η ξαφνική επιθετικότητα ή απομόνωση, ο φόβος προς κάποια μέρη ή πρόσωπα, τα προβλήματα στον ύπνο ή στο φαγητό, προβλήματα συμπεριφοράς στο σχολείο, ανεξήγητα σημάδια στο σώμα.

Πώς να επικοινωνούμε με τα παιδιά μας χωρίς να τα ανακρίνουμε σχετικά με ενδεχόμενες απρεπείς συμπεριφορές;

Καθώς το παιδί μεγαλώνει και ωριμάζει, χρειάζεται όλο και περισσότερες πληροφορίες και απαντήσεις που το βοηθούν να καταλαβαίνει τον εαυτό του και τους άλλους. Είναι πολύ σημαντικό με τη στάση μας να δείχνουμε στο παιδί ότι είμαστε κοντά του, πρόθυμοι να το ακούσουμε χωρίς να το κρίνουμε. Να είμαστε πάντα ανοιχτοί στον διάλογο και να δημιουργούμε κλίμα αποδοχής, εμπιστοσύνης και ασφάλειας. Το παιδί πρέπει να γνωρίζει ότι μπορεί να εκφράζει σκέψεις, συναισθήματα, επιθυμίες, και να το επιβραβεύουμε όταν το κάνει! Να του περνάμε το μήνυμα ότι ακόμη και κάτι που θα μας στενοχωρήσει θα είμαστε εκεί για να το ακούσουμε και να το διαχειριστούμε, όσο δύσκολο κι αν είναι.

 

Τα παιδιά δεν αντιλαμβάνονται πάντα τη διαφορά μεταξύ του αγγίγματος που επιτρέπεται και εκείνου που θεωρείται ανάρμοστο. Πώς τα διδάσκουμε τι επιτρέπεται και τι όχι;

Ένας βασικός κανόνας που μπορεί να γίνει κατανοητός από μικρές ηλικίες είναι ο «κανόνας των εσωρούχων». Κανείς δεν μπορεί να αγγίξει ή να χαϊδέψει το παιδί στα σημεία που καλύπτονται από τα εσώρουχα, αλλά ούτε εκείνο επιτρέπεται να το κάνει σε άλλους. Επίσης τονίζουμε ότι λέμε «όχι» σε οτιδήποτε μας κάνει να νιώθουμε άβολα και τα βοηθάμε να διαχωρίσουν το καλό από το κακό άγγιγμα. Ένα άγγιγμα είναι κακό όταν πονάει, όταν γίνεται κάπου που δεν θέλουμε ή νιώθουμε άβολα, αν μας κάνει να νιώθουμε φόβο ή άγχος ή αν κάποιος μάς ζητήσει να το κρατήσουμε μυστικό.

INFO

Κατερίνα Τυράκη

20210223 212321 min 1

Ψυχολόγος MSc. - Ψυχοθεραπεύτρια

Πευκών 66, Νέο Ηράκλειο

Τηλ.: 6979 003440

email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

http: www.psychisygeia.gr