Επαναλαμβάνουν το ίδιο οικονομικό λάθος - Free Sunday
Επαναλαμβάνουν το ίδιο οικονομικό λάθος

Επαναλαμβάνουν το ίδιο οικονομικό λάθος

Η δημοσιονομική προσαρμογή προέρχεται σχεδόν αποκλειστικά από την αύξηση της φορολογίας, στην οποία βέβαια πρέπει να προστεθεί η αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών. Όπως επισημαίνει στη σχετική έκθεση το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής, οι προγραμματισμένες μειώσεις δαπανών είναι οριακές, της τάξης των 78,8 εκατ. ευρώ, ενώ η αύξηση από τα φορολογικά έσοδα εκτιμάται σε 2,5 δισ. ευρώ. Αντί να μειώσει τη φορολογική πίεση προς τον ιδιωτικό τομέα και τα νοικοκυριά για να διευκολύνει την οικονομική ανάπτυξη και να προχωρήσει σε μία μείωση και αναδιάρθρωση των δημοσίων δαπανών για να διευκολύνει τις δημόσιες επενδύσεις, η κυβέρνηση εξακολουθεί να λειτουργεί, όπως το 2015, σαν δημοσιονομικός οδοστρωτήρας. 

Από την αρχή της εφαρμογής του πρώτου προγράμματος-μνημονίου, οι κυβερνήσεις είχαν την τάση να δείχνουν μία σταθερή προτίμηση στην αύξηση των φορολογικών και άλλων βαρών έναντι της μείωσης των δημοσίων δαπανών. Θεωρούσαν ότι με αυτόν τον τρόπο μπορούσαν να διαχειριστούν πιο εύκολα το πολιτικό κόστος. Αυτή η τάση ενισχύθηκε με τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος εγκατέλειψε στην ουσία κάθε προσπάθεια περιορισμού των δημοσίων δαπανών για να διευκολύνει στις επιδιώξεις της την κομματική νομενκλατούρα και τη νομή της εξουσίας που συνδέεται με αυτή. 

Εξαιτίας της υπερβολικής επιβάρυνσης του ιδιωτικού τομέα είχαμε μεγάλη μείωση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) και ενίσχυση της συγκριτικής θέσης του Δημοσίου έναντι του ιδιωτικού τομέα. Έτσι έχουμε φτάσει στο σημείο οι δημόσιες δαπάνες να αναλογούν στο 55% του ΑΕΠ, ποσοστό που είναι το τρίτο υψηλότερο στην Ε.Ε. μετά τη Φινλανδία και τη Γαλλία. 

Ο κρατικός προϋπολογισμός του 2017, αντί να διευκολύνει την οικονομική ανάπτυξη και να δίνει ευκαιρίες στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας ενισχύει τα φαινόμενα ύφεσης και συνεχίζει την αντιπαραγωγική μεταφορά πόρων από τον ιδιωτικό τομέα στο Δημόσιο. Προκαλεί απογοήτευση το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διδάσκεται από τα λάθη του και τα επαναλαμβάνει ανεβάζοντας τον οικονομικό και κοινωνικό λογαριασμό της διαχείρισης της κρίσης και περιορίζοντας το οικονομικό αποτέλεσμα.