Το τζάμπα είναι πολύ ακριβό και το "δωρεάν" ακόμη περισσότερο

Τα συμπεράσματα αναφορικά με τις πόρτες που έκλεισαν στο μετρό είναι εντυπωσιακά από τη μία, εξαιρετικά ανησυχητικά από την άλλη.

Ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας δείχνει σοκαρισμένο από την υποχρέωση να συνεισφέρει στη λειτουργία των μέσων μαζικής μεταφοράς, πληρώνοντας το τίμημα που του αναλογεί, δηλαδή το εισιτήριο του. Και προσπαθεί να μην πληρώσει. Όπως σοκαρσμένο ήταν όταν ήλθε ο λογαριασμός από τις μπάρες των διοδίων,

Είναι ένα από τους μεγαλοϊδεατισμούς τους οποίους επέβαλε την ελληνική κοινωνία ο ΣΥΡΙΖΑ με την απαίτηση του ότι δημόσιο να είναι δωρεάν.

Δωρεάν δρόμοι, δωρεάν συγκοινωνίες, δωρεάν παιδεία, δωρεάν υγεία και άλλα δωρεάν, όπως δωρεάν στέγη μέσω καταλήψεων.

Η λογική της ταυτοποίησης του δημόσιου αγαθού με το “τζάμπα” έχει δηλητηριάσει την ελληνική κοινωνία και οι χθεσινές εικόνες έδειξαν ότι δεν πρόκειται να απαλλαγεί από αυτήν εύκολα.

Κάποιος πρέπει να μιλήσει ειλικρινά και να εξηγήσει -για παράδειγμα- ότι η παιδεία μπορεί να είναι δωρεάν αλλά τα χρήματα που διατίθενται από το δημόσιο ταμείο ανά μαθητή ισούνται με τα δίδακτρα ενός μέσου (προς το ακριβό) ιδιωτικού σχολείου. Και να δώσει και άλλα παρόμοια παραδείγματα, διαλύοντας τους μύθους του “δωρεάν”. Αυτός δεν μπορεί να είναι αυτή η κυβέρνηση, η οποία επιμένει ότι θα καταργήσει τα διόδια, την ώρα προσθέτει επιπλέον σταθμούς!

Το δωρεάν δεν είναι τζάμπα και κοστίζει πολύ σε όλους!

Το δωρεάν είναι μύθος!