Οι αυταπάτες των εισοδιστών
Μπορεί να πέφτει η κοροϊδία σύννεφο, με τις διάφορες προσχωρήσεις παλαιών στελεχών και διανοουμένων του ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το γεγονός είναι ένα. Αργά και σταθερά ο ΣΥΡΙΖΑ στρέφεται προς το Κέντρο, πλησιάζει προς την λεγόμενη σοσιαλδημοκρατία, την οποία πλέον την ονοματίζει σαν στόχο και στα επίσημα κείμενα του.
Η εξουσία ενώνει αλλά και καθορίζει τις πολιτικές τάσεις εντός του μωσαϊκού του ΣΥΡΙΖΑ.
Λίγο λίγο μετατρέπεται σε «κεντροαριστερά».
Δεν μπορούμε βέβαια να τα έχουμε όλα. Εξακολουθεί να υπάρχει το επικάλυμμα του «ριζοσπαστισμού», αυτό που γοήτευσε τα πλήθη και του έδωσε την εξουσία πέρυσι. Μπορεί να μην έχει σχέση πια με την πραγματικότητα, αλλά δεν εγκαταλείπει κανείς εύκολα ένα επιτυχημένο παραμύθι.
Όλοι αυτοί που συνωθούνται σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν την πίστη, όπως λέει και ο Μουζέλης, ότι η μετάλλαξη του θα συνεχιστεί απρόσκοπτα, και θα βοηθηθεί με την δική τους συμμετοχή, ώστε να γίνει ένα «κανονικό» ευρωπαϊκού τύπου σοσιαλιστικό κόμμα.
Μακάρι να ήταν έτσι.
Το πρόβλημα στον ΣΥΡΙΖΑ είναι η δομή του, δεν έχει πλέον δημοκρατική δομή (αν είχε ποτέ), όπως άλλωστε και όλα τα υπόλοιπα ελληνικά κόμματα. Ο κυρίαρχος «ριζοσπαστικός» μύθος, η δαιμονοποίηση κάθε άλλης άποψης, η καχυποψία και ο διαγκωνισμός για τις θέσεις εξουσίας, στραγγαλίζουν κάθε διάθεση και πιθανότητα γόνιμου εσωτερικού διαλόγου.
Και κυρίως το πρόβλημα στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ο αρχηγός του. Ο Τσίπρας δεν έχει το υπόβαθρο κατανόησης του κόσμου, τελεία. Κινείται με προσωπικά οράματα, ακούει φωνές, είναι μία διχαστική, εξουσιολάγνα Ζαν Ντ' Αρκ. Έχει παράλληλα μία τεράστια εξουσία την οποία δεν ξέρει τι να την κάνει, αφού είναι αργός και οκνηρός.
Όλοι αυτοί που συνωθούνται στον ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι πιστεύουν ότι έχουν να κάνουν με έναν κανονικό άνθρωπο, τον οποίο μπορούν να επηρεάσουν. Νομίζουν ότι μπορούν να αγνοήσουν τον ψευδή «ριζοσπαστικό» μύθο, σαν έναν μακρινό θόρυβο, σαν μία επικοινωνιακής χρησιμότητας άνευρη ενόχληση. Το πρόβλημα είναι πιο σοβαρό. Γιατί ο Τσίπρας, που συγκεντρώνει στα χέρια του όλη την εξουσία, πιστεύει σε αυτόν τον μύθο.
Θα ήταν πολύ βολικό, και ανακουφιστικό, αν ο Τσίπρας είναι απλά ψεύτης και χρησιμοποιεί το ψεύδος σαν πολιτικό εργαλείο εκμαυλισμού. Τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα, ζει στην δική του εικονική παράλληλη πραγματικότητα.
Η εξέλιξη της διεύρυνσης της πολιτικής βάσης του ΣΥΡΙΖΑ είναι μία άγονη εξέλιξη, δεν θα έχει λειτουργικά αποτελέσματα στην διακυβέρνηση.
Το ψάρι βρωμάει στο κεφάλι...
Το κείμενο αναρτήθηκε στο προσωπικό προφίλ του Αριστοτέλη Αϊβαλιώτη στο Facebook
