Λογιστικά - Free Sunday
Λογιστικά

Λογιστικά

Άλλον είχαν πει «λογιστή»: τον άνθρωπο που έγραφε για να μη ξεχνάει και να ελέγχει, που ζητούσε κι έφερνε αποτελέσματα, που προτιμούσε τα έργα από τα λόγια και την Αριστερά της κυβερνητικής σοβαρότητας από την «Αριστερά» της μπαρουφολογίας, τον άνθρωπο που έδωσε αξιοπρέπεια στην Ελλάδα και στην πολιτική. Η ώρα του πέρασε –και πρώτος το ξέρει ο ίδιος-, όχι όμως η αύρα του κι ο λογισμός του.

Τώρα άλλοι εμφανίζονται ως όψιμοι και μονίμως ασυλλόγιστοι λογιστές. Η κυβέρνηση πετσόκοψε το ΕΚΑΣ –αυτό το επίδομα επιβίωσης, για να μη ξεχνιόμαστε, το αντίστοιχο του οποίου ο παλιός εκείνος «λογιστής» δεν είχε ποτέ διανοηθεί να πειράξει. Κι επειδή αποδείχτηκε ότι οι σημερινοί «Αριστεροί» που ψήφισαν το κόψιμο, για να πάρουν τα χρήματα του Μνημονίου που εκείνοι έφεραν, δεν  μπορούν να το επαναφέρουν, ο ρέκτης Υπουργός Εργασίας βρήκε τη λύση: «θα δοθεί λογιστικά». Με άλλα λόγια οι (πρώην) δικαιούχοι του ΕΚΑΣ, αντί για χρήματα, θα πάρουν μια εγγραφή σε κάποιο βιβλίο. Αδιάφορο ότι  δεν θα έχει κανένα αντίκρισμα, όχι μόνο γιατί δεν θα το επέτρεπαν, αν το έπαιρναν είδηση, οι δανειστές, αλλά και γιατί –αυτό ακόμα και ο συγκεκριμένος Υπουργός θα έπρεπε να το ξέρει- οι λογιστικές εγγραφές είναι για εταιρίες και όχι για ανθρώπους.

Πόσον άραγε κυνισμό –στον οποίο πάντα αρίστευαν οι παλαιοί αλλά αλλαξοπιστήσαντες Κνίτες- και πόση άγνοια –αλλά βέβαια ποτέ δεν έλαμψε για την επιστημοσύνη του ο παλιός συμφοιτητής μου- δείχνει αυτή η μόνιμη προσπάθεια να ντυθεί η πολιτική πράξη με δήθεν «ταξικά» χαρακτηριστικά και λεκτικές ακροβασίες για καλύψουν αυτοί που δεν έχουν το θάρρος των αποφάσεων τους  την ένδεια και τη σκληρότητα τους. Στο σπορ αυτό ο συγκεκριμένος Υπουργός κάθε άλλο παρά είναι μόνος. Ακολουθεί τον τρόπο αυτής της κυβέρνησης: όλα γίνονται για το καλό των «καλών», δηλαδή αυτών που την ψηφίζουν, και αν κάτι, εξαιτίας των κακών «θεσμών», στραβώσει, τότε υπάρχει και η λογιστική επιστήμη.

Άτυχη Ελλάδα που πέρασε, σε μια δωδεκαετία,  από το σημειωματάριο που γινόταν πράξη στην κοροϊδία που μπαίνει ως υποσημείωση στον πόνο των ανθρώπων.