Γιάννης Παναγόπουλος: Η κυβέρνηση αναβαθμίζει όλες τις αντεργατικές ρυθμίσεις

Αυστηρή κριτική στα μέτρα σχετικά με την εργασία και τον συνδικαλισμό που προωθεί η κυβέρνηση με το αναπτυξιακό νομοσχέδιο ασκεί ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γιάννης Παναγόπουλος.

Το τελευταίο διάστημα τα συνδικάτα προχωρούν σε κινητοποιήσεις. Ποια είναι η αφορμή;

Αφορμή είναι το νομοσχέδιο – που επί του παρόντος η κυβέρνηση έδωσε μόνο σε δημόσια διαβούλευση και δεν έχουμε δει το τελικό σχέδιο που θα καταθέσει μάλλον τις προσεχείς ημέρες στη Βουλή. Μέσα στο νομοσχέδιο, που τιτλοφορείται «αναπτυξιακό», υπάρχουν πάρα πολλές διατάξεις που αφορούν εργασιακά ζητήματα. Η κυβέρνηση με διάφορους εκπροσώπους της λέει ότι είναι ένα φιλεργατικό νομοσχέδιο. Η πρώτη παρατήρηση είναι ότι σε ένα τέτοιο νομοσχέδιο δεν μπορείς να λες ότι βάζεις φιλεργατικά μέτρα, όταν αυτό είναι σίγουρο ότι αποθαρρύνει τους επενδυτές, όταν φιλεργατισμός στα αναπτυξιακά νομοσχέδια και προσέλκυση επενδυτών δεν είναι συμβατά. Το δεύτερο είναι τα μέτρα που προτείνει. Στην ουσία, η κυβέρνηση παίρνει ό,τι ψήφισαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις που ψήφισαν μνημόνια, αναβαθμίζει όλες τις αντεργατικές ρυθμίσεις και τις πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα, χτίζει ένα ευρύτερο αντεργατικό πλαίσιο και μάλιστα όχι ως μνημονιακό μέτρο, αλλά το εντάσσει στον κορμό της εργατικής νομοθεσίας. Αυτό αφορά τις συλλογικές συμβάσεις, αφορά τον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ), τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, τα ηλεκτρονικά μητρώα και μια σειρά άλλα ζητήματα που κάνουν τα πράγματα εξαιρετικά δύσκολα στην ήδη ταλαιπωρημένη αγορά εργασίας.

Η ΓΣΕΕ αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε ένα είδος «limbo». Οι κινητοποιήσεις που γίνονται έχουν προφανώς την… ευλογία της, αλλά καταγράφηκαν διαφωνίες ως προς τον χρόνο. Τι ακριβώς συνέβη;

Κάποιοι έσπευσαν, πρωτοστατούντος του ΠΑΜΕ, να προκαλέσουν απεργία πριν καν μάθουν ποια θα είναι η κοινοβουλευτική διαδικασία για την εξέταση αυτού του νομοσχεδίου. Και μάλιστα έσπευσαν οι κύριοι του ΠΑΜΕ να μιλήσουν για συλλογικές συμβάσεις και συνδικάτα, όταν είναι οι μοναδικοί που για χρόνια δεν έχουν υπογράψει ποτέ ούτε μία συλλογική σύμβαση και είναι αυτοί που με τις βίαιες και τραμπούκικες πρακτικές τους διέλυσαν τα συνέδρια των συνδικάτων και διέλυσαν το συνέδριο της ΓΣΕΕ και στην Καλαμάτα και στη Ρόδο, με αποτέλεσμα να έχει διορισμένη διοίκηση, που δεν μπορεί και από τον νόμο να προκηρύξει απεργία. Προκηρύχθηκε μια απεργία, βρέθηκαν κάποιοι που μάλλον πάσχουν από έλλειψη μνήμης ή από το σύνδρομο της Στοκχόλμης και ψήφισαν μαζί με το ΠΑΜΕ να γίνει σε κάποιες κατηγορίες εργαζομένων και συνδικάτων αυτή η κινητοποίηση. Ήταν απόλυτο δικαίωμά τους και νόμιμο. Όμως ακόμα δεν είχε κατατεθεί το νομοσχέδιο. Άρα, πώς δίνεις τη μάχη σου να αποσυρθεί, να βελτιώσεις όπου γίνεται, να αλλάξεις σημαντικές διατάξεις; Πραγματικά, αυτό το νομοσχέδιο μας χτυπάει βάναυσα και θα πρέπει να αντιμετωπιστεί. Όμως, όταν διασπάς τις δυνάμεις του εργατικού κινήματος, ποιος είσαι εσύ που θα διεκδικείς τη μοναδική αυθεντική έκφραση των εργαζομένων, όταν ξέρουμε ότι τα ζητήματα που θέτεις δεν έχουν καμία σχέση με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο; Για παράδειγμα, στο αιτηματολόγιο τίθενται ζητήματα από τον νόμο Κατρούγκαλου μέχρι την αποχώρηση της χώρας από την Ε.Ε.

Πότε περιμένουμε να κατατεθεί το νομοσχέδιο και ποιες είναι από κει και πέρα οι δυνατότητες της ΓΣΕΕ;

Οι πληροφορίες μας λένε ότι θα κατατεθεί την Πέμπτη ή την Παρασκευή και ακολουθεί η κανονική κοινοβουλευτική διαδικασία, δηλαδή ούτε η επείγουσα ούτε η κατεπείγουσα. Ως εκ τούτου, θα μπει στις κοινοβουλευτικές επιτροπές, θα γίνει πρώτη και δεύτερη ανάγνωση και θα υπάρχουν και ακροάσεις των φορέων. Εμείς, πέραν των κινητοποιήσεων, γιατί έχουμε ζητήσει από τις οργανώσεις-μέλη της ΓΣΕΕ να οργανώσουν απεργιακή κινητοποίηση και συλλαλητήρια στις 2 Οκτωβρίου και ήδη υπάρχει μεγάλη ανταπόκριση, θα κάνουμε παρεμβάσεις και στην κυβέρνηση και στις επιτροπές εντός του Κοινοβουλίου προκειμένου, αν δεν μπορέσουμε να το αποσύρουμε –και δεδομένου ότι η κυβέρνηση θεωρεί εμβληματικά τα μέτρα αυτά που παίρνει και είναι μια νέα κυβέρνηση που ακόμα θεωρεί ότι έχει, και έχει ενδεχομένως, τη στήριξη ευρύτατων δυνάμεων, δεν νομίζω ότι θα κάνει πίσω–, να κάνουμε σοβαρές παρεμβάσεις και να σώσουμε ή να θεραπεύσουμε ζητήματα που θα ήταν τεράστιες και ανυπόφορες πληγές για τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα.

Ποια είναι αυτά τα ζητήματα;

Σε μια συνάντηση που είχαμε με τον υπουργό, σε κάποια ζητήματα είχε ευήκοα ώτα, ενώ σε κάποια άλλα ήταν εντελώς αρνητικός. Εμείς θέσαμε και το ζήτημα να επεκτείνονται οι συλλογικές συμβάσεις με έναν τρόπο που θα είναι καλός και για τους εργαζόμενους και για τις υγιείς επιχειρήσεις. Το να επεκτείνουν τις συλλογικές συμβάσεις το θέλουν όλες οι υγιείς επιχειρήσεις, για να μη γίνεται ανταγωνισμός κόστους εργασίας. Επίσης, θέσαμε το ζήτημα να είναι πολύ αυστηρό και όχι χαλαρό το πλαίσιο για τις διαβόητες ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις που έχουν ψηφιστεί επί προηγούμενων κυβερνήσεων, για να μπορεί να εξαιρείται μια επιχείρηση όταν βρίσκεται σε διάσωση και να απαγορεύεται κάθε είδους απόλυση. Όσον αφορά τον ΟΜΕΔ, ζητάμε να τηρηθεί το Σύνταγμα και η απόφαση του ΣτΕ του 2014, γιατί προφανώς η πρόταση που η κυβέρνηση κάνει είναι αντισυνταγματική, καθώς δεν λαμβάνει υπόψη της την απόφαση αυτή. Και, τέλος, είπαμε τα μέτρα που αφορούν την εσωτερική λειτουργία των συνδικάτων, όπως μητρώα και ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, να κατατείνουν πραγματικά σε διαφάνεια και όχι αυτά που προωθεί το νομοσχέδιο, τα οποία είναι εντελώς ανεπεξέργαστα. Πρέπει να διατηρήσει κάποια πράγματα και αυτά να οδηγούν σε ένα συνδικαλιστικό βιβλιάριο, ώστε τότε να υπάρχει πλήρως εξυγιασμένη η λειτουργία του συνδικαλιστικού κινήματος. Και τότε θα δούμε τι θα μας πει το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ, ποιοι είναι οι πραγματικοί συνδικαλιστές και ποιοι οι εγκάθετοι κομματικοί υπάλληλοι.

Η ΓΣΕΕ το τελευταίο διάστημα βρίσκεται σε περιδίνηση. Ποιο είναι το μέλλον της;

Η ΓΣΕΕ είναι το συντονιστικό όργανο των συνδικάτων. Δεν είναι ένας τεράστιος οργανισμός αλλά η ηγεσία των συνδικαλιστικών οργανώσεων και τώρα αποδεικνύεται πόσο λείπει αυτός ο συντονισμός από τους εργαζόμενους, με αυτά που κατάφερε με τις βιαιότητες και τις παρανομίες να πετύχει το ΠΑΜΕ. Η ΓΣΕΕ πρέπει να κάνει συνέδριο και δεν είναι ζήτημα και δεν κρίνεται στο συνέδριο αυτό, όπως λένε μερικοί «μα δεν είναι καλή η ΓΣΕΕ, δεν είναι καλή η πολιτική της, δεν είναι καλός ο Παναγόπουλος». Είναι μια συντεταγμένη νόμιμη δημοκρατική οργάνωση και την πολιτική της, τη στάση της και τον πρόεδρό της μπορούν, με αυτά που προβλέπει ο νόμος και το καταστατικό της, να τα αλλάξουν οι εργαζόμενοι που εκπροσωπούν 500.000 συνδικαλισμένους εργαζόμενους. Το να πραγματοποιηθεί το συνέδριο είναι ζήτημα δημοκρατίας. Δεν μπορεί σε μια ευνομούμενη δημοκρατική, ευρωπαϊκή χώρα κάποιος να καταργεί νόμους και καταστατικά, να αποφασίζει διά της βίας τι θα γίνεται και τι δεν θα γίνεται. Σκεφτείτε να επεκταθεί η βία ως μέσο άσκησης πολιτικής και σε άλλους τομείς της δημόσιας σφαίρας. Πλέον, δεν θα μπορούμε να λεγόμαστε ούτε δημοκρατική ούτε ευνομούμενη χώρα. Γι’ αυτόν τον λόγο λέω ότι το συνέδριο της ΓΣΕΕ πρέπει να πραγματοποιηθεί και θα πραγματοποιηθεί και βεβαίως δεν θα ζητήσουμε την άδεια γι’ αυτό ούτε του ΠΑΜΕ ούτε και του πολιτικού του φορέα.