Η κυβέρνηση παραδέχεται το αδιέξοδο που προκάλεσε

Μετά τη στροφή 180 μοιρών που πραγματοποίησε ο κ. Τσίπρας στην οικονομική πολιτική του, για να αποτρέψει την αναγκαστική έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, ακολούθησαν κυβερνητικές πρωτοβουλίες που συνέβαλαν στην κλιμάκωση της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Η κυβερνητική ηγεσία αντί να αξιοποιήσει την αλλαγή της πολιτικής της για να δημιουργήσει μια νέα δυναμική, προσπάθησε να συμβιβάσει τους κανόνες της Ευρωζώνης, τους οποίους αποδέχθηκε, με μια παρεμβατική πολιτική σε βάρος του ιδιωτικού τομέα με αύξηση των φορολογικών, ασφαλιστικών και διοικητικών βαρών. 

Η κυβερνητική στρατηγική άλλαξε, αλλά βασικές επιλογές που έγιναν ήταν σε λάθος κατεύθυνση, με αποτέλεσμα να φτάνουμε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Από τις αρχές του 2017 θα αρχίσουν να εφαρμόζονται ακόμη αυστηρότεροι κανόνες σε ό,τι αφορά στη φορολογία και τις ασφαλιστικές εισφορές. 

Τα μέχρι τώρα στοιχεία είναι απογοητευτικά, με την έννοια ότι τα φορολογικά έσοδα και κυρίως τα ασφαλιστικά έσοδα παραμένουν στα ίδια επίπεδα ή και χαμηλότερα από το 2014, παρά τη σκλήρυνση της πολιτικής που εφαρμόζεται.

Παρατηρούνται σοβαρές παρενέργειες στην οικονομία με αποτέλεσμα να καθίσταται ολοένα πιο δύσκολη η αύξηση των φορολογικών εσόδων του Δημοσίου και των εσόδων των ασφαλιστικών ταμείων. Έχουν δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις για μια νέα κρίση χρηματοδότησης που θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε νέες περικοπές στις δημόσιες δαπάνες και θα μεγαλώσει τις προγραμματισμένες μειώσεις στις συντάξεις. 

Η κυβέρνηση διαπιστώνει αυτό που επισημαίνουν εδώ και καιρό οι επικριτές της πολιτικής της και οι οικονομικοί αναλυτές. Από τις αρχές του 2017 οι ελεύθεροι επαγγελματίες δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στις πρόσθετες φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις τους, ενώ ένα σημαντικό ποσοστό από τις μικρομεσαίες και τις πολύ μικρές επιχειρήσεις που απέμειναν, θα υποχρεωθούν να βάλουν λουκέτο γιατί δεν θα μπορέσουν να λειτουργήσουν σε ένα ακόμη δυσμενέστερο οικονομικό και επιχειρηματικό περιβάλλον. 

Σαν αποτέλεσμα της αρνητικής δυναμικής που αναπτύσσεται, η οικονομική στασιμότητα και η υπερχρέωση θα παραμείνουν ο κανόνας για το μεγαλύτερο μέρος του ιδιωτικού τομέα και τα περισσότερα νοικοκυριά.

Αντιμέτωπη με το αδιέξοδο που δημιούργησε, η κυβέρνηση προωθεί ρυθμίσεις που ισοδυναμούν με μερική παράκαμψη της πολιτικής της. Προσπαθεί να βρει τρόπους για να ισχύσει ξανά η ρύθμιση των 100 δόσεων γι’ αυτούς που δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους και την έχασαν. Επιχειρηματολογεί υπέρ της χορήγησης ασφαλιστικής ενημερότητας σε όσους καταβάλλουν τις τρέχουσες ασφαλιστικές εισφορές αλλά δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τις ληξιπρόθεσμες ασφαλιστικές οφειλές τους. Κυβερνητικοί κύκλοι διαρρέουν επίσης στα Μέσα Ενημέρωσης ότι μπορεί τελικά να υπάρξει «κούρεμα» οφειλών των μικρομεσαίων επιχειρήσεων προς τις τράπεζες, το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία. 

Με δυο λόγια, τα κυβερνητικά στελέχη παραδέχονται την αποτυχία της πολιτικής που εφαρμόζουν και αναζητούν προσωρινή διέξοδο μέσω ειδικών ρυθμίσεων χωρίς να είναι βέβαιο ότι μπορούν να εξασφαλίσουν την έγκριση των Ευρωπαίων εταίρων. Κατά την άποψή μου οι ρυθμίσεις αυτές επιβάλλονται εξαιτίας της αποτυχίας της κυβερνητικής πολιτικής και μπορούν να δώσουν μια οικονομική ανάσα σε όσους έχουν περιέλθει σε αδιέξοδο. Το σημαντικότερο όμως είναι να εγκαταλείψει η κυβέρνηση μια ισοπεδωτική πολιτική που τιμωρεί τον ιδιωτικό τομέα χωρίς να εξασφαλίζει την επίτευξη των κυβερνητικών στόχων. 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στην «Ελευθερία» της Μεσσηνίας