«Χάθηκαν» 1.500 πρόσφυγες στην εκκένωση της Ειδομένης

Σοβαρά ερωτήματα για τη διαχείριση των προσφυγικών ροών έφερε στην επιφάνεια η επιχείρηση για την εκκένωση της Ειδομένης σε συνδυασμό με τις αμήχανες θριαμβολογίες κυβερνητικών στελεχών και υπηρεσιακών παραγόντων το μεσημέρι της Πέμπτης 26 Μαΐο⁞υ, που ανήγγειλαν την ολοκλήρωση της επιχείρησης για την πλήρη εκκένωση του καταυλισμού, η οποία είχε αρχίσει το πρωί της Τρίτης.
Συγκεκριμένα, στο δελτίο του Συντονιστικού Συμβουλίου για τη Διαχείριση των Προσφυγικών Ροών, το οποίο εκδίδεται στις 8 το πρωί και συντάσσεται ουσιαστικά με τα στοιχεία της προηγούμενης ημέρας:

• Στις 23 Μαΐου η χώρα εμφανίζεται να φιλοξενεί 54.185 πρόσφυγες, από τους οποίους οι 8.424 εντός του camp της Ειδομένης.
• Στις 24 Μαΐου, που ξεκίνησε η επιχείρηση, η χώρα εμφανίζεται να φιλοξενεί 54.124 πρόσφυγες, από τους οποίους οι 8.199 στην Ειδομένη, δηλαδή 225 λιγότεροι.
• Στις 25 Μαΐου, δεύτερη ημέρα της επιχείρησης, η χώρα συνολικά εμφανίζεται να φιλοξενεί 53.875 πρόσφυγες, δηλαδή 249 λιγότερους από την προηγουμένη, απόκλιση ασυνήθιστη για τις καταγραφές των ροών. Από αυτούς, οι 6.168 φέρονται να είναι στην Ειδομένη και αν σε αυτούς προστεθούν οι 2.031 που με βάση τα επίσημα στοιχεία μετεγκαταστάθηκαν, φτάνουμε στους 8.199 της προηγούμενης ημέρας ακριβώς.
• Στις 26 Μαΐου για την Ειδομένη δεν υπάρχουν νούμερα, διότι, όπως σημειώνεται, «η ακριβής καταγραφή θα πραγματοποιηθεί μετά την ολοκλήρωση της εκκένωσης της Ειδομένης». Κανονικά θα έπρεπε να είναι 5.162, διότι, σύμφωνα με τα επίσημα ανακοινωμένα στοιχεία, την προηγουμένη είχαν αποχωρήσει άλλα 1.006 άτομα. Πάντως ο συνολικός αριθμός των προσφύγων παραμένει ακριβώς ίδιος με την προηγούμενη ημέρα: 53.875.

Το πρωί της 26ης Μαΐου ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Γ. Τόσκας είπε σε συνέντευξή του ότι στην Ειδομένη μένουν 1.500 άτομα και σε παρακείμενο βενζινάδικο έχουν μετακινηθεί άλλα 2.000 άτομα. Πρακτικά, δηλαδή, είχαν ήδη «χαθεί» τουλάχιστον 1.500 άτομα.

Άρα, όταν το μεσημέρι της Πέμπτης τα κυβερνητικά στελέχη πανηγύριζαν για την πλήρη εκκένωση, θα πρέπει να είχαν φύγει από το πρωί και μέσα σε έξι ώρες πάνω 1.500 άτομα, δηλαδή περισσότεροι απ’ όσους είχαν φύγει όλη την προηγούμενη ημέρα. Και χωρίς να ανακοινωθούν ακριβή στοιχεία για τα λεωφορεία της μεταφοράς.

Στην παρατήρηση «πολύ γρήγορα τελείωσε η επιχείρηση» η εκτίμηση που ακούστηκε ήταν ότι «ένα μέρος πρέπει να έφυγε με τα πόδια», όμως από καμία μαρτυρία δημοσιογράφου ή κάποιου άλλου που βρισκόταν στην περιοχή, έστω μακριά από το στρατόπεδο, δεν προκύπτει τόσο μαζική έξοδος ανθρώπων.
Απ’ όλα αυτά τα στοιχεία προκύπτουν δύο βασικές εκδοχές για την απάντηση στο ερώτημα «πόσοι άνθρωποι ήταν στην Ειδομένη;». Ή δεν είχε γίνει καλά η μέτρηση ή είχε φουσκωθεί επίτηδες ο αριθμός. Και αν ίσχυε το πρώτο, τι σημασία είχε αυτό για τις δαπάνες που έγιναν για τις αναγκαίες προμήθειες για τους ανθρώπους που ήταν εκεί; Θα υπολογιστεί ποτέ το ακριβές κόστος της Ειδομένης και ποιοι διαχειρίστηκαν αυτό το ποσό;

 

Η γραμμή

Το δεύτερο θέμα που έχει ενδιαφέρον είναι πότε ακριβώς έγινε η απελευθέρωση της γραμμής που είχε καταληφθεί. Διότι, σύμφωνα με τις δηλώσεις που έκαναν στελέχη της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, τη δεύτερη ημέρα της επιχείρησης, στις 25 Μαΐου, είχε ήδη τοποθετηθεί φράχτης περίπου ενός χιλιομέτρου κατά μήκος και σε απόσταση πέντε μέτρων ένθεν κακείθεν της γραμμής, για να «διασφαλιστεί πως δεν θα κλείσει ξανά».

 

Με δεδομένο ότι η επιχείρηση έγινε στις 24 και στις 25 Μαΐου, πότε πρόλαβε η ΤΡΑΙΝΟΣΕ και άπλωσε με «δικά της έξοδα» (που υπολογίζεται σε 40.000 ευρώ) αυτό τον ειδικό φράχτη;
Επίσης, δεν έχει διευκρινιστεί αν η αστυνομία είχε κάποιο πρόβλημα στην απελευθέρωση της γραμμής, η οποία δεν είχε γίνει νωρίτερα διότι η κυβέρνηση δεν ήθελε να χρησιμοποιήσει βία.

Το τρίτο θέμα που έχει να κάνει με τη σιδηροδρομική γραμμή είναι η συνέχεια του δρομολογίου. Όπως έγινε γνωστό από τη Σερβία, η σιδηροδρομική γραμμή στη Νότια Σερβία έχει κλείσει για να ανακατασκευαστεί. Σύμφωνα με τις πληροφορίες από το Βελιγράδι, η γραμμή δεν πρόκειται να ξανανοίξει πριν από τις αρχές του 2017, αν και πληροφορίες από τα Σκόπια αναφέρουν ότι το δρομολόγιο προς το Βελιγράδι θα επαναληφθεί στις 18 Ιουνίου. Πάντως, το online σύστημα κρατήσεων των σερβικών σιδηροδρόμων λέει ότι δεν υπάρχει τρένο στη γραμμή προς Σκόπια-Θεσσαλονίκη τουλάχιστον μέχρι τις 26 Ιουνίου, που δίνει τη δυνατότητα κρατήσεων.

Αν ισχύσει τελικά αυτό το χρονοδιάγραμμα, ο αποκλεισμός θα έχει λειτουργήσει ως όπλο σε έναν εμπορικό πόλεμο για το πώς θα γίνει η μεταφορά των φορτίων την εποχή της ανακατασκευής της γραμμής. Ουσιαστικά, δηλαδή, ο αποκλεισμός έστειλε τα φορτία στη Δυτική Ευρώπη οδικώς μέσω Εγνατίας και ακτοπλοϊκώς μέσω Ηγουμενίτσας, ενώ αν έφταναν στη Σερβία, θα μεταφέρονταν οδικώς με σερβικά μέσα για το τμήμα που ανακατασκευάζεται.

Σύμφωνα με τον Σύνδεσμο των Μεταφορέων της Βόρειας Ελλάδας, μόνο στην Ουγγαρία υπάρχουν επτά τρένα που περιμένουν και δεν μπορούσαν να έρθουν λόγω του αποκλεισμού, ενώ στην Ελλάδα περιμένουν 240 άδεια βαγόνια για να φύγουν και να φορτώσουν, η δε ΤΡΑΙΝΟΣΕ αφήνει να εννοηθεί ότι επτά από τα εννέα τρένα που λειτουργούσαν πριν από τον αποκλεισμό θα επαναδρομολογηθούν.

Το ερώτημα όμως πώς θα γίνεται η μεταφορά των προϊόντων τα οποία θα μεταφέρονται με τρένο από την Ελλάδα προς την Κεντρική Ευρώπη μένει.

Ερωτηματικά έχουν δημιουργηθεί και σε ό,τι αφορά το κόστος του αποκλεισμού. Τα επίσημα στοιχεία της ΤΡΑΙΝΟΣΕ μιλούν για 2,5 εκατ. ευρώ από τον αποκλεισμό των 70 ημερών, ενώ τα στοιχεία του Συνδέσμου των Μεταφορέων ανεβάζουν το κόστος σε περίπου 6 εκατ. ευρώ.

Αν ισχύει ο ένας από τους δύο αριθμούς, τίθεται σοβαρό θέμα αξιοπιστίας και για τους μεταφορείς αλλά κυρίως για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Αν είναι σωστοί και οι δύο αριθμοί, είναι προφανές ότι οι μεταφορές στην Ελλάδα έχουν τεράστιο περιθώριο κέρδους.